Seite
Idem. a a. et. ec. Iuſte. Nteqͣꝫ ſcriptus heres cuiuſi cunqꝫ portionis capax repu­diet hereditatem. vel alia ratione q̄­rende facultatē amittat. ei qui teſta mentū reliquit inteſtato nemo ſuc­ceditʰ igit̉ ꝑſpicis ꝙ teſtamentario ſucceſſionis ſpe durāte. inteſtatī ho­na defuncti non recte vendicent̉. Idem. a a. et. cc. Sopatro. Ncille dn̄s liberi hoīs cum qͦ ꝯtuberniū hec habuit. ꝑ hāc ꝯmixtionē ſucceſſionem ven dicare non poteſtᶜ Idem. a a. ⁊. cc. danubio. Utritoribꝰ. hoc nomine nec ciuili nec honorario iure de­fertur hereditasᶠ Noua conſtitutio Frederici im­peratoris collatione. x. Mnes ꝑegrini 6 ON. ⁊ aduene libereᶠ hoſpitent̉ ⁊ vt voluerint. ⁊ hoſpitati ſi te ſtari voluerint de rebꝰ ſuis ordinan dis liberamᵍ habeant facultatem: qͦ­rū ēt ordinatio incōcuſſa ẜuet̉: ſi ve ro inteſtati deceſſerint ad hoſpitē ni hil ꝑueniat: ſed bona ipſoꝝ per ma­nus ep̄i loci tradant̉ ſi fieri pōt he­redibꝰ vl̓ in pias cauſas erogent̉: ho ſpes vero ſi aliquid de bonis taliuꝫ ꝯͣ hanc conſtitutionē habuit triplum ep̄o reſtituat: quibꝰ ei viſum fuerit aſſignandā nō obſtante ſtatuto ali­quo aūt ꝯſuetudineʰ ſeu priuilegio que hactenꝰ ꝯtrariū inducebāt Si Ffinitatis ꝑmittit̉. vt. s. e. l. vitrico. ſed hͦ fallit int̓ virum ⁊ vx. qͥ ſuccedūt int̓ ſe cū alij deficiunt. vt. s. vn̄ vir et vxor l. i. Itē in alio caſu q̄ eſt ibidē in autentica p̄terea. Item in tertio ſuccedit matitꝰ vxori cū filijs eius emancipatis a patre ⁊ cū nepotibꝰ ex filia. vt viriles habeat ꝑtes vſuſ. vt. jͣ. ti. i. l. pe. qui vir ⁊ vxor vident̉ affi nes vt s. cōia vtuſqꝫ iu. l. poſſeſſionū. et. ff. de con. cā da. qd̓ ſi ſer uus. ſed verius eſt ꝙ nō ſunt affines. cum affinitas nō ſit niſi a­liqua ꝑſona mediāte ſꝫ mr̄imoniū fac̄ cām affinitat̉. vt. ff. de gra. l. nō facile.§. affines ⁊ ſic nullo mō fallit. Nteqͣꝫ ſuece­dit. qͣꝫdiu gͦ ⁊c̄. vt hic et s. de ſecundis tab. l. i. ⁊ vn̄ liberi. l. ij. et. ff. de acq̄. here. l. qͣꝫdiu. ⁊ de re iu. l. qͣꝫdiu. ſed hͦ fallit̓ in caſu. vt inſtituo te he­redē ſi legittimꝰ meꝰ voluerit. vt. ff. de her. inſti. l. ſi qͥs ita heres inſtituat̉. Itē in alio vt. ff. vn̄ liberi. l. pe. q̄ ē ꝯtra. Sol. ibi fuit fili­us inſtitutus ſub cō­dictione emācipatio nis ſi emāciparet̉ in­fra certū tp̄s ⁊ iā erat elapſum cū adiuit ab inteſtato. ⁊ ſic ex teſta mēto ſuccedere nō po terat. Ncille nō po teſt. vt. jͣ. de li be. ca. ſi liber. Utritoribꝰ. hereditas. ſiue di cas nutritoreꝫ alumnū queꝫ pueri Bononienſes patrem appellant ſiue eum qui colli git expoſitum. vt.