Transkription / 3 [142

Di. XXI ſue cauſalitati relinquerent̉. Exempluꝫ de hoc ponit̉ Yſaie. 38. de Ezechia cui Eſaias nunciauit mortē. ⁊ mortuus fuiſſet naͣliter ẜm cauſas inferiores. ſed tn̄ deus ab eterno vidit or̄onem ſuā ⁊ deuotionem ⁊ lachrymas. ideo prohibuit cauſalitatē cauſaꝝ inferiorū. ⁊ vltra ter minū naͣlem addidit ſibi. 15. annos. vt patet vbi sͣ ſic dicūt in ꝓpoſito: ⁊ totuꝫ bene vſqꝫ huc ꝙ corpus xp̄i ī morte fu iſſet putrefactū quantū ē ex parte cauſa rū inferioꝝ naͣlium ſi nō fuiſſet ꝓhibite. quia habuit cauſā intrinſecā reſolutionis ſcꝫ calorem ⁊ humorē. ⁊ extrinſecam. ſicut alia corpora ſcꝫ calorē frigus ⁊ talia: quaꝝ cauſalitatē ꝓhibuit deus ⁊ ꝓhibuiſſet etiā ſi corpus illud nō fuiſ ſet viuificatum vſqꝫ ad generalē r̄ſurrectionē. ⁊ quia illud dicendū eſt eſſe ſimpliciter futuꝝ quod futuꝝ ē ẜm cauſas ſuꝑiores vincentes cauſalitatem inferio rum cāꝝ quantum in eis eſſet. ideo ſim pliciter dicendū eſt ꝙ illud corpꝰ nunꝙͣ fuiſſet putrefactū. ⁊ ẜm illam viā tenendum eſt ⁊ vere ꝙ etiā illa ſūt ſimplicit̓ poſſibilia que ſūt poſſibilia ẜm cauſaꝫ ſuperiorem non autem que ẜm inferiorem: niſi ẜm quid vſqꝫ huc bene dictuꝫ eſt. ¶ Sed vltra quomodo fuiſſet corpus illud preſeruatū a corruptione ⁊ reſolutione in elemēta: dicit ꝙ per miraculum nō quidē nouū. ſed antiquum quo ſcꝫ illud corpꝰ xp̄i fuit vnitū pͥmo v̓bo ī diſſolubiliter ẜm Omaſ. li. 3. c. 3. vl̓. 49 ẜm aliā cotationem. ¶ Contra probo ꝙ hoc fuit nouo miraculo. quia naturalit actiuo approxīato naͣliter paſſiuo non impeditis per cauſā naͣlem impedientē: actiuū naturaliter agit in paſſiuū. ⁊ paſ ſiuū naͣliter patitur: ⁊ ſi impediatur eiꝰ actio ꝑ cām ſupernaleꝫ. hoc erit ꝑ mira culū nouū ſicut patet de igne trinū pue roꝝ in Daniel̓. ſed corpus xp̄i in morte fuit naͣliter paſſibile ⁊ reſolubile. quia nō fuit glorioſū. ꝯſtat. nec illa vnguenta ſcꝫ mirra ⁊ ales ꝓhibuiſſent ſꝑ reſolutionē. qui aliqn̄ alteratio fuiſſet inchoata ⁊ termīata licet nō ita cito ſic̄ ſi non fuiſſet corpus illud vnctū ⁊ habuiſſet ſibi approximatū actiuum naͣle in trinſecū ⁊ extrinſecum nō impedita per aliaꝫ cauſā ſuperiorē. igitur ſi corpꝰ illd̓ nō fuiſſet aliqn̄ reſolutuꝫ hoc fuiſſꝫ nouo miraculo. Sed dices ꝙ argumentum bene probat ꝙ per miraculū ſed n̄ per nouū. Contra. verbū antiquo miraculo quo pͥmo ſibi vniuit corpꝰ illud nō impediuit paſſionē corporis ſui aīa ti. quia ſtante illo miraculo corpꝰ illud patit̉ clauationem. lanceatōem. ⁊ mortem. īmo ſi impediuiſſet illius paſſibilitatem exquo corpꝰ erat paſſibile. hoc fu iſſet neceſſario nouo miraculo. exquo per antiquū nō fuit prohibitū. gͦ eodem modo ſi prohibuiſſet ſic̄ ꝓhibuit reſolutionem corꝑis ſui exquo fuit reſolubi le. hoc fuit nouo miraculo nō antiquo Preterea duplex eſt proceſſus nature vnus quo ab imperfecto tēdit ⁊ proficit in ꝑfectum. ⁊ hec eſt via generationis. alius quo a perfecto deficit ⁊ tendit in imperfectū. ⁊ hec ē vis corruptōnis. in pͥmo ꝓceſſu patet ꝙ in ſeminalit̓ gnaͣtis naͣ incipit a ſemine. ⁊ alterando inducit ſanguinē. ⁊ vltra per alterationes ducit̉ ſanguinē in carnem ⁊ oſſa. ⁊ hoc in organizationē ⁊ figuram ꝯuenientem aīe. Si ergo xp̄s vniuiſſet ſibi naͣꝫ. ita ꝙ na tura habuiſſet curſū ſuū ſcꝫ ꝙ pͥmo vni uiſſet ſibi ſanguinē. ⁊ mediante ſanguine ſucceſſiue carnem. ⁊ mediante carne carnē organizatam. ſi ſic feciſſet tūc nō impediuiſſet curſū nature ſucceſſiuū ni ſi per nouū miraculū aliud ab illo quo primo vniuit ſibi ſanguinem. quia illo ſtante potuit natura habere curſū ſuū. ideo ſi curſus impediret̉ hoc eſſet necͣio nouo miraculo. eodē mō oportet dicere de ꝓceſſu naturali defectiuo. quia non obſtante pͥmo miraculo quo corpus fu it vnitum verbo fuiſſet corpus naturaliter putrefactū niſi alio miraculo fuiſſꝫ