Q I maxīe ſi ſuꝑficies ſit vltimate alba albe dine. ſed relatio eſt quā habēs eſt vltīate ad aliud. igr̄ non pōt manere eadē in eo niſi illud in quo manet ſit illa ad aliud. igr̄ non manet eadē pr̄nitas deſtruc to illo termino ad quē habēs dr̄ forma lit̓ tale relatōe illa. Preterea pat̓ aliqͣ mō aliter reſpicit hūc filiū ⁊ illū ſi alia relatōe hr̄ ꝓpoſitū ſi nō alia relatōe ſed alio reſpectu eiuſdē relatōis iteꝝ habet̉ ꝓpoſitū qꝛ illi reſpectus erūt eiuſdē rō nis. ſil̓r hoc eſt falſū qꝛ reſpectus nō ſēꝑ fundat̉ in relatōne ut aliud ab ea qꝛ po nere talia duo eſt ſuꝑfluū ꝙ ſi reſpectus ſit idē relatōi in qua fundat̉. gͦ idē eſt di cere reſpectū plurificari ⁊ relatōem plu rificari. gͦ hr̄ ꝓpoſitū. Preterea diſtinctio pͥoris naͣliter ꝯcludat diſtinctōnem poſterioris ſed non tm̄ ſuppoſitū relatū precedit relatōem ſed etiā fundamentū gͦ multiplicato fundamento multiplica tur relatio. ⁊ ita in ꝓpoſito cū ſint duo fundamēta due erunt relatōes. Preter ea minor illius rōnis eſt falſa. qꝛ filiatio eterna ⁊ filiatio tꝑalis non ſunt eiuſdeꝫ rōis. qd̓ maxīe veꝝ eſt ẜm eos qꝛ ipſi ne gant aliquid eiuſdē ratōis poſſe dici de eterno ⁊ tꝑali. Ad queſtionem er go dico ꝙ alia eſt filiatio in xp̄o ad patrē ⁊ alia ad matrē. ⁊ vtraqꝫ eſt realis. pͥmū ꝓbo qꝛ filiatio eſt habitudo ꝓdu cti naͣliter ſil̓is ꝓducēti in naͣ intellectua li. Iſte ꝑticule patēt: qꝛ ſicut paternitas eſt habitudo ꝓducētis ita filiatio ꝓducti naͣliter etiā. nā ꝓpter defectū huiꝰ ꝑ ticule ſpūs ſanctus non eſt filius ſil̓is ꝓducēti. ⁊ ꝓpter hoc vermis non eſt filiꝰ ſolis in naͣ intellectuali. iō ignis non ē filius ignis nec planta plante. nec ꝓprie bos bouis. ¶ Qd̓ ſi oīo ꝯtendas brutuꝫ eſſe filiū bruti. ut vitulū eſſe filiū bouis tunc filiatio eſt habitudo ꝓducti naͣlit̓ ſimilis ꝓducēti in naͣ intellectuali vl̓ ſē ſitiua. In iſta deſcriptōe nihil ꝑ ſe ⁊ pͥº reſpicit ſuppoſitū niſi rōe ꝓductōis paſiue. qꝛ oīa alia addita reſpiciūt naͣm vl̓ in ꝓducēte vel in ꝓducto vel in vtroqꝫ filiatio gͦ rōne nullius magis determīat ſibi ut ſit ſuppoſiti ꝙͣ generatō paſſiua ſed generatio paſſiua plurificat̉ ad plurificatōem ipſaꝝ naͣꝝ actualit̓ exn̄tiū ac ceptaꝝ ꝑ ip̄as generatōes ſicut patꝫ per Damaſ. liii. ꝙ chriſti ſunt due generatō nes gͦ ⁊ ipſa filiatio plurificat̉ ad plurifi catōnem earūdē. Idē qd̓ argutū eſt ex fundamētis ꝓbat̉ ex termīs: qꝛ ad duoſ termīos non pōt eſſe eadē relatō qꝛ tūc eadē ſimul eēt ⁊ non eſſet. Preterea q̄ cūqꝫ ꝓpͥetas ꝑſonal̓ diuina eqͣ non reſpi cit aliqͥd creatū ꝓ termīo. gͦ ſicut pater nitas eterna non pōt eſſe relatio qͣ pat̓ diceret̉ filius tꝑaliter ita nec filiato eterna qua filius diceret̉ filius tꝑaliter. 12ᵐ vꝫ ꝙ vtraqꝫ ſit realis. pꝫ de eterna. qꝛ re alit̓ eſt filiꝰ eternꝰ. ꝓbo de tꝑali: qꝛ illa re latio eſt real̓ q̄ ꝯſequit̉ extrema ex naͣ ex tremoꝝ ſine actu intellectꝰ. poſita auteꝫ mr̄e generāte ⁊ iā ſuppoſito hn̄te naͣꝫ ꝑ generatōem ex naͣ extremoꝝ ſine actu ītellectus ſeqͥt̉ hic filiatio ſic̄ ibi mr̄nitas Qd̓ ſi qͥs fingat ibi intellectuꝫ oꝑari ad candū relatōem hͦ īprobat̉. qꝛ ſi maria genuiſſet puꝝ hoīeꝫ fuiſſet vere mater ⁊ ille filius relatōe reali ſed nō minꝰ egit mō ꝙͣ tunc egiſſet. nec xp̄us ut hō minꝰ real̓it̓ accepit naͣm ab ipſa ꝙͣ purꝰ hō ac cepiſſet. gͦ ita ex naͣ extremoꝝ eſt mō fili us ſicut tunc fuiſſꝫ. ⁊ ita eque realis relatio mō ſicut tūc. Sed eſt vnū dubiū vtꝝ iſta filiatio real̓ ſit eadeꝫ fūdamēto ſ. naͣe accepte ꝑ generatōeꝫ. ⁊ vr̄ ꝙ ſic qꝛ reſpectus creature ad deū ut ad cam efficientē eſt idē fundamēto ex di. pͥ. 2. li. gͦ ⁊ reſpectus ad ꝓximū efficiēs eſt idē effec tui. ꝯn̄tia ꝓbat̉. qꝛ om̄s cē efficiētes ordi nate hn̄t rōem vnius cāe totalis. vna et eadē relatio non eſt eidē ꝯſubſtātialis ⁊ nō ꝯſb̓alis. igr̄ ⁊cͣ. ¶ Rn̄º ꝙ iſta relatō nō eſt eadē fundamēto. qꝛ ſicut ꝯͣdictio eſt aliqͥd mane̓ idē in re nō manēte illo
