Fo. CXL. iſta re ad ſuſtentatōeꝫ ſue na ture pͥuſqͣꝫ fuit neceſſaria ad ſuſtentatōeꝫ nature illiꝰ qui abſtulit. aut eodē tꝑe vterqꝫ indigens factus eſt iſta re ad ſuſtentationē ſue nature. aut iſte qͥ abſtulit factꝰ ē indigēs re iſta ad ſuſtētatōꝫ ſue natu re priuſqͣꝫ iſte a qͦ ablata eſt. Primo mō ⁊ ſcd̓o poteſt dici ſine p̄iudicio ꝙ iſte qͥ abſtulit rem iſtā teneat̉ reſtituere illi a qͦ abſtulit. quia nunqͣm facta fuit res illius qͥ eā abſtulit. ſꝫ ſꝑ remanſit illius de iure. ꝑ qͣꝫ enī ſum in ſtatu in quo reſ mea neceſſaria eſt mihi ad ſu ſtentatōeꝫ nature: nō p̄t fieri alteriꝰ me ꝯtradicēte. Si ter cio modo. tunc ille qͥ abſtulit reſtituere nō tenet̉. qꝛ ab iſto tꝑe qͦ facta ē neceſſaria ſibi ac quiſitū fuit ius in illa re illi qͥ abſtulit. Et iō qͣmuis dam nuꝫ paſſus veniat poſtea ad ſtatū in qͦ res ſibi ablata eſſꝫ ſibi neceſſaria ad ſuſtētatōeꝫ nature. n̄ ꝓpter hoc hꝫ maiꝰ ius in iſta re qͣꝫ iſte qͥ eā abſtu lit. niſi iſte qͥ eā abſtulit deue niſſet ad ſtatū in qͦ ampliꝰ reſ iſta nō eſſet ſibi neceſſaria ad ſuſtentatōeꝫ nature. Ideꝫ ꝑ totū. Pe. d̓ pal̓. ī. iiij. ⁊ Sco. Ex p̄dictis hoꝝ ptꝫ ꝙ tl̓es qͥ habēt reſtituere ⁊ ſi retineāt ſibi quodāmodo neceſſaria ad ſuſtētatōem ſui et familie ad vitādū ml̓ta ꝑicl̓a anīe et corꝑis q̄ viſil̓r ſeqͥ poſſent bonis ſuis cedēdo ⁊ oībꝰ ſe expoliādo ꝓ reſtōe fiēda. qd̓ forte tutius eēt reſtituere ⁊ ī d̓o cō fidere: etiā ſi oꝑterꝫ mēdicare ẜm Ray. Ad hͦ nō vidētur te neri de neceſſitate ſalutꝭ. tn̄ n̄ debēt tales late viuere ⁊ pō poſe veſtiri cū familijs. ⁊ fili as ſuas cū magnis dotibꝰ nu ptui tradere: ſicut ſi nō eſſent obligati r̄ſtitutōi. ſꝫ parce vi uere ⁊ paruas dotes tradere Et ſi nō pn̄t nobili vl̓ merca tori nuptui dare debēt artifi ci ⁊ plebeo tradere. ⁊ alia ſuꝑ flua reſecare. Cū multa gͦ prudentia hͦ negociū agēduꝫ eſt. cū efficacit vident̉ facere qd̓ pn̄t ad reſtituēdū et ī alijs ſe bn̄ habere. ⁊ cū timore d̓i cre do ꝙ pn̄t abſolui ⁊ cōmūica re. Qui aūt ⁊ de eo qd̓ pn̄t ſꝑ ꝓcraſtināt ⁊ ānuatim reꝑiun tur ꝓmittere cōfeſſoribꝰ reſti tutōem facere: ⁊ poſtea nō fa ciūt nō vidēt̉ abſoluēdi. niſi pͥus faciant vel diſponāt effi caciter negociū vt habeat ex ecutōeꝫ. ⁊ ml̓to minꝰ ei ꝑmit ti dꝫ cōio ſumi: qͣntum dico
