Tercius De here. q̄ ab inteſta. defe. non ſunt ex legittimo matrimonio geniti: poſtea tn̄ a parētibus naturalibus curijs dati ſunt ⁊ ita ptāti pr̄is redacti. hi eī beneficio diualiū ꝯſtitutionū q̄ ſꝑ filijs naturalibus poſite ſunt iura ſuoꝝ heredum nāciſcunt̉. nec ſolū ſup̄dicti int̓ ſuos here des ꝯſtituunt̉ ſꝫ etiā illi quos nr̄a ꝯſtituti on ſtatuimus: vt ſi qͥs aliquā muliereꝫ in ſuo ꝯtubernio copulauerit: nō tn̄ ab īi tio affectione maritali eā hūit: erat tn̄ tal̓ cū quā potat hr̄e legittimū ꝯiugiū ſi ex ea ꝓlē ꝓcreauerit ⁊ poſtea maritali affectōe intueniente cū eadē muliere inſtrumenta dotalia ꝯfecerit ⁊ filios ⁊ filias ex eadem hūerit ſtatuimus dico nō ſolū poſteriores liberos vicꝫ poſt matrimoniū ꝯtractū edi tos legittimos ⁊ in ptāte pr̄is eē: ſꝫ etiā pͥores vicꝫ an̄ mr̄imoniū editos. ⁊ hoc merito ſtatuimus: nā iſti liberi an̄ mr̄imoniuꝫ nati occaſionē legitimi noīs etiā alijs pꝰ mr̄imoniū nati p̄ſtiter̄t. rōe eī affectōis quā pr̄ ad ꝓlē pͥmo ꝓcreatā hūit ⁊ qꝛ mr̄eꝫ eoꝝ hūit in ꝓle fecudā: iō eā ſibi maritali affectiōe copulauit. ⁊ hͦ obtinere cēſuim nō ſi poſt dotalia inſtrumēta ꝯfecta liberi nati fuerint ⁊ extiterint: ſed etiā ſi nulli poſt mr̄imoniū fuerit nati vel etiā ſi aliqͥ fuerāt nati ſꝫ poſtea mortui. in oī em̄ euetu cēſuimus liberos an̄ mr̄imoniū natos maritali affectōe ẜm tenorē nr̄e ꝯſtitutōiſ poſtea ſb̓ſecuta legittimos eē ⁊ iurā ſuoꝝ heredū in oībus hr̄e. ⁊ hec dicunt̉ vſqꝫ ad illū.§. Ita demū Adhuc ꝓſequit̉ iuſti nia. in pn̄ti.§. terciā ꝑticulā pͥme parti p̓n. vn̄ ſic po. ca. dn̄e vos iā dixiſtis mihi ſup̄ ꝙ nepos ⁊ neptꝭ ⁊ ꝓnepos ⁊ ꝓneptꝭ in nu mero ſuoꝝ heredū cōputant̉ ſi ꝑſona dire cto p̄cedēs deſierit in ptāte paretis eſſe ſi ue hoc ꝯtingat morte ſiue capitꝭ di. ſi eniꝫ eo tꝑe quo qͥs morit̉ filiū hūit in ptāte ne pos ex eodē filio ꝓcreatus ſuꝰ heres auo eē nō pōt: qꝛ pat̓ eius gradū p̄cedēs eū a iure ſui heredis excludit. ⁊ idem ē in ꝓne pote intelligendū ⁊ in cert liberoꝝ ꝑſoniſ ſi em̄ aliquis ex filio nepotē tꝑe mortis in poteſtate habuerit: ex eodeꝫ nepote ꝓnepos nō poterit ſuus heres exiſtere. nepoſ em̄.i. pat̓ ꝓnepotꝭ ip̄m ꝓnepotē tanqͣꝫ in remotiori gradu cōſtitutū a iure ſui heredis excludit. ⁊ hec dicunt̉ vſqꝫ ad illū. 6. Poſtumi quoqꝫ In pn̄ti.§. ꝓſequit̉ iu ſtinia. materiā ſuā determinādo qui ſunt heredes. vn̄ po. ſic ca. Dn̄e iam vos plures enumeraſtis mihi qui int̓ ſuos heredes cōnumerari pn̄t: nunqͥd ſunt aliqui alij qui a p̄dictis debeāt int̓ ſuos heredes ꝯnumerari. Rn̄det ꝙ ſic. nō em̄ ſolū iam nati ſꝫ etiaꝫ poſtum int̓ ſuos heredes cō numerant̉. ⁊ hoc eſt verū ſi tales ſunt po ſtumi qͥ ſi ſuo legittimo viuo parēte naſce rent̉ ſui ⁊ in ptāte eius eſſent futuri. ſcire em̄ debes ꝙ ſiue heredes ſiue etiā iā nati ſiue poſtumi etiā ignorātes heredes ſunt et lꝫ furioſi ſint nihilominus heredes exi ſtere pn̄t. ⁊ hoc iō qꝛ ex quibus cauſis no bis ignorātibus acqͥrit̉ ⁊ eiſdeꝫ cauſis eti am furioſo acqͥri poterit ⁊ ſtatiꝫ poſt mor tem parentꝭ quaſi ꝯtinuat̉ dominiū inter ſuū heredē ⁊ defunctū: ⁊ iō pupillis here dibus ſuis nō eſt neceſſaria tutoris autoritas ad hoc vt eis acquirat̉ hereditas cū ſuis heredibus etiā ignorantibus vt ſup̄ dictū eſt acquirat̉ hereditas nec etiā furio ſo ſuo heredi cōſenſu curatoris ſui acquirit hereditas ſꝫ ip̄o iure. ⁊ hec dicūt̉ vſqꝫ ad illū.§. Interdū aūt. Hic incipit qͣrra ꝑticula pͥme ꝑtis pͥnci. in qua ſic po. ca ſuꝫ. Dn̄e vos dixiſtis ſup̄ mihi ꝙ illi qui cēſent̉ ſui heredes qͥ erāt in ptāte perentū tꝑe mortis eoꝝ: nunqͥd eſt illud generalit̉ verū ꝙ exn̄tes ī ptāte tꝑe mortꝭ fiūt ſui he redes ⁊ nulli alij. Ad hocrn̄det ꝙ nō. qn̄ qꝫ em̄ ꝯtingit vt ſꝫ aliqͥs in ptāte parētis tꝑe mortis fuerit: nihilominꝰ tn̄ ſuus heres parēti efficiat̉: ſicuti ꝯtingit in filiofa. ab hoſtibus capto. nā ſi poſt morteꝫ pr̄is in ciuitatē reuerſus fuerit ſuꝰ heres patri efficitur. ius em̄ poſt liminij ſꝑ fingit euꝫ in ciuitate fuiſſe: ⁊ ſic ꝑ ꝯſeq̄ns in poteſta te pr̄is tꝑe mortis extitiſſe ⁊ ita poſtlimi niū eū patri ſuū heredē facit ⁊ nō ſolū in hoc caſu recipit p̄dicta regula inſtantiā: