Fo. LXIIII. ꝑ totū annū niſi vrgente cau ſa neceſſitatis vl̓ infirmitatꝭ peccauit mortal̓r ſi ſit ſine cō ſilio medici. Si vſus ē lacticinijs tꝑe qͣdrageſime ſine cā īfirmitatis. ⁊ de ꝯſilio medici peccauit mortl̓iter. In alijs ꝟo ieiunijs eccl̓ie ſeruari p̄t mos patrie qͣntū ad vſū lacticiniorū qͥ mos ſi nō appareat tutiꝰ eſt abſtinere. De ebrietate Ibibit vſqꝫ ad ebri etatē aduertēs ſe nimis bibere. vl̓ poten tiā vini ſufficientē ad inebri andū. vl̓ de hoc dubitās ꝓbabiliter: peccauit mortalit̓. ſecꝰ ſi ignorauit potētiā vini vt Noe. Si fuit cā inebri atōis alteriꝰ aduertēter indu cēdo ad nimiū potū. vl̓ ponē do ſal ī vino. ⁊ hmōi: mortaliter peccauit. ſecꝰ ſi fecit cau ſa medicine. Si īduxit ali quē ad frāgēdū ieiuniū eccleſie ſine cauſa legitima ſuis ꝑ ſuaſiōibꝰ peccauit mortalit̓. Si induxit pueros ⁊ iuuenes ad lābacitates ⁊ taber nas et hmōi. vt peruertat ad turpia. Si freq̄ntauit tabernā ſine cā rōnabili. vl̓ cō uiuia diſſoluta peccatum eſt De inſenſibilitate. I abſtinuit ſe nimis a cibo et potu et alijſ neceſſarijs vite ꝓpt̓ qd̓ īcurrit īfirmitatē cōit̉ eſt veniale. niſi fiat notabil̓ exceſ ſus. ⁊ addat̉ obſtinatio ꝯtra admonitōnes ex hmōi defe ctu. quia tunc videt̉ mortale ratōe ꝑiculi inde ſeq̄ntis De filiabus gule. ⁊ pͥmo de ebetudine. Ca. III I ex fumoſitatibꝰ in ordinate comeſtiōis ⁊ potus incurrit ſcur rilitatē ſeu groſſiciē ītellectꝰ. ⁊ ex hͦ ineptitudinē ītellectꝰ vl̓ ineptitudinē legēdi orādi qꝫ eſt veniale cōmuniter. De loquacitate Inimis locutꝰ ē ſeu dixit v̓ba ocioſa et ſi ne neceſſitate et rōna bilitate cōmuniter ē veniale. De ſcurrilitate. I fecit actꝰ ſeu geſtꝰ ordinatos. ⁊ ſi ſint ꝓuocātes ad libidinem extra mr̄imoniū ē mortale. Si ꝟo ad diſſolutōneꝫ vl̓ leuitatē. vt ventoſitateꝫ et hmōi: veniale eſt. De inepta leticia I habuit ineptā leti ciā ⁊ vanā in ludiſ ⁊ iocis. cōiter veniale