Seite
CXI ꝟo die apl̓i receper̄t ſpm̄ſanctū ad habē­dā intelligentiā ſcpͥturaꝝ vt declarabimꝰ in ſeq̄nti myſterio ⁊ noticiā oīm linguaꝝ ad audaciā ⁊ fortitudinē ad oīm meritoꝝ plenitudinē. ad p̄dicationē euangelij. ad tolerationē martyrij. ad ꝯuerſionē popu­loꝝ ⁊ coruſcationē miraculoꝝ. Ergo re­pleti ſunt nō ſolū plenitudine ſufficiētie ſed etiā plenitudine redūdantie. Ꝙ apoſtoli faciente ſpūſctō loq̄ban tur varijs linguis ⁊ acceperūt ſcīaꝫ diui naꝝ rerū atqꝫ fortes facti fuerūt vt nō ti­merēt cruciatꝰ neqꝫ mortē Cap̄. tertiū Ertiū myſteriū ꝯtēplandū de ſpū­t ſancto dr̄ oꝑationis. Inter cetera qͥppe ſtupenda q̄ in apoſtolis eſt oꝑatꝰ. ſunt p̄cipua ⁊ ſingulariſſima tria. Primū fuit locutio Scd̓m illuſtratio Tertiū fortificatio Primū opꝰ mirabile fuit locutio. nā ſtatī fecit illos loqui idiomata oīm gen­tiū. qͥ tamen antea non didicerant. Et li­cet quidā dicere voluerint ꝙ apoſtoli li­gua propria loquentes intelligebant̉ ab audientibus ac ſi eoꝝ idiomata profer­rent. Tn̄ verior eſt ſententia illoꝝ qui te nent ꝙ ip̄i apoſtoli varia linguarū gene­ra per ſpiritūſanctū didicerunt. Unde ec cleſia de ip̄is cantat Linguis loquuntur omniū turbe pauent gentiliū muſto ma dere deputant quos ſpūs repleuerat. et Actuū. ij. ca. ſcribit̉ Ceperunt loqui va­rijs linguis prout ſpūſſanctus dabat elo qui illis. Erant autem in hieruſalem ha bitantes iudei viri religioſi ideſt in cul­tu diuino deuotim Nicolaū de lyra ex om̄i natione que ſub celo eſt qui cōuene­rant in hieruſalem rōne feſti. Naꝫ iudei captiuati per ſa manaſar regē aſſyriorū non redierunt in iudeā. Similiter capti uati per regem chaldeoꝝ non redierunt om̄es qͣꝫuis haberent licentiā redeundi. ſed remanſerunt multi amore filioꝝ qͦs genuerant ibi ⁊ poſſeſſionū quas acqui­ſierant Multi adhuc captiuati per an­thiochū regē grecoꝝ ⁊ diuerſis gentibus venditi remanſerunt. Uerūtamen aliqui eorū magꝭ deuoti ꝓpter reuerentiaꝫ tēpli remeabant aliquādo in hieruſalē maxīe in ſolennitatibus magnis quarū vna e­rat ſolennitas penthecoſtes. Et dr̄ pen­tecoſtes apenta qd̓ eſt qͥnqꝫ ⁊ cōſte qd̓ eſt decē. qͥnqͣgeſima nanqꝫ die a paſchate ce leberrima erat apud iudeos in memoriā beneficij legis date que fuit data in mon te ſinay quinquageſima die vt ſuperiuſ tactū eſt poſtqꝫ filij iſrael egreſſi ſunt de egypto. Facta igit̉ hac voce ſcꝫ ſpūs ve hementis vel venti vel tonitrui. que ab alijs audita fuit vel apoſtoloꝝ ⁊ alioruꝫ cum eis exiſtentiū deū voce magna laudā tiū. quippus timore ducti nō audebant lo qui. ꝯuenit multitudo ⁊ mente ꝯfuſa eſt ideſt ſtupefacta. quoniā audiebat vnuſ­quiſqꝫ lingua ſua illos loquentes. dice bant autem cū admiratōe Nōne ecce oēs iſti qui loquūtur galilei ſūt Et quō nos audiuimus vnuſqͥſqꝫ linguā noſtrā in qͣ nati ſumus parthi. ⁊ medi ⁊ helamite et qͥ habitant meſopotamiā. iudeā ⁊ capa­dociā. ponthū ⁊ aſiam. frigiam ⁊ pāphi liam. egyptū ⁊ ꝑtes libie que eſt circa cire nem ⁊ aduene romani Et dicunt̉ hic ro­mani aduene potius qͣꝫ alij. tū qꝛ a remo tioribus partibus venerunt. tū qꝛ mare tranſierant. Iudei quoqꝫ ⁊ proſeliti id ē conuerſi de gentilitatē ad iudaiſmū. chre tes ⁊ arabes audiuimus eos loq̄ntes no ſtris linguis magnalia dei. Alij autē irri­dentes dicebant quia muſto pleni ſunt. pro quibus cantat eccleſia Muſto ma­dere deputant quos ſpūs repleuerat. tn̄ Petrus veritatem rei per ſcripturas de clarauit. Et illa die appoſite ſunt ideſt baptizate ⁊ ad numeꝝ fideliū congrega­te anīe circiter tria milia. Scd̓m opus mirabile qd̓ ſpūſſanctus in apoſtolis fu