¶ Tabula¶ Ca. II. ¶ Excitat nos ad vigilantiam in bellicertamine infirmitatēqꝫ nr̄am conſolat̉ ex ꝟtute dn̄i qͥ ē agoniſta nr̄: atqꝫ exhortat̉ ad mutuū adiutoriū. vt ſic in vnū inuicē ꝯſpirātes.aduerſariū nr̄m ꝯfūdamꝰ ac ſuꝑemꝰ/ ⁊ deumhonorificemus. Et ob hͦ cōmēdat multitudinem monachorū ſimul deo militantiū/ ml̓tisrebus tam multitudinem monachorū qͣꝫ ſingulos monachos comꝑando.¶ Ca. III. ¶ Exhortat̉ ad temptationes ſuſtinendas ⁊ inducens ea in qͥbus conſiſtit gloriatio monachi: docet qūo is qͥ vitijs poccupatus eſt pulſare debeat ad oſtium dn̄i: qui nondeerit/ ſi pulſans ꝑſtiterit/ ſed miſericorditerſubuenit.¶ Ca. IIII. ¶ Beatificat digne deo militātes etcoronā eterne beatitudinis ꝓmerētes. excludenſqꝫ negligentiū excuſationeꝫ/ ⁊ pluribuseos rōnibus terrens/ ad vigilantiam ⁊ compunctionem prouocat.¶ Ca. V. ¶ Suadet occaſione dictoꝝ vt importune deū dep̄cemur qͣtenus nos liberet a futuris malis ⁊ regni ſui ꝑticipes faciat/ pluresadducēs cōpuncti cordis obſecratiōes/ petitiones atqꝫ ſupplicatiōes qͥbꝰ exorandus eſtdominus.¶ Sancti Effrem Liber de Iudicio dei/ ⁊ reſurrectione. de regnocelorū ⁊ de mūdicia anime. V. cōtinet capl̓a.¶ Ca. j. ¶ Exhortat̉ nos/ vt mētes nr̄as p̄paremus ⁊ emūdemus inſiſtamuſqꝫ vt celeſtia ſapiamus ⁊ eterna ſectemur. ad illas qͦꝫ ꝓmiſſiones tendamus de qͥbus om̄es ſancti ſuſpirauerunt iudicij diē expectātes. conditiones illius diei atqꝫ iudicij exponens.¶ Ca. II. ¶ Ex rememoratiōe diei iudicij excitat nos ad vigilantiā ⁊ ad imitationem ſcōrūpatrū/ vt a pr̄efamilias xp̄o dn̄o in eternammanſionē recipi mereamur/ multas illiꝰ manſionis conditiones exponens.¶ Ca. III. ¶ Exhortat̉ nos ad p̄paration ē illiterribilis examinis/ in qͦ oēs actus nr̄i/ cogitationes eloquia arguent̉. vt etiā ideo tꝑalia ⁊terrena atqꝫ trāſitoria nō queramꝰ. ſed intuitum nr̄m ad ſcōs deflectamꝰ. qͥ propter celeſtis patrie deſideriū pl̓ima ſunt ꝑpeſſi. quos ſiimitati fuerimꝰ/ cū ip̄is qͦꝫ cōregnabimus.Ca. IIII. ¶ Prouocat nos ex dictis vt feſtinemus ne ab illis et̓nis bonis excludamur. ⁊ neſempiterna ꝑicula incidamus/ ſi negligētesfuerimus/ occaſione illiꝰ tandē multa ꝑicula⁊ ſupplicia damnatorum explicans.¶ Ca. V. ¶ Inducit auctorē miſeriā ſuā deplorantem/ fratreſqꝫ ſuos rogantem. vt orent ⁊pro eo ⁊ ſeipſis/ qͣtenus futura illa mala effugere poſſint/ celeſtiaqꝫ gaudia conſequi. quebreuiter ⁊ ſūmatim cōmemorat.¶ Sancti Effrem Liber de Beatitudine aīe per. iiij. diſtinguit̉ ca.Ca. I. ¶ Multos in diuerſis ꝟtutibꝰ ⁊ bonisexercitijs ſe occupātes/ beatos p̄dicat. negligenteſqꝫ ex metuenda mortis hora ⁊ egreſſuanime decorpore ꝑterret.¶ Ca. II. ¶ Cauſa p̄dictorū nos exhortatur adodium mundi ⁊ dilectionē chriſti. obſecrāſqꝫvt intente dn̄o ſeruiamus ⁊ nō mundo qͥ plenus eſt laqueis mortis. vt etiam ob id anīasnoſtras ornemus pennis ſancte conuerſationis/ quibus poſſimus laqueos iſtos in quorūmedio ambulamus vitare. excitans nos poſthec ad vigilātiā/ ſpem longe vite penitus excludens.¶ Ca. III. ¶ Propter prememorata ꝑiculoſaqꝫtꝑa ventura/ ac etiā p̄ſentia mala que quotidie creſcunt ⁊ in peius proficiunt/ āmonet vidiem mortis atqꝫ iudicium futurum ſemꝑ an̄oculos habeamus/ oſtēdit quoqꝫ quis illa effugere poſſit. ⁊ qua de cauſa multi in ea incidant. negligentiā nr̄am rep̄hendens/ multiſqꝫ argumentis diligentiā ſuadens ⁊ ad ſollicitudinem incitans.¶ Ca. IIII. ¶ Ex eo ꝙ iam hora diei vndecimaeſt/ ⁊ vie nr̄e curſus longiſſimus/ incutit nobis timorē ⁊ ad vigilantiā excitat/ de effugatione etiam ⁊ expulſione charitatis nos accuſat. docetqꝫ quid agere debeat qui celeſtis eēdeſiderat. ⁊ pulchrā ad hoc adaptat ſimilitudinem.Sancti Effrem Liber de penitentia. V. comp̄hendit capitula.¶ Ca. j. ¶ Expietate dn̄i noſtri ieſu chriſti quide ſinu patris deſcendit vt peccatores ad penitentiam vocaret ⁊ male habentes ſanaretmultis rationibus incitat ſauciatū peccatorēvt pro vulnerum ſuorum ſanatione ad medicum benigniſſimum ⁊ promptiſſimum feſtinanter accedat. qui propter multā ſuā bonitatem ſtatim inuenitur ab inquirentibꝰ ſe.¶ Ca. II. ¶ Ex cōmemoratione charitatis benignitatis ⁊ miſericordie dei diligenter nosexhortat̉/ vt in hoc ſeculo penitentiaꝫ agere