Q I cōtrahunt. ſed neceſſarius eſt baptiſmꝰ poſt baptiſmū in peccatuꝫ mortale re cidiuando penitentia: ita difficiliꝰ qd̓ eſt in eccleſia videt̉ eſſe cōfeſſio. difficile enim videt̉ alicui peccata ſua pͥuata ſo­li deo ſibi nota reuelare alicui homi­ni. ſed ibi appoſita ſunt remedia: ita ꝓpter reuelatiōem talem oportet ti mere cōfuſionem. obligat̉ enim audiēs ad maximū figillum ſecreti. alia ſacra­menta a baptiſmo penitētia forte ſunt neceſſaria. aut ſi ſunt: ſunt ſatis fa cilia: puta ꝯfirmatio: euchariſtia: extre ma vnctio. Quantū igitur ad ceremo nialia lex noua eſt lōge facilior ꝙͣ lex ve tus inquantū a chriſto data eſt. hec ē ſimpliciter leuitas que longe preponde rat illi grauitati: ſiqua ſit in moralibus maio. Quantū ad iudicialia de lege noua patet ē leuiſſima: quia nulla iu dicialia xp̄us impoſuit. Si tn̄ loqͣmur de lege noua inquantū non ſolum eſt a chriſto: ſed etiaꝫ inquantū eſt per alios declarata: vel inquantū ſuper eam ſunt alia per alios addita. Quantū ad cere monialia dici pōt illud quod dicit Au guſtinus vbi ſupra adducitur ibi. Quantū etiaꝫ ad iudicialia licitum eſt iudicibus ſtatuere leges ad pacē ſeruan dam: ſiue illas que fuerūt in lege moyſi hoc om̄es. ſiue alias quaſcunqꝫ vel quocūqꝫ: tenentur eas ſubditi ſerua re: dūmodo repugnent legi diuine. et quo ad hoc poſſet poni maior graui tas in lege chriſtiana: quia tūc licuit ſacerdotibus vl̓ iudicibus cōdere quaſ cunqꝫ leges ſicut modo licet pͥncipibus chriſtianis. Sic ergo quantū ad hoc vi detur pauciora ſunt onera legis chri ſtiane inquantū ipſa eſt a chriſto tradi ta: ſed forte plura inquantū ipſi poſtea ſunt addita alia per eos qui habent re gere populū chriſtianum. Quantuꝫ ad ſecun dum articulum dico paſſio chriſti ex hibita plus meretur de gratia credenti bus eam iam exhibitam ꝙͣ ip̄a vt exhi benda meruerit illis qui crediderunt il­lam vt exhibendam: ideo ſacramēta noſtra que habēt efficaciam in virtute paſſionis chriſti exhibite plus ꝯferunt de gratia ꝙͣ ſacramenta veteris legis. Preter hec habemꝰ plura adiutoria gratie: quia plura ſacramenta. Nam il li preter matrimoniū ſi tamen fuit illis ſacramētum de quo tāgetur in quarto nullum habuerūt ſacramētum niſi cir cunciſionem: hoc vt remedium cōtra originale. Poſt recidiuatiōem vero ſi mereri potuerunt gratiam aliquaꝫ mo tu proprio bene quidem: ſed ad gratiā tunc acquirendaꝫ nullum fuit ſacramē tum tunc inſtitutum apud eos. eniꝫ habuerunt ſacramentū penitentie: nec alia plura adiutoria ad gratiam impe trandam que habemus nos. Tertio preter maiorem efficaciam ſacramēto­rum pluralitatem eorū habemus do ctrinam magis explicatam declarati uam veritatis ꝙͣ ipſi habuerūt: exem pla ſanctorū plura efficaciora ad imi­tandum. Et quarto plura merita ſan ctorum qui forte non tm̄ ſibi ſed etiam nobis meruerunt: nos etiā meremur inuocando auxiliuꝫ eorum interceſſi onem apud deum. Simpliciter ergo plura adiutoria et efficaciora ſunt in le­ge chriſtiana ꝙͣ veteri. et ideo ex ea par te lex noua eſt leuior. Eſt etiam vnuꝫ adiutoriuꝫ valde notabile: quia nobis pro obſeruatione legis chriſtiane pro­mittitur explicite vita eterna. Illis aūt vel raro vel nunqͣm niſi bona tempora lia promittebantur. nunqͣm autem tan tum alliciunt animam ad ſeruandum legem bona temporalia ſicut bona eter na. Ad primum conce­