Seite
VII Ecce nunciam diſce de heſterno atqꝫ hodi­erno die. qūo heſternꝰ qͥdē qͣſi flos matutinꝰ exceſſit. hodiernꝰ ꝟo qͣi vmbra veſꝑtīa trāſiet Contemplare etiā queſtū negociatiōis tue. ſi feciſti ẜm dn̄i imperiū. Ut em̄ velociſſimus curſus. dies noſtri p̄tereūt. Beatus ergo qͥ ſibi queſtum ꝑ ſingulos dies huiuſcemodi ne gociationis acquirit. vt congregatū eū in vi tam eternā ꝑcipiat. Quid aūt tu dilectiſſi­me negligis. ⁊ incurioſus exiſtis? Quid tāqͣꝫ vino inebriaris accidia? Quid exacerbas te­metip̄m; māſiōi nāqꝫ ī hoc mūdo facta ē. quē­admodum quidā duo viātes. in itinere ſibi in uicem occurrentes in ſuū ſinguli ꝑgentes ho ſpitiū. veſꝑe aūt facto manſit vnuſquiſqꝫ qua potuit ꝑuenire. ⁊ facto diluculo ab inuicē diſ­ceſſerunt. Intellexit nāqꝫ vnuſquiſqꝫ eorum quid habeat in domo ꝓpria. diuicias an̄ pau­pertatem. requiē an tribulationem. ita ⁊ nos in hoc ſeculo ſumus. Manſioni nāqꝫ aſſimila tur hec vita. Ex ipſa em̄ vnuſquiſqꝫ in ſuo di­uiditur loco. ⁊ intelligit quid habuit an̄ recō­ditum. Neqꝫ em̄ vnuſquiſqꝫ noſtrū ignorat quid premiſit in celis. orationem cum lachry­mis. an̄ cū puritate vigilias. an pſalmodiam cū compunctione cordis. aut abſtinentiā cuꝫ humilitate. an terrenorū renūciationem. an charitatem non fictam. ⁊ deſideriū chriſti. Si hoc tu p̄miſiſti. ſcito te incunctanter ad requi em̄ pergere. Si vero nihil horum premiſiſti. ꝑdidiſti fili chariſſime animā tuā. Quid ī hac manſione exaſperas ꝓximū tuū: Mane em̄ ab eo ſeꝑandus es. Quid aūt ſuꝑbis aut in ſoleſcis? Quid aduerſus ꝓximū tuuꝫ triſtis ambulas. cuiꝰ onꝰ portare debueras. Quid aūt te ſollicitudo eſcarū aut oꝑimentorū ma­cerat? Qui dat iumentis eſcam ipſorū. te nō nutriet? Qui eū diurne glorificas. qui expe­ctas heres fieri regni eius. de eſca ⁊ oꝑimen to conquereris. Qui mortificaſti temetip̄m mūdo. que terrena ſunt ſapis? Quid temet­ipſum fallis ac decipis? Quid medicū exaſpe ras nolens ſanitatē reciꝑe. ⁊ tꝑe curationis vulnera tua occultas. ⁊ medicū īcuſas. quod nō ſis conſecutus incolumitatis remedium: Tempus tibi penitentie datū eſt. ⁊ agere pe nitentiam negligis? Quid ergo incuſas legiſ latorē. quod mortē tibi induxerit. cū tu incu­rioſus exiſtis? Nūquid dices morti in illa ho­ra neceſſitatis. ſine me penitentiam agere. Uigila dilectiſſime vigila. vt laqueus ſuꝑ te hora illa nō adueniat. ⁊ tunc obſtupeſcas et ad conſcientiam tuā recurras ⁊ dicas. Qūo elata ceruice ambulāte me. oēs dies mei trāſ acti ſunt? Qūo tempus meū in cogitationi­bus terrenis ſuꝑfluo p̄terijt: Que erit vtili­tas. ſi hoc reputas quādo hora mortis inſtite rit. nec concedit̉ nobis in hoc ſeculo amplius. cōuerſari. Pone itaqꝫ mētē tuā ad hec que narrant̉. Introeant in aures tuas. que a dn̄o dicta ſunt. Crede eius ſermonibus. Ait eniꝫ quia ⁊ de ocioſo verbo reddituri ſumus ratio nem. in illa die iudicij. Sufficit autē nobis ad metum ſolus hic ſermo. ſi conſcientia noſtra ſobria fuerit Si aūt quadā leuitate per diuer ſa animus ꝑuagatur. neqꝫ ipſa que ſunt ſcri­pta intelligit. neqꝫ ea que dicuntur auſcultat comꝑat̉ hmōi fiſtule recipienti aquā. ⁊ nō ſci entiqūo eam ꝑtrāſit. Quis ergo putas nō defleat. quia dn̄s orbis terre tam per ſe quaꝫ etiam per pueros ſuos ꝓphetas ⁊ apoſtolos clamat ⁊ p̄dicat. ⁊ qui audiat nō ē? Que ſunt aūt que p̄dicant̉ ab eis? Nuptie parate ſunt inquiunt. ⁊ altilia mea īmolata ſunt. Spon­ſus cum claritate ⁊ magnificētia in thalamo reſidet. ⁊ cū gaudio intrantes recipit. ianue patent. miniſtri feſtinant. Predicatores con uolāt. Priuſqͣꝫ ianue claudant̉ velocitate pe dum concurrite. ne nobis foris remanere cō tingat. ⁊ qͥ nos introducat. vlterius non erit. Suꝑ his aūt nō eſt qui intelligat. nō eſt qui ſtudiū adhibeat. ſꝫ ignauia ⁊ cura ſeculi huiꝰ. mentē noſtrā quaſi cathena colligat ⁊ ꝯſtrin­git. Diuinas quidē ſcripturas recte ſcribimꝰ ⁊ recte ꝑlegimus. recte aūt eas audire nolu­mus. quia que illic inſerta ſunt. ꝑficere recu­ſamus. Quis putas aliqn̄ ꝑegre in longin­quā viam. ſine viatico ꝓfectus eſt. quēadmo dum nos proficiſci volumus. Hic aūt alimen ta reqͥrentes. nihil ad ꝓfectionē noſtrā ꝓfe­rimus. Beatus qui cū fiducia pergit ad dn̄m portans ſine defectione viaticum. vt nullam penuriam patiatur. Ecce decem virgines lampades accipiunt. ⁊ ſerui negociantur. ex pectantes dominum ſuum. cognoſcētes qd̓ accepit regnum ſuum. ⁊ venit cum claritate ⁊ virtute multa. coronare ſeruos ſuos. qui ac cipientes ab eo pecuniam: optime in ea mer­cati ſunt. interficere autem inimicos ſuos qͥ regnare eum ſuper ſe noluerunt. quēadmo­dum ſi media nocte profundo ſopore. natura hominum occupata. repente de celo ſonus ef ficiat̉ magnꝰ. ⁊ tonitrua terribilia. ⁊ coruſca­tiōes. exprecti ſb̓ito dormiētes. colat vnꝰ qͥſqꝫ