Liber ſed etiam in alijs. nam plures codicillos qͥs facere pōt ita vt om̄s valeāt nullā ſo lennitatē ordinationis ꝟboꝝ deſiderant: licꝫ ſecus ſit in teſtamēto. hec dicunt̉ in tercia vltima ꝑte vſqꝫ in finē tituli. Explicit liber ſcd̓s. Incipit liber tercius. Rubrica. De hereditatibꝰ ab inteſtato deferunt̉. Ontinuatio iſtiꝰ rubrice pa tet in hūc modū. Uidimus hereditas qn̄qꝫ acquirit̉ nobis ex teſtamēto quādoqꝫ ab inteſtato: ſꝫ dictū ē ſupra qualiter nobis acquirunt̉ hereditates ex teſtamēto: vn̄ hic intēdit tractare qualiter nobis deferant̉ hereditates ab inteſtato. de hoc dicturus annectit rubricaꝫ de hereditatibꝰ ⁊cͣ. dicēs. Inteſtatus ⁊c̄. Ad maiorē euidentiā iſtius ti. diuidas totuꝫ titulū pͥmo pͥncipalit̉ in duas ꝑtes pͥn­cipales. In quarū pͥma ꝑte determinat iuſti. qͣlit̓ liberi tꝑe mortꝭ in ptāte parētuꝫ exn̄tes ad ſucceſſionē ꝑentū. l. xij. tabu. vocant̉. in ſecūda ꝑte det̓mīat qͣlit̓ liberi emancipati iuri ciuili penitus erāt inco gniti a bn̄ficio ſucceſſionis excluſi de iu re p̄torio ad ſucceſſionē parentū ab inte­ſtato admittunt̉. prima ꝑs durat vſqꝫ ad illū.§. Emancipati autē liberi. ibi incipit ſecūda durat vſqꝫ ī finē ti. In pͥma par­te ita ꝓcedit. pͥmo det̓minat qͥs intelligit̉ decedere inteſtatus. ſecūdo det̓minat ad quos ꝑtineat hereditas inteſtatoꝝ. tercio determīat ſunt ſui heredes qualit̉ ſuc cedunt ſui heredes: ad hoc declarandū diuerſos caſus ſubijcit. qͣrto ponit duos caſus ſpeciales circa ſuos heredes qui­dem duo caſus penitus vident̉ ꝯtra regu ſuꝑius poſitā traditā ſuis heredibus. qͥnto det̓mīat qͣlit̓ ſui heredes ī gradu di ſpares parit̉ tn̄ ad ſucceſſionē parentū ab inteſtato vocant̉. ſexto vltīo det̓mīat tꝑe q̄rit̉ an̄ aliqͥs exiſtat ſuus heres: ẜm hoc ſubdiuidas pͥmā ꝑtē pͥncipalē in.vj. ꝑticulas qͣrū pͥma durat vſqꝫ ad illum.§. Inteſtatoꝝ. ibi incipit ſecūda durat vſ­qꝫ ad illū.§. Sui aūt heredes. ibi tercia et durat vſqꝫ ad illū.§. interdū autē. ibi qͣrta durat vſqꝫ ad illū.§. Filius filiaue ibi qͥnta durat vſqꝫ ad illū.§. aūt q̄­ritur. ibi ſexta vltima durat vſqꝫ ad ſe cundā partē pͥncipalē vicꝫ vſqꝫ ad illū. 6. Emācipati. Po. igit̉ ſic ca. in pͥma ꝑte. do mine iam video vos vultis tractare de hereditatibus deferunt̉ ab inteſtato: ꝓ­deo ſi placet vobis dicat mihi qͥs intelli­git̉ decedere inteſtatus. Ad hoc rn̄det. in teſtatus decedere intelligit̉ ille aut nul lo fecit teſtm̄ aut de facto quideꝫ fecit teſtm̄ tn̄ de iure: vtpote qꝛ iuris ſolēni tate caruit vel teſtamēti factionē hūit. aut teſtm̄ qd̓ iure fecerat arrogatōe ruptū fuit: vel capitꝭ dimi. irritū factū eſt: aut ſi ex teſtō ſolēnit facto nullus heres extite­rit. oībus em̄ his modis intelligit̉ inteſta tus decedere. hec dicunt̉ in pͥma ꝑticl̓a prime partis pͥncipalis vſqꝫ ad illum. 5 Inteſtatoꝝ Hic incipit ſecūda ꝑticula in ſi po. ca. Dn̄e iam video qͥs intelligi­tur decedere inteſtatus: dicatꝭ mihi ſi placet ad quos inteſtatoꝝ hereditas ꝑti­net. Ad hoc rn̄det. amice hereditas inte­ſtatoꝝ ex. l. xij. tab. primo ꝑtinet ad ſuos heredes. hec dicunt̉ in ſcd̓a ꝑte vſqꝫ ad illū.§. Sui aūt heredes. Hic incipit ter cia ꝑticula in ſic po. ca. dn̄e vos dixiſtis mihi ſup̄ hereditas inteſtatoruꝫ ꝑtinet ad ſuos heredes: dicatꝭ mihi ſi placet qui intelligūt ſui heredes. Ad hoc rn̄det. ami ce ſui heredes intelligūt̉ in ptāte mori­entis ſunt: de cuiꝰ hereditate tractat̉ velu ti filius filia: nepos neptis: deſcēden­tes ex filio ꝓnepos ꝓneptis. maſcu linā lineā directo deſcendētes: nec in teſt ad hoc vt ſui heredes cēſeant̉ vtrū ſint naturales liberi an adoptiui. adopti­ui liberi tꝑe mortis in ptāte pr̄is extes ſui heredes intelligunt̉: ſolū ſup̄di­cti ex binis mr̄imonijs exn̄tes ꝓcreati dn̄r ſui heredes ſꝫ etiā neceſſe eſt eos int̓ ſuos heredes ꝯnumerari ab īteſtato erāt in poteſtate parentū: vtpote naturales