IIII Ca. Ca. III viuere: nec ſuꝑ t̓rā. Ueniet ex īprouiſo mors. īueniet hoīem pctōrē fortē diuitem cōputātē ſibi ml̓tos ānos. requiē ī tꝑe lōgio . diuiciaꝝ ſūmā digitos ſupputātē: vſuraſ qꝫ ſibi pecuniaꝝ in ꝓlixiore vita atqꝫ delicijs ꝑcientē. Ueniet vt dixi velocit̉ mors/ oīa ſimul ī momēto deſtruet. ſupputatiōes di­uicias ſollicitudines atqꝫ cogitationes va­niſſimas. Uēiet iteꝝ mors/ īueniet viꝝ ſcm̄ iuſtū diuicijs et̓nis ſollicitū: celeſtes ſibi ꝯggātē theſauros. or̄oes ieiunia oꝑa bōa. Ca. III. Propt̓ p̄memorata/ ꝑiculoſaqꝫ tꝑa vētura/ ac etiā pn̄tia mala qͦtidie creſcūt ī peiꝰ ꝓficiūt/ āmones vt die mortꝭ atqꝫ iudi­ciū futurū ſꝑ an̄ ocl̓os habeamꝰ: on̄dēs qͣꝫ qͥs illa effuge poſſit: qd̓ ml̓ti ea īcidat: negli­gentia nr̄am rep̄hēdēs: ml̓tiſqꝫ argumētꝭ dili­gentiā ſuadēs/ ad ſollicitudinē incitans. Abeto ergo pre ocl̓is diē mortꝭ chariſſime: nūqͣꝫ eiꝰ formidab̓ aduētū: ſpiritalis ītelli gens ꝑdies ſingulos ſeꝑationē corꝑis aīeqꝫ tracta. Qualit̓qꝫ an̄ tribunal iudicꝭ ſtatuēdꝰ es cogita. para iugit̓ lāpadē tuā. vt ī ꝯu̓ſati­one btīſſima fulgeat. Tāqͣꝫ prudēs ꝓuidēs viſita. exornata lachrymis or̄onibꝰ qͣꝫ to tꝑe ſuꝑuixerꝭ: feſtina vt ſꝑ accēſa ſit. Ueni­ent em̄ tꝑa ꝑiculoſa. timore ꝑturbatiōe ple­na. ī fidelitate reſolutione atqꝫ duricia cu­mulata: ſināt mētē de melioribꝰ cogitare ꝓpt̓ ſue ꝯfuſiōis caliginē. Cōſiderate fratres qūo oīa mala creſcūt: qͦtidie ī penis ꝓficiūt magnitudo neqͥcie īminētē ꝯfuſionē ſigni ficat. tribulationēqꝫ magnā ī vniu̓ſū orbe ꝓ­pter nr̄a pctā vētura ē. vulnerabit̉ ī bel­lo: qͥſquis oderit mūdū. Et deſpiciēs tꝑalia caduca pot̓it tāqͣꝫ eximiꝰ belligerator vince̓: brauiū pꝰ victoriā ꝓmereri. qꝛ t̓rene cupi ditates ꝑtrahūt nos ad ſe deorſum ī t̓rā. paſ ſiones corꝑis ocl̓os nr̄i cordis excecāt. ꝓpt̓­ea ī illo deijcimur a maligno. qꝛ ea t̓rena ſūt ꝯcupiſcimꝰ ſollicitudinibꝰ ſecl̓i voluptati­bus deẜuimꝰ. Singuli nr̄m hodie ſi ꝯſcīaꝫ no ſtrā diſcutiamꝰ. dep̄hēdimꝰ nos mūdū dilige­re. mētē nr̄am ī t̓renis cogitationibꝰ affixaꝫ . ꝓpt̓ mollicie deſidiā nr̄am. Dies decli­nauit ad veſpeꝝ: hora cene ē tꝑus nr̄m. nos ceca īfelicitate arbitramur mane iteꝝ exiſte̓. Ecce regnū celeſte ī ianuis ē. parat̉ vt fulge at nos nec cogitare aliqn̄ volumꝰ nec au­dire. Signa ꝓdigia a deo ſūt p̄dicta ſcā