eſſe non potes. ip̄os ſermones meos ob debitam in te obſeruantiā ſeruitutēqꝫ idcito ditaui. vt correcti ⁊ emendati vbi oportuerit ſapientia tua lr̄arumqꝫ munimentis cōmendati nō romanis modo ſed om̄ibus chriſti fidelibus et poſteris quoqꝫ eſſent profuturi in qͥbus non eloquentie fuco veꝝ ſapientie documentis vtendū cenſui quo plane omnes intelligerent que ſeip̄a ſatis ornata eſt veritatem. ¶ Sumeigit̉ p̄ſul optime opuſculū hoc noſtrū quod pro animi recreatōe tui quōqꝫ legere acrepetere digneris. qui me predicantē tua preſens benignitate audire plurimū delectatus es. Et bene vale virtutū omniū decus ⁊ ſpeculū eccleſie dei.
