legē diuinā vel hūanā obſeruāda eſt tageneralis qͣꝫ ſpecial̓ ¶ Ca. tertiū xix. ¶ Sabbato pͥme hebdomade. De grauitate peccati. ⁊ quō vnū peccatuꝫ ē altero grauius rōne ꝑſone ⁊ obiecti. vt nocumē ti. Sermo ſeptimus.xx. Ꝙ grauius peccant eodē genere peccati docti qͣꝫ indocti. ⁊ ſuꝑiores qͣꝫ inferiores. ⁊ illi etiā qui peccant cū magis improbavolūtate. ¶ Cap̄. pͥmū.xx. Qd̓ culpa tanto eſt grauior qͣꝫto perſōa contra quam peccatur eſt dignior. ⁊ ſic peccatur in deum. in proximum ⁊ in ſeip ſum. Cap̄. ſcd̓m xxj. Ꝙ vnū peccatū eſt altero grauiꝰ rōe no cumenti. ⁊ qualit̓ nocum̄tū ſe pōt hr̄e ad peccatū tripliciter ¶ Cap̄. tertiū.xxj. Dn̄ica pͥma in qͣdrageſima De ſuꝑbia dn̄oꝝ ⁊ potētū. Sermo octauus.xxj. Qualiter ſuꝑbi dn̄i contēnunt deum nō reputādo ip̄m ſuperiorē. ⁊ tranſgrediendo diuina p̄cepta ac dei iudicia vilipendendo ¶ Cap̄. pͥmū xxij. Ꝙ pͥncipes ⁊ dn̄i ſuꝑbi ꝯtēnūt eccl̓iam ꝑuipēdētes illiꝰ ptāte q̄ eſt ſup̄ oēꝫ ptātē tꝑalē ⁊ ītromittētes ſe de ſpūalibꝰ officijs ⁊ bn̄ficijs. atqꝫ cenſurā eccleſie pro nihi lo ducentes ¶ Cap̄ſcd̓m xxiij. Qd̓ pͥncipes ⁊ ſuperbi dn̄i contemnunt ſuos proximos male ⁊ negligenter gub̓ nando ſubditos ⁊ grauando illos indebite atqꝫ conuerſando cum nimia continentia ¶ Cap̄tertiū xxvj. ¶ Feria ſcd̓a ſecūde hebd̓e. xl. De iudicio generali qͦ terreri pn̄t ⁊ debent mentes ſu perboꝝ. Sermo nonus xxvi. De mira excellentia xp̄i qui ſedet ad de xteram patris ⁊ veniet in iudiciū cuꝫ tri umpho longe preſtantior triumpho romanoꝝ. quē viſuri ſunt omnes in maie ſtate ¶ Cap̄. pͥmū xxvij. Ꝙ cōꝑebūt differēter in iudicio electici reprobi. ⁊ qͣliter ꝯuīcunt̉ increduli ex pͥmo aduentū xp̄i vt etiā credāt ſcd̓m. ⁊ de tꝑe iudicꝭ ¶ Cap̄. ſcd̓m xxxx. Qd̓ dura erit ⁊ terribilis ſnīa xp̄i ꝯͣ dam natos qͦs expellet a ſe cū maledictiōe de putando eis habitationem ꝑpetuā tn̄ ig ne inferni ¶ Cap̄. tertiū xxx. ¶ Feria terta ſecūde hebdomade De cau ſis ex quibus homines inflant̉ ſuperbia Sermo decimus xxxj. Ꝙ multi efficiunt̉ ſuꝑbi ꝓpter nobilita te originis vel pr̄ie cuꝫ tn̄ vera nobilitas in virtute cōſiſtit ¶ Cap̄. pͥmū xxxj. Qd̓ multi efficiunt̉ ſuꝑbi ꝓpter fortitudinē corꝑis q̄ cōꝑat hoīem beſtijs. ⁊ ſuꝑa tur a fortitudine anī atqꝫ in illa ꝯfidentes expōit ꝑiculis ¶ Cap̄. ſcd̓m xxxij. Ꝙ multi fiūt ſuꝑbi eſtimātes plus debito ſuū intellectū ſpernendo proximos ac dei obliuiſcēdo. ¶ Cap̄. tertiū xxxij. ¶ Feria qͣrta ſcd̓e hebd̓e De ſuꝑbia curio ſoꝝ q̄ ī triplici curioſitate p̄cipue ꝯſiſtit Sermo vndecimus xxxiij. De curioſitate eorum qui ob ſuperbiam querunt ſcire aūt a quo non decet aūt id quod ſciri non debet. aut non ad debitum finē. ¶ Cap̄pͥmū xxxiij. Ꝙ curioſi ex ſuꝑbia ſpernūt veritatem dum ſcribit̉ vel narrat̉ abſqꝫ lenocinio verboꝝ. ⁊ ꝙ poteſt eſſe doctrina ſine eloquētia licet eloquētia cū doctrina ſit com mendabilis ¶ Cap̄. ſcd̓ꝫ xxxv. Qd̓ curioſi ex ſuꝑbia corꝑeos ſenſus ad vana dirigunt ⁊ illicita ⁊ p̄cipue in ſpectaculoꝝ inſpectōe Ca. tertiū xxxvj. Feria qͥnta ſcd̓e hebd̓e De ſuꝑbia mulie. rū ſatis tꝑate ⁊ modeſte recitādus ne pa tiantur ille que humiles ſunt ⁊ virtuoſe Sermo vndecimus xxxvj. Qd̓ ml̓ieres ſuꝑbe nolūt ſb̓eſſe virꝭ ⁊ ab illis dirigi ⁊ regulari ¶ Ca. pͥmū xxxvj. Qd̓ mulieres ſuꝑbe excedūt modū et regulam in ornatu ⁊ cultu corꝑis ac ponpa veſtimentoꝝ ¶ Cap̄. ſcd̓m xxxvij. Qd̓ ml̓ieres ſuꝑbe ſūt ī ſua ꝯuerſatōe gpes atqꝫ alijs moleſte Ca. tertiū xxxviij.