ſūt. fames. t̓remotꝰ. timores. male auditiōes gētiū cōmotiōes gignunt̉: nos nec auditu nec aſpectū ꝯtremiſcimꝰ. Oēs ſcī electi an̄ tribulationē vētura ē colligūt̉. a dn̄o aſſu­munt̉. vt videāt ꝯfuſionē illā magnā. que vniu̓ſū obruet mūdū. Tāqͣꝫ meſſis ſecl̓i finis ad mētēdū ꝑuenit. āgeli accincti p̄ꝑati fal­ces tenēt māibꝰ dn̄i expectātes imperium. Ca. IIII. Ex eo hora diei vndecīa ē. vie nr̄e curſus lōgiſſimꝰ īcutiēs nob̓ tiorē et ad vigilātia excitas: de effugatōe etiā expul ſione charitatꝭ nos accuſans. docēſqꝫ qͥd age­debeat celeſtis deſiderat: pulchrā ad adaptas ſimilitudinem. Imeamus cha riſſimi frēs. qꝛ vndecīa hora ē diei: vie nr̄e curſꝰ lōgiſſimꝰ ē. ꝓperemꝰ oībꝰ ſcīs ī celeſtibꝰ māſiōibꝰ/ vt ibi poſſimꝰ reꝑiri. Simꝰ ꝑuigiles: excitemur a ſōno neqͥ­cie: neſcimꝰ hora dn̄s domꝰ adueniat. Ex oneremꝰ nos a pōderibꝰ ſollicitudinū t̓rena­. Precepit nob̓ dn̄s/ vt oēs oīo diligamus Et nos magꝭ odiētes īuidētes detrahētes alt̓utrū. dilcōnē a nob̓ charitatē repellimꝰ. receſſit a t̓ra dilectio. īuēit̉ ī t̓ra charitas ꝑfecta ẜm deū ē. ab oībꝰ effugata ē: ab oībꝰ expulſa ē. magꝭ īuidētia regͣt ī nob̓ ꝯtētiōes ꝯtradictōes lites pctōrūqꝫ ꝯfuſio abūdauit: īiqͥtas oīa ſil̓ oꝑuit. vnuſqͥſqꝫ t̓rena reqͥrit. ce­leſtia r̄ſpuit: ꝯcupiſcit tꝑalia. btītudinē et̓nā diligit. ſi d̓ſideras celeſtꝭ. ſꝑ t̓rena ſūt ex ecrare deſpice. ꝑfcōꝝ exēpla ſectare: ne cogi­tes ītra te. nec aliqn̄ ſic dices. multꝰ īmerſꝰ ē labor ꝓpoſiti atqꝫ īſtitutiōis nr̄e. ego āt ſum ꝑuulꝰ īfirmꝰ vald̓. nec valeo ī ꝓpoſito ꝑci­pere ꝟba ꝯſilij mei. O dilectiſſime frat̓ ītellige tibi dico: d̓o digniſſime. ſi voluerꝭ ꝓficiſci in lōginquā regionē vl̓ pr̄iaꝫ: poterꝭ vniꝰ hore mom̄to totiꝰ vie int̓ualla ꝯcurre̓: ſꝫ gͣdati nū­mero paſſuū qͦtidie ꝑficꝭ māſionē ad pr̄iam quā d̓ſideras ꝑuenis. ſic ē regnū celeſte pa radiꝰ deliciaꝝ. deſiderabil̓ pr̄ia monachoꝝ ad quā or̄ones vigilias ieiunia. ꝑtinētiā lachrymas. obediētiā charitatē. ꝑſeue­rātiā. hūilitatē iuſticiā. ſi ſūt alie ꝟtuteſ ꝑueniēdū ē. He ſunt māſiōes. qͦs ad regnū celeſte/ deū patrē vēturos nos credimꝰ. Hec ẜua. ne timeas initiū bone vie ſuſciꝑe: ꝑducit ad vitā et̓nā. Uelle tm̄ ī hac vita eſto ꝑatꝰ ꝓmptꝰ: ſtatī ip̄a via corā te p̄ꝑabit̉: de lectabit te labor cuiꝰ ſingl̓os dies ī ꝟtutum māſiōibꝰ reqͥeſcēs. cogitatiōibꝰ mirabilit̓ ob­C 3