Seite
Tabula conemur/ eo ꝙ in alio ſeculo quod omnibus malis repletum eſt. fructuoſa penitentia agi­nō poteſt. Ca. III. Superiorum exhortationum cau ſam exponit iterūqꝫ ſuadet vt tranſitoriū va numqꝫ hoc ſeculum/ ⁊ que in eo ſunt contem namus quēadmodum multi ſancti ⁊ iuſti fece runt/ qui nunc paradiſi delicijs fruuntur/ cō­futans ex hoc illorum errorem qui huic ſecu­lo vano ⁊ illis que in eo ſunt adherent ⁊ mul­tipliciter ip̄is timorem incutiens. Ca. IIII. Ex recordatione predictorum ad huc amplius peccatorem perterret ⁊ āmonet vt quādiu tempus hic dat̉ ad beatitudinem dei percipiendam ſe paret oſtenditqꝫ ob hoc qui diuina beatitudine digni ſint: ⁊ mercedē atqꝫ gaudia illoꝝ exponit. Ca. V. Inducit auctorem ob timorem ſupͣ memoratorum conquerentem ⁊ ſemetipſuꝫ deplorantem/ deumqꝫ obſecrantem vt in ho ra aduentus eius nō indignꝰ inueniatur: ne auditurus ſit formidandam illam ſententiaꝫ diſcede a me operarie iniquitatis. neſcio qͥs ſis. ſed vt gratia miſerationis ſue ipſum ſal­uet ⁊ in paradiſum deliciarum inducit. Sancti Effrem Lu­ber de luctamīe ſpiritali ꝑ. III. capl̓a diuiſus ē Capl̓m. I. Ex celeſtibus ⁊ eternis bonis lu­ctatoribus ⁊ victoribus promiſſis prouocat nos ad certamen ſpiritale/ docet etiā qͥbꝰ ar­mis indui debeatis qui victor cupit exiſtere: ⁊ que fugere eum oporteat/ ne armis ſpoliet̉ ac maxime diſſuadet vinum ⁊ ebrietatem/ ꝑ que ipſa anima templum dei exiſtens polluit̉ ſubiungit quoqꝫ mala que inde ſequunt̉. Ca. II. Ut imitatores ſimus ſanctorū pa­trum qui puriſſimum dei templum extiterūt nos obſecrat/ vtqꝫ p̄cipue exempla illorum ſe ctemur. In ieiunio/ oratione ac cēteris hmōi cohortatur/ que etiam in orationibus cauen­da ⁊ que ſeruāda ſint aperit. Sollicitudines preterea huiꝰ mundi/ negligentiam atqꝫ deſi diam diſſuadet ⁊ ad p̄parationē vt celeſte re­gnum ad quod inuitamur poſſideamus nos incitat. Ca. III. Ex multis que benignꝰ dn̄s noſter pro nobis fecit vt ipſum quereremus/ exclu­dit omnem excuſationem negligentie noſtre ⁊ poſt monita ſaluberrima. monachis ⁊ diſci pulis chriſti congrua ad eius nos imitationē ſtimulat/ cōmemoratiſqꝫ iterum pluribus q̄ pro nobis fecit atqꝫ perpeſſus eſt/ laudes ip̄i in perſona auctoris refert ⁊ exorat vt poſt cō punctionem ⁊ ſanctimoniam in requiem pa­radiſi ſuſcipiat. Sancti Effrem Li­ber de die Iudicij. VI. Capl̓m. j. Inducit Sanctū Effrem exhor tantē ⁊ obſecrantem omnem ſollicitudinē a nobis proijciens/ ex eo ꝙ nihil in illa hora no­bis prodeſſe poterit niſi conuerſatio ſancta ⁊ bona opera que hinc detulerimus nobiſcum Terrorem quoqꝫ nobis incutientē ꝓpter ma nifeſtationē coram iudice omnium que hic oc culta ſunt. quod apta ſimilitudine declarat. Ca. II. Arguit negligentiā noſtram ⁊ oſtē dit qūo iudex rationem pro hac negligentia exquiret improperans nobis omnia que per tulit vel fecit pro nobis. Ca. III. Occaſione dictorum conuocat nos ⁊ inſtruit qūo dominū adorare/ laudare ⁊ obſecrare debeamus. Ca. IIII. Ex hoc ꝙ deus nihil preter ſalutē noſtram querit/ reuocat nos a negligentia ⁊ excitat ad vigilantiā ⁊ exercitium bonorum operum atqꝫ dei dilectionē. ⁊ huius occaſiōe excellenter virtutem charitatis cōmēdat. Ca. V. Exponit conſilium auctoris conſu­lentis vt feſtinemus digne conuerſari ẜm dei voluntatem/ ſolliciteqꝫ ꝓ ſalute noſtra in ora tionibꝰ/ ieiunijs. vigilijs ⁊ lachrymis nos ex­erceamus/ vt fiduciam habere poſſimus in il la terribili hora iudicij. peccatores quoqꝫ ad compunctionem incitātis. ⁊ ea de cauſa mul­tis preconijs compunctionem extollentis. Ca. VI. Inducit auctorem negligentiam ⁊ miſeriam ſuam confitentem/ alioſqꝫ ne ip­ſum imitentur auertentem ⁊ vt dominum ꝓ­ſe orent deprecantem atqꝫ cum gratiarūacti on librum hunc concludentem. Sancti ac deuoti viri Effrem diaconi Liber de die Iudicij feliciter explicit.