ſͣ. de infan. l. fi. ⁊ s. de epiſ. ⁊ cle. l. nemini. ſed iure hoſpitandi vl̓ hoſpitationis ex cōſuetudīe quid̓ vendicāt ſibi ſucceſſionē. qd̓ hodie corrigit̉ ꝑ au ten. nouam frederici quaꝫ hic lege. omnes peregrini. ⁊c̄. Autentics. Mnes ꝑegrini. in bona parte accipe. vt in ſti. de here. ab in teſt.§. fi. non in deportatis vel relegatis ſicut accipiuntur s. de here. inſti. l. i. qui non hoſpitant̉. vbi volunt. ſed te­nere debet̉ inſulam ſibi aſſignatam. alias puniūtur. vt eis augeat tur pena. vt. ff. de penis. l. relegati. t Libere. apud eos qui volunt recipere. nam nemo cogitur re­qpere. vt. ff. nau. cau. l. i.§. i. g Liberam. dummodo ẜm ius cōe teſtent̉. vt. s. d̓ inof. teſt. l. ſi qn̄. nec obſtat qd̓ nil videatur facere hec ꝯceſſio. cumet hͦ ante ha bebant. vt. ff. de leg. i. ſi qn̄. qꝛ imo de ꝯſuetudine non habebant vt hic ſubijcit. h Conſuetudine. mali enim mores. ⁊c̄. vt in autē. vt nulli iu­di.§ i. collatione. ix. Item no. contra ſtatuta terrarum. ſic ⁊ s. de ſac. ſanc. ec. ſuꝑ. l. priuilegia. auten. caſſa. j In eo puniātur. no. quem puniri in eo in quo deliquit. ſic in auten. de non alienan.§. ſi q̄s aūt ꝑ donationē coll̓. ij. Ancimꝰ. maritali. vt dotē vir ex pacto vl̓ donationeꝫ ꝓpt̓ nup. mulier ſil̓r. ex pacto. ⁊ idē ſi quodlibet legatū vel do­qui aūt ꝯͣ preſumpſerint. eis de rebꝰ ſuis teſtandi interdicimꝰ facultatē. vt in eo puniant̉ⁱ in qͦ deliquerunt: vl̓ ꝓut culpe qͣlitaſ exegerit puniēdi Imꝑa. Iuſtinianus. a. Demo­ſtheni. p̄. p̄. Ancimus quemadmodū d̓ his rebꝰ que liberis in ſacriſ ꝯſtitutis ex occaſione maritaliᵍ ac­quiſite ſunt. certus deſtinatꝰˡ eſt or­do. vt fi quis ex his ab hac luce fue­rit ſubſtractꝰ: ꝑs eiꝰ quā lucratꝰ fue. rat ad liberos eius vl̓ nepotes vel ꝓ nepotes ꝯcedat̉: quibꝰ non exiſtenti bus ad fratres ſuos exᵐ eodeꝫ mr̄i­monio ꝓgenitos vl̓ ſi etiā nō ſuper­ſint ad fratres ex alijs nuptijs pro­creatos cū nemo eoꝝ fuerit relictus tunc ad pr̄eꝫ ꝑueniat: ita et de his q̄ ex mr̄naⁿ linea ꝑ quamcūqꝫ occaſio nē vl̓ inter viuos vl̓ per vltimas di ſpoſitiones vel ab inteſtato deſcen­dunt ſimilis ordo ẜuet̉: primo in fi­lij vl̓ filie ſucceſſionē eius poſterita­te vocanda: eaqꝫ non inuenta frater nō ꝯſortio eiuſdē l̓ alieni matrimo­nij ẜm predictuꝫ ordinem accerſito tunc ad vltimū locum pr̄a legibus ꝯclamet̉: ⁊ ſui filij non gratā heredi tatē relictā ſed triſte lucrū ſibi luge­at