Seite
Ad reuerēdiſſimū dn̄m Iohannē de Aragonis ſancte Romane eccle­ſie. et. ſancti Adriani preſbiterū cardinalem Conſideranti ſepenumero mihi ac memoria reuoluenti Reuerēdiſſime pr̄ ac illu ſtriſſime dn̄e funeſtas mortaliū clades ob truculētes bellorum calamitates ⁊ ſeuiſſi mas peſtes qͥbus tot illuſtribus viris deſtitute remāſerint pl̓ime ciuitates italie. ⁊ que domus magnis vndiqꝫ familijs replete erant nūc ſine habitatoribꝰ corruere vi deantur. Quodqꝫ mirabiliꝰ profecto eſt paucis qͥ ſuꝑuixerūt hominibus. etiam in noſtra que olim magna grecia dicebat̉ patria adeo fertili vt nō modo pleriſqꝫ vi­bibus ſed regionibꝰ ſolita fuerit ex ſuaꝝ frugū copia prouidere tāta ſuꝑuenerit ter­re ſterilitas qͣntam vix potuimus vita comite pertrāſire. In mentē venit hec om̄ia ad iuſtum dei iudiciū referre. qͥ de ſceleribus tota quibus italia corrupta eſt ſumat vltionē. Ab eo em̄ tꝑe quo diuinꝰ ille preco Bernardinus cepit latinis p̄dicare ar­guens vicia populoꝝ in hanc vſqꝫ die ex nōnullis qͦs ad bene beateqꝫ viuuendū con uertit paucos ꝑſeueraſſe videmꝰ. ac tandē creſcente in humanis cordibꝰ malignita te ad vomitū omnes redijſſe. Et nō eſt qͥ faciat bonū nō eſt vſqꝫ ad vnū. Iam in cō­munē publicūqꝫ vſum occidentis ſeculi prauitas et obſcena chriſtianoꝝ flagicia de­uenerūt. Nam ſine rubore cognite impietatis ac timore dei aꝑta fronte a multꝭ im pudentiſſime ꝯueniūt̉ et exigunt̉ vſure violentes rapine ⁊ extorq̄ndi eris cā fraudeſ doliqꝫ dānatiſſima quoqꝫ ſymoniace labis impuniſqꝫ licentia q̄dam ſb̓ coaptatōe verboꝝ ac pontificij iuris legiſqꝫ ciuilis accōmodatōe malicioſa ve interp̄tatōe etiā publico ſub iudice repetunt̉. quo fit vt in mendacia falſaqꝫ teſtimonia atqꝫ ꝑiuria labant̉ neceſſe ſit. Iuſticia ꝟo qͣꝫuis omniū ore laudet̉ omniū tamen alget operibꝰ tantūqꝫ ſibi nihil rei qͣꝫ multū noīs et plus iniurie vendicauit. Nihil etiā freq̄ntiuſ eſt in vſu qͣꝫ in ſanctos deumqꝫ ip̄m blaſfemīe ac maledicta quibꝰ et ſuperi ⁊ maio res natu parenteſqꝫ paſſim ⁊ indifferēter afficiunt̉. Quid de vanitatibꝰ referam. inutilibuſqꝫ ornamētis ac ſūptibꝰ. Nemo eſt qͥ nō dicam equare ſed antecellere ve lit vicinos honoribꝰ ac magnificētia. vnde freq̄nter contingit vt cōmitti viris neq̄ ant pauꝑtate et coacte nōnunqͣꝫ p̄ſepibus proſtant turpe lucrū ſuꝑba emulatōne ſe ctantes. Omnes preterea explendis pro ſua volūtate libidinibꝰ vacare innitiqꝫ vi­demus. Omnis vt propheta inqͥt caro corrupit viā ſuā. Contēptui habent̉ ſacra­om̄ia. dei cultus ⁊ eccleſiaſtice dignitates apud principes magiſtratuſqꝫ ſeculares nullo habent̉ precio. Nec curare deū credunt mortalia quēqͣꝫ. Religiones aūt ſunt omnibꝰ vilipedio. viduaꝝ nocere pupilloꝝqꝫ ac orphanoꝝ eiulatus ac pia omniū vota qui hoc in mūdo eſuriūt ⁊ ſitiunt iuſticiā equiſſimi iudicis magni dei iracūdiā furoremqꝫ aduerſus impia hec nr̄a tꝑa concitarūt. Que om̄ia cū ſanctiſſimꝰ in xp̄o pater et dn̄s noſter clemētiſſimus Sixtus diuina prouidētia papa quartus ex pa ſtoralis officij debito vigili cure ꝑcurreret feraꝝ incurſibus quibus romanus grex quem p̄ ceteris intrinſeca charitate proſeqͥtur volens occurrere poſtqꝫ reſtitutā illu ſtratamqꝫ vrbem ad reformanda ingenia adqꝫ illuſtrādas moribꝰ hoīm mentes ſe ſe ꝯuertens litio vocauit me ſuauiſſimis lr̄is ſuis de pctōꝝ grauitatibꝰ qͥbus hūa­na infirmitas pͥmitur pro viriū meaꝝ facultate dictuꝝ. romanūqꝫ populū ac oēs qͥ romanā ſequunt̉ curiā ſuis ſceleribꝰ argutuꝝ. Glorioſo igit̉ nomini tuo qͥ apud Sororiū vngarie regē ſereniſſimū apl̓ica legatione fungēs. inſtituto huic meo int̓­