ip̄am mihi adiudicari: ⁊ ip̄m b. ad reſtitutionem mihi cōdemnari. nec miret̉ aliqͥsꝙ ego dixi qui detinet ⁊ nō dixi qui poſſidet. nam iō dixi qꝛ multi detinētrem quinō poſſident: ⁊ tenent̓ rei ven. hic ſolū cōſiderat li. ī rei vē. ꝙ habeat reus facultatērei reſtituende. ff. de rei ven. l. officiū. ⁊ licet actionis nomē editū ſit in li. ſufficit tn̄aſſignare cām. ar. C. de edi. diui adri. tol.l. fi. ⁊. ff. ſi cer. pe. l. certū. maxime hodie ꝑno. decre. dn̄i alex. pap̄. extra d̓ li. ob. c. fi.quidā tn̄ ꝯtrariū dicūt ꝑ. l. ff. de eden. l. j.et. de eden. in. l. edita. ⁊ erit cā petendiin hoc li. talis. vn̄ cū mea ſit petitio illamrem mihi reſtitui hoc verū eſt ꝙ in oībusactionibus ſufficit ꝓponere cam niſi tal̓ſit cā q̄ plures pariat actiones. tūc em̄ eſtnomē act. expͥmēdū. vt. ff. de tribu. l. qd̓ īheredē.§. eligere. ⁊. ff. de le. ij. l. cū filiꝰ.§.varijs. ff. de iurei. l. ſpōſus.§. quotiēs. ⁊ff. qd̓ cū eo. is qͦꝫ circa fi. oꝑtet ⁊ qͣꝫtitateꝫ ⁊qualitatē rei expͥmere ſi ſit res mobilis. ⁊hoc p. l. ff. de rei vē. l. ſi in rem. pͥma ē q̄ ſicincipit. Eſt ⁊ quedā actio realis q̄ dat̉ proſeruitute vendicāda ſiue ſit realis ſiue ꝑſonalis. vt inſti. de act.§. eque. ff. ſi ſeruitus ven. l. ij. ⁊ pͥmo circa ſeruitutē ꝑſonalem format̉ libellus. Eſt autē ẜuitus ꝑſonal̓ vſufructus quē hēmus in rebꝰ aliēisvt. ff. de vſu. l. j. īſti. d̓ vſuſ.§. ꝯſtituit̉. ⁊ inſti. de vſu ⁊ ha. in p̓n. forma igit̉ libelluꝫpͥmo in ſeruitute ꝑſonali in hūc modumDico ego b. cōtra c. ꝙ ip̄e habꝫ p̄diū in qͦhabeo ius ſiue ſeruitutē vtendi fruendi.vn̄ ꝓpono ꝯfeſſoriā actionē cōtra dictū. cet peto dictā ſeruitutē mihi adiudicari: ⁊ip̄m c. vt patiat̉ me vti frui cōdēnari. Inqua etiā actione cām ſufficit ꝓponere vtsͣ. dictū eſt: ⁊ ꝓponet̉ ita. vn̄ cū habeā iusvtendi ſiue fruendi peto illū mihi ꝯdemnari. eodē mō formabis libel. in eo qͥ hēttm̄ vſum dimittēdo hoc verbū frui. ⁊ poteſt addi ſic. ⁊ qꝛ tanto tꝑe me ꝓhibuit etimpediuit vti frui peto dictuꝫ c. in fructibus quos ꝑcepiſſem vel ꝑciꝑe potuiſſemmihi ꝯdēnari. ⁊ hoc ꝑ. l. ff. ſi vſufru. pe. l.j. rn̄. j. ⁊. l. iij. ⁊. l. fi. Circa ſeruitutē realeꝫforma ſic libel. ſed pͥmo ſciendū eſt ꝙ ſeruitus realis nō pōt deberi niſi vterqꝫ habeat p̄diū vnus vnū qd̓ ſeruiat: alter aliud cui ſeruiat̉. vt inſti. de ſer. in ꝟſi. iō autem. ⁊. ff. coīa p̄di. tam ruſti. qͣꝫ vr̄. p̄di. l. j.in fi. ſeruitutes ruſti. p̄di. ſunt iter: via: actus: aqueductus. vt. ff. d̓ ſer. p̄di. l. j. ī pͥn.forma ergo ſic libel. in ſer. ruſti. p̄di. Dicoego a. cōtra b. ꝙ habeo ſeruitutē eundi ꝑfundū ſuū ad fundū meū: vn̄ ꝓpono confeſſo. cōtra ip̄m b. ⁊ peto ip̄am ſeruit. mihi adiudicari ⁊ ip̄m vt paciat̉ me vti hacſeruitute ⁊ mihi ꝯdēnari. eodē mō formabis in alijs ſeruit. ruſti. p̄di. ⁊ loco act. ſivis potes ponere cām ⁊ aſſignare.ſ. hancvn̄ qꝛ ius habeo eundi. ⁊ formabis vt inlibello ſuperiori ꝯtinet̉. Seruitutes vrbanoꝝ p̄dioꝝ ſunt vt ſeruitus ꝓſpiciēdi aliqͥd vl̓ īmittendi tignū ī vicini edes ⁊ alieſimiles. vt inſti. de act.§. eiuſdē. ⁊. ff. deẜuitu. vr. p̄di. l.j. ⁊ formabis li. in qualibetiſtarū act. hoc mō. Dico ego c. contra a. ꝙego habeo ius īmittēdi tignum de domomea in edes ſuas: vn̄ ꝓpono ꝯfeſſoriā cōtra ip̄ꝫ ⁊ peto dictū ius ſiue ſeruitutē īmittēdi tignū mihi adiudicari ⁊ ip̄ꝫ a. vt mepatiat̉ vti tali ſer. mͥ cōdēnari: ⁊ in libellopotes edere cām ꝓ act. ⁊ erit cā talis: quiaſeruitutē habeo īmittēdi tignū d̓ edibusſuis in edes meas: vn̄ peto ⁊cͣ. nihil alid̓in libello mittat̉: ⁊ eodē mō formabis li.in alijs ſer. vrba. p̄di. excepta ſerui. altiuſnō tollēdi: in qua libellus hēt formari ꝟbis negatiuis.ſ. hoc mō. Dico ego a. contrab. ꝙ ip̄e nō habet ius altius tollendiedes ſuas: qꝛ ego habeo ſeruitutē in edesſuas nō tollendi. vn̄ ꝓponēdo cōfeſſoriācontra ip̄m b. peto ſeruitutē altius nō tollēdi mihi adiudicari ⁊ ip̄m ne altius tollat mihi peto ꝯdemnari. ⁊ in iſta ſicut inalijs caſibus loco actionis pōt cā ꝓponihoc mō. vn̄ cum habeā ſeruituteꝫ in edesſuas altius nō tollēdi peto ⁊cͣ. Eſt ⁊ aliaactio realis que cōpetit ꝓ ſeruitute negāda tam in ruſti. p̄di. qͣꝫ in vr̄. ⁊ appellatur