acquiſitū In oībꝰ videlicꝫ caſ­bus in ſuꝑſtite ſobole liberoꝝ ⁊ fra­tribꝰ adhuc viuentibꝰ qui ad heredi tatē defūcti pr̄em an̄cedunt vſufru­ctu rerū quaꝝ dn̄ium ad eas ꝑuenit apud parentes remanſuro. nationē inter ſe faciunt q̄ valeat. vt. jͣ. d̓ bo. q̄ libe. l. quecūqꝫ. in pͥn ⁊. ar. ff. de caſtren. pe. l. caſtrenſe. ⁊. l. ſi forte. l Deſtinatꝰ. ꝑ leonē. vt dicta. l. de bo. q̄ li. l. quecunqꝫ. m Ex eodē.i. vtrimqꝫ coniunctos. n Ex mr̄na. iō de his dicit. qꝛ tꝑe iſtaꝝ legū non acquirebantur filijs in ptāte ꝯſtitutꝭ ex cā aduenticia niſi res mr̄ne. hodiegͦ cu aduenticia nō acqui­rant̉ patri. vt. jͣ. de bo. q̄ lib. l. cū oportet ideꝫ in eis ẜuaretur qd̓ in iſtis ẜuat̉. vt in aut̓. de ꝯſan. ⁊ vteri. fratri bus.§. ⁊ his conueni­ens coll̓. vi. o Uſufructu. reꝝ. ⁊ eſt hic rō. qꝛ defunci tus erat in prāte vt h̓ et. s. ad tercul. l. fi. ī fi. alioquin pr̄ viuēte fi­lio n̄ haberet vſufruc­ſꝫ eo mortuo haberet ꝓdeſſe vna cū mr̄e. vt. s. ad tercul. l. fi.§. ſin aūt defuncta. ſed ꝑ aliā. l. s. de le. here. l. de emancipatꝭ. q̄ corrigit il lā ad tercul. hꝫ totū vſū. ſꝫ hodie lex iſta ē ꝓrſus correcta. cum pa ter admittat̉ ad ſucceſſioneꝫ ēt extantibꝰ fratribꝰ. vt. s. ad tercul. aūt defuncto. vt s. ti. i. aut̓. ceſſante. Iteꝫ ⁊ qꝛ ſit hͦ mentio de fra­tribꝰ vtrinqꝫ ⁊ ex vno latere tm̄ ſibi ꝯiunctꝰ. qͣliter int̓ ſe ſuccedāt ponitur hic autentica. itaqꝫ. que eſt in autē. de conſan. ⁊ vteri. ita. §.i. collatione. vi. Autentica Taqꝫ pr̄e. lex em̄ codicis loquit pr̄e viuente tantum. q Filius poſt mortem patris. r Inteſtatus. vnus de liberis. s Qui ex vtroqꝫ. dic mortuo aliquo qui fratres habet. aut em̄ ſunt vtrinqꝫ coniuncti et ſuccedunt ei aut ex vno latere tm̄. puta vterini tantum. vel conſanguinei tantum. et tunc idem vt in au­tent ica ceſſante. out conſanguinei tantum Itē ⁊ vterini tantuꝫ tunc pariter admittunt̉. qꝛ agnatio non differt a cognatiōe. vt di cta autentica ceſſante. ⁊ hoc in bonis a ſe queſitis in bonis autem a patre queſitis preferuntur conſanguinei in queſitis a mr̄e p̄fe­runt̉ vter ini. vt ſupra titulo.i. de emancipatis. in fine. Item et in corpore huius autentice in fine dicit ſeruanda vetera iura. ſꝫ. P. dixit illā. l. d̓ emancipatꝭ in fine eſſe correctam. nam h̓ indiſtincte dicit vtrinqꝫ coniunctum preferri illis qui ex altera parte tantuꝫ coniuncti ſunt ⁊ ſic in paternis ⁊ maternis. gͦ ⁊ ibi. vbi ſunt vte­tini tm̄ et conſanguinei tantum. non debet fieri horum bonorum