Tabula Ca. II. Excitat nos ad vigilantiam in belli certamine infirmitatēqꝫ nr̄am conſolat̉ ex ꝟ­tute dn̄i ē agoniſta nr̄: atqꝫ exhortat̉ ad mu tuū adiutoriū. vt ſic in vnū inuicē ꝯſpirātes. aduerſariū nr̄m ꝯfūdamꝰ ac ſuꝑemꝰ/ deum honorificemus. Et ob cōmēdat multitudi­nem monachorū ſimul deo militantiū/ ml̓tis rebus tam multitudinem monachorū qͣꝫ ſin­gulos monachos comꝑando. Ca. III. Exhortat̉ ad temptationes ſuſti­nendas inducens ea in qͥbus conſiſtit glori atio monachi: docet qūo is vitijs poccupa­tus eſt pulſare debeat ad oſtium dn̄i: qui non deerit/ ſi pulſans ꝑſtiterit/ ſed miſericorditer ſubuenit. Ca. IIII. Beatificat digne deo militātes et coronā eterne beatitudinis ꝓmerētes. exclu denſqꝫ negligentiū excuſationeꝫ/ pluribus eos rōnibus terrens/ ad vigilantiam com­punctionem prouocat. Ca. V. Suadet occaſione dictoꝝ vt impor tune deū dep̄cemur qͣtenus nos liberet a fu­turis malis regni ſui ꝑticipes faciat/ plures adducēs cōpuncti cordis obſecratiōes/ peti­tiones atqꝫ ſupplicatiōes qͥbꝰ exorandus eſt dominus. Sancti Effrem Li­ber de Iudicio dei/ reſurrectione. de regno celorū de mūdicia anime. V. cōtinet capl̓a. Ca. j. Exhortat̉ nos/ vt mētes nr̄as p̄pare mus emūdemus inſiſtamuſqꝫ vt celeſtia ſa piamus eterna ſectemur. ad illas qͦꝫ ꝓmiſſi ones tendamus de qͥbus om̄es ſancti ſuſpira uerunt iudicij diē expectātes. conditiones il­lius diei atqꝫ iudicij exponens. Ca. II. Ex rememoratiōe diei iudicij exci­tat nos ad vigilantiā ad imitationem ſcōrū patrū/ vt a pr̄efamilias xp̄o dn̄o in eternam manſionē recipi mereamur/ multas illiꝰ man ſionis conditiones exponens. Ca. III. Exhortat̉ nos ad p̄paration ē illi terribilis examinis/ in oēs actus nr̄i/ cogita tiones eloquia arguent̉. vt etiā ideo tꝑalia terrena atqꝫ trāſitoria queramꝰ. ſed intui tum nr̄m ad ſcōs deflectamꝰ. propter cele­ſtis patrie deſideriū pl̓ima ſunt ꝑpeſſi. quos ſi imitati fuerimꝰ/ ip̄is qͦꝫ cōregnabimus. Ca. IIII. Prouocat nos ex dictis vt feſtine mus ne ab illis et̓nis bonis excludamur. ne ſempiterna ꝑicula incidamus/ ſi negligētes fuerimus/ occaſione illiꝰ tandē multa ꝑicula ſupplicia damnatorum explicans. Ca. V. Inducit auctorē miſeriā ſuā deplo­rantem/ fratreſqꝫ ſuos rogantem. vt orent pro eo ſeipſis/ qͣtenus futura illa mala effu­gere poſſint/ celeſtiaqꝫ gaudia conſequi. que breuiter ſūmatim cōmemorat. Sancti Effrem Li­ber de Beatitudine aīe per. iiij. diſtinguit̉ ca. Ca. I. Multos in diuerſis ꝟtutibꝰ bonis exercitijs ſe occupātes/ beatos p̄dicat. negli­genteſqꝫ ex metuenda mortis hora egreſſu anime decorpore ꝑterret. Ca. II. Cauſa p̄dictorū nos exhortatur ad odium mundi dilectionē chriſti. obſecrāſqꝫ vt intente dn̄o ſeruiamus mundo ple­nus eſt laqueis mortis. vt etiam ob id anīas noſtras ornemus pennis ſancte conuerſatio nis/ quibus poſſimus laqueos iſtos in quorū medio ambulamus vitare. excitans nos poſt hec ad vigilātiā/ ſpem longe vite penitus ex­cludens. Ca. III. Propter prememorata ꝑiculoſaqꝫ tꝑa ventura/ ac etiā p̄ſentia mala que quoti­die creſcunt in peius proficiunt/ āmonet vi diem mortis atqꝫ iudicium futurum ſemꝑ an̄ oculos habeamus/ oſtēdit quoqꝫ quis illa ef­fugere poſſit. qua de cauſa multi in ea inci­dant. negligentiā nr̄am rep̄hendens/ multiſ qꝫ argumentis diligentiā ſuadens ad ſollici tudinem incitans. Ca. IIII. Ex eo iam hora diei vndecima eſt/ vie nr̄e curſus longiſſimus/ incutit no­bis timorē ad vigilantiā excitat/ de effugati one etiam expulſione charitatis nos accu­ſat. docetqꝫ quid agere debeat qui celeſtis deſiderat. pulchrā ad hoc adaptat ſimilitu­dinem. Sancti Effrem Li­ber de penitentia. V. comp̄hendit capitula. Ca. j. Expietate dn̄i noſtri ieſu chriſti qui de ſinu patris deſcendit vt peccatores ad pe­nitentiam vocaret male habentes ſanaret multis rationibus incitat ſauciatū peccatorē vt pro vulnerum ſuorum ſanatione ad medi cum benigniſſimum promptiſſimum feſti­nanter accedat. qui propter multā ſuā boni­tatem ſtatim inuenitur ab inquirentibꝰ ſe. Ca. II. Ex cōmemoratione charitatis be­nignitatis miſericordie dei diligenter nos exhortat̉/ vt in hoc ſeculo penitentiaꝫ agere