Fo. CXIX gum neſciens excuſat̉ pec­cato ex ignorātia facti ꝓbabi lis: de his et omnibꝰ alijs qͣn do caſus occurrit vide pleni us in ſūmis. Si contra­xit matrimoniū clādeſtine qꝛ mortale eſt ꝓpter ꝓhibitōeꝫ eccleſie. Si habens votum ſimplex continentie contra­xitqꝫ matrimoniuꝫ peccauit mortaliter. niſi ſit diſpenſa­tus a papa prius. et tenet̉ ad implere votum vſqꝫ ad con­ſummationē matrimonij. ip̄o conſūmato impotens fit ad implendū. exactus om̄i tenetur reddere expreſſe interp̄tatiue petenti. ſed exi­gere non poteſt ſine diſpenſa tione. alias peccat mortalit̓. Si contraxit cum aliqua vl̓ mulier cum aliquo ver­ba de futuro. et poſt matri­monium cum aliqua contra xit vel de futuro vl̓ de preſen ti mortaliter peccauit ꝓpter fractam fidem: niſi de cōmu­ni cōſenſu mutuo ſe abſolue rint. quod fieri debet iudi­cium eccleſie. Uel niſi aliqͥs ſeptem caſuum ſuꝑuenerit. quibus ſolui poſſunt ſpōſa lia. quos habes in ſummis. Si poſt matrimoniū cōtra­ctum per verba de p̄ſenti traxit aliqua mortalit̓ pec cauit. nec tenet matrimoniū etiam ſi eſſet conſummatuꝫ. et filios genuiſſet. ſed opor­tet redire ad primum. niſi il­le cum quo prius contractū eſt ingreſſus eſſet religioneꝫ ibidem profeſſus. vel niſi eo papa diſpenſaſſet in ſecu do. in quo tamen ẜm theolo gos diſpenſare non poteſt. ſꝫ quia difficile eſt diſputare de poteſtate pape ſi ſine ſubrep tione obtenta eſt forſitan trā ſire poteſt. Si contraxit matrimoniū. vel filios. vel ſi lias iunxit matrimonio an­te etatem legitimam. quia ꝓ­hibitum eſt. Etas autem le gitima ẜm iura eſt in duode cimo anno ſi eſt femina. in qͣr todecimo ſi eſt maſculus ſci licet ad contrabendū per ver ba de preſenti: et ad conſum mandum matrimoniū. Si conſummauit matrimoniuꝫ ante benedictionem nuptia rum eſt mortale. vbi ſcilicet conſuetum eſt benedici nup tias. quia contra prohibiti­onem eccleſie. Et hic ad uertendum eſt. qͣꝫuis ſponſi non conſūment matrimoniū ſponſis ante benedictōeꝫ. in multis tamē locis multa­