Transkription / 3 [143

Q I ¶ Preterea diuinitas in carne viua non ꝓhibuiſſet fluxuꝫ carnis per ſudores et labores nō obſtante prima vnione: niſi feciſſet nouū miraculū. igit̉ nec reſolutō nem corꝑis mortui niſi in nouo miraculo. Nec dictū Damaſ. facit ꝓ eo. nō enī loquit̉ de vnione corꝑis ad ſuppoſituꝫ. ſed vnione duaꝝ naturaꝝ in ſuppoſito qd̓ exp̄ſſe patet ꝑ verba ſua. dicit enī ſic in tranſlatōne Licon̄. inuertibilit̓ ⁊ inal terabiliter vnite ſibiinuicē nature. neqꝫ natura diuina exeūte a ꝓpria ſimplicitate. neqꝫ vtiqꝫ hūana vertēte in diuini tatis naturā. illa igit̉ aduerbia in alterabilit̓ ⁊ inuertibilit̓ nō referunt̉ ad corpꝰ ⁊ ſuppoſitū ſed ad iſtas duas naturas. qꝛ vult ꝙ neutra verſa eſt in aliā. ſꝫ māſerūt diſtincte in ſuppoſito. Si enī refertur ad īdepoſitione nature a ſuppoſito: ita ꝙ nunꝙͣ dimiſerit qd̓ aſſūpſit. ⁊ hoc per antiquū miraculū. tūc antiquo miraculo ſemꝑ cōſeruaſſet vnionē partiū nature hūane.ſ. anīa cuꝫ corꝑe. ⁊ ſi vnꝙͣ fuerūt ſeparata ſicut fuerūt: tūc oportet dicere ꝙ nouo miraculo fuit mortuus. exquo enī antiquo miraculo ſi nō ſuꝑ ueniſſet aliud ſemꝑ fuiſſent ꝑtes inter ſe vnite ſicut fuerūt in verbo: ſequitur ex quo fuerunt ſeꝑate ꝙ hoc fuit nouo mi raculo. Tunc dico cuꝫ eo in pͥmo: nō aūt in 2º. Sed nouo miraculo fuit corpus preſeruatū a putrefactōe. ita ꝙ alia volitione ẜm rōneꝫ voluit cor pus vniri verbo. ⁊ alia corpus p̄ſeruari a reſolutōe impediēdo actōnes cauſaꝝ naturaliū. ⁊ nō ponit̉ aliud ꝓ miraculo niſi alia volitio ẜm aliā ⁊ alia rōnem re ſpectu diuerſoꝝ obiectoꝝ. ⁊ ẜm illā viā plus valet rō beati Petri qua probauit corpus eius nō eſſe putrefactū. qꝛ ita cito accelerauit reſurrectionē. Quantū aūt ad depoſitionē ꝓ verbo Damaſ. di co ꝙ xp̄s nunꝙͣ aliquā pͥncipaliū ꝑtiuꝫ depoſuit ſed ſemꝑ vtraqꝫ fuit ſibi vnita in morte tamē licet ꝑtes manerēt vnite verbo nō tamē inter ſe. ⁊ ẜm hoc poteſt dici depoſuiſſe quod aſſumpſit. quia aſ ſumpſit totā naturā vnitā ⁊ integrataꝫ ex partibus. ⁊ in morte talis natura no ſic fuit vnita ⁊ integrata ex ꝑtibus ſicut erat quando fuit aſſumpta. Ad primum princi pale dico ꝙ maior eſt vera ſi natura nō ꝓhiberet̉ a fortiori agente. ſed deus voluit inchoare motū illū per ſeparatōem anīe. quia cōſonabat effectui redemptio nis: nō aūt voluit illū terminari per pu trefactioneꝫ corꝑis. qꝛ talis putrefactio nullo mō nobis fuiſſet ꝓficua. qꝛ n̄ meritoria. Per idē ad 2ᵐ. qꝛ aſſūpſit paſſiones nature viuētis. qꝛ illis nobis meruit. ſed nō nature mortue cuiuſmōi eſt putrefactio. nō quin poſſet putrefieri ſi nō ꝓhiberet̉ per nouū miraculū. ſꝫ hoc ꝓhibet̉ ꝓpter cōmodū noſtrū. qꝛ putre factio nihil nobis valuiſſet: nec fuit decens: īmo fuiſſet cauſa erroris ⁊ incredu litatis reſurrectōis eius. ¶ Ad illd̓ pſal. in oppoſitū. Nō dabis ſanctū tuū in. c. verū eſt de facto. qꝛ ſicut voluntate eter na voluit corpꝰ illud vniri v̓bo qd̓ fuit miraculū. ita etiā voluit ꝙ illud corpuſ inanimatū nō putrefieret. etiā ſi reſurre ctio fuiſſet ꝓlongata. ⁊ etiā ne in illo tri duo īchoaret̉. bene enī fuiſſet ibi aliqua inchoatio reſolutōnis nō obſtantibus il lis vnguentis niſi fuiſſꝫ nouū miraculū Ad damaſ. eodē mō dicendū eſt. Ic prīo que ritur. Utrū in illo triduo. circa iſtam. 22. di. in qͣ mgr̄ agit de ſtatu xp̄i ī morte ꝙͣ tum ad tempus ſequēs horā mortis q̄ri tur vnū. Utrū.ſ. xp̄s fuerit hō in triduo ꝙ ſic. Chriſtus in triduo fuit xp̄s. igitur xp̄s fuit tūc homo. an̄s patꝫ. qꝛ idem p̄dicat̉ de ſe. ꝯn̄a patet. qꝛ ex oppoſito cōſeq̄ntis ſequit̉ oppoſitū an̄cedētis. Sil̓r