Seite
Liber III LXXVIII Incipit liber tertius de iudicijsº. Imperatores Seuerus et An­thoninus. aa. Clementi. Udicio ce ptoᵇ vſu­rarumᶜ ſti pulatio n̄ eſt perem­ptaᵈ. ſu­pereſt igi­tur vt de­bitores eiꝰ temporis quod non eſt in iudicium deductūº conuenire poſſis. Idem. aa. Ualerio. Icet iudice acceptoᵍ cum tutore tuo egiſti. ipſo iure a­ctio tu̓tele ſublata non eſtʰ ⁊ ideo a De iudicijs. dixi de p̄paratorijs iudicioꝝ. vt de edendo. ⁊ de in ius vocando nunc generaliter de iudicijs. Odicio cepto qd̓ fit lit. ꝯteſt. vt in auten. de liti.§. ſi vero. col­latione. viij. c Oſurarū que pēdente iudicio currūt. putabat̉ ꝯͣ qua­ſi hec nouatō extīgue­ret pͥncipalē obligati onē fortiſqꝫ ꝑ ꝯſeq̄n­tē ſtipulatōꝫ vſuraꝫ Sed ꝯͣ eſt. vt hͨ. ⁊. ff. de ꝟ. ob. l. cū ſtipulāti. ⁊ de excep. rei iudi. ſi in iudicio. ⁊. ff. de vſuris I. lite. ⁊. jͣ. de vſuꝫ. I bo­ne fidei. ⁊. ff. de reg. iu. nō ſolet. ⁊. ff. d̓ nqua. aliā. Alij dicūt vſura rū. que.ſ. cucurrūt an̄ li. ꝯteſ. vt ſi ꝓ qͣttuor ānis erāt ſoluede. et ꝓ duobꝰ tm̄ ānis fue rūt ī iudiciū deducte. d Perēpta. qꝛ nec cōmiſſa ẜm primū ca ſū vel ꝓprie ẜm aliuꝫ caſum. e Deductū. qꝛ nec poterat ẜm primū ca ſum cū non eēt cōmiſ ſa. vt. ff. e. nō quēad­modū. ideoqꝫ alia in terpellatōe opus eſt. vt. ff. e. nō pōt videri ſꝫ tn̄ ad officiū iudicꝭ ſpectat. vt. ff. e. de edi. edic. ediles.§. itē ſciē dū. ſed Io. cōtra in hoc. nec dicas illud eē in bone fidei iudi. tm̄. qꝛ idē inſtricti iuris iudicijs. vt. ff. de rei ven. nō ſolum. nec eſt miruꝫ ſi habeat locū officium iudi. ⁊ certi ꝯditio ex ſtipulatu. nā ⁊ in. l. ii­la. non ſolum. hꝫ locum offi. iudicis ⁊ legis acqͥl. actio ẜm alium caſum poteſt aliorū duorū annorum vluras petere ꝑ ſtipulationē ſecus eſt ſi non ꝑ ſtipulationem. ſed iudicis officio deberentur. vt jͣ. de po. l. iiij. s Poſſis etiā in eodem iudicio ẜm primum caſum ꝑ officiu iudi. vel alio iudicio ẜm vtrunqꝫ. tot em̄ ſunt obligationes qͦt ſū me. vt. ff. de ver. ob. l. ſcire debemus in pͥn. licet aliter ſit vbi nō ꝑ ſti pulationē. ſed iudi. of. debent̉. qꝛ non poſſunt peri in alio iudicio. vt modo dixi. ⁊ qꝛ nouatione videbat̉ ſublata. ideo largius dic. ꝙ nouationum alia voluntaria alia neceſſaria. Voluntaria ſit ꝑ ſtipulationem ⁊ ꝑ eam decedit ⁊ non accedit obligationi. vt. ff. de noua. aliā. ⁊. l. paulus. Rn̄. ⁊. l. nouatione. ⁊. l. ſi ſtichum.§. fi. nifi ī ꝓpleriore obligatione ſint repetita que fuerunt in prima. vt. l. eti am ob chiro. pe. l. i. ⁊. ff. de pig. ac. ſolutum in prin. Item ſit hec vo luntaria li. conteſt. vt ſi contra alium voleſis debitotem meum li berare litem conteſter. vt. ff. de noua. l. delegare. ⁊. ff. de ſolu. l. ſoluti­on. Neceſſaria aūt quum contra debitorem meum mihi ſoluere nolentem litem conteſtr. que ideo ſic dicit̉. quia etiam te inuitt traho. vt. ff. de ver. obli. inter ſtipulantem in prin. vel ideo qꝛ quod ammodo inuitus videor vocare te in ius quum aliter mihi debi tum conſequi non poſſum. vt. ff. de ſepara. l. fi. et ꝑ hanc ſit oſtra conditio melior facta. acti. perpetua ⁊ tranſitoria in heredes. vt. jͣ. de an. ex. l. i.§. ad hec. ⁊. ff. de noua. aliam. Item tranſfert̉ rei pericu lum in poſſidentem. vt. ff. de ver. ob. nemo.§. i. ⁊ nihilominus cur­runt vſure. vt hic. Item interrumpitur preſcriptio ⁊ etiā vſuca pio qͣꝫtum ad effectum currit tamen nihilominus v ſucapio. vt. jͣ de rei ven. l. more. ⁊. ff. ꝓ emp. l. ij.§. fi. quedam tn̄ acti. non perpetu atur. vt acti. de dolo. vt. jͣ. de do. l. fi. ⁊ idem dicunt in reciſoria. qd̓ ne gamus. vt diximus.s. de tem. in inte. re. l. ſuꝑuacuaꝫ. Fit qͦꝫ neceſ­ſaria ꝑ ſententiam ⁊ ꝑ eam reo abſoluto decedit obligationi. cum agens amodo repellatur excep. rei iudi. lꝫ naturalis obligatio du ret. vt. ff. de ꝯdi. inde. l. iul. ſi aūt damnetur debitor accedit in hoc ꝙ noua alia actio datur in factum. vt. s. de re. cre. actori.ſ. vbi vetus erat ꝑſonalis. alioquin vtilis in rem ex ſententia. datur actio. vt s. de arbi. l. ne in arbitris.§. ſed ⁊ ſi vetus quoqꝫ durat. licet quidā dicant contra. ſi ergo agatur veteri ⁊ excipiatur de ſententia. repli cabitur de re ẜm actorem iudicata. vt. ff. de excep. reiiu. ſi a te.§. fi quis. Item accedit qꝛ ſineognitione mandabitur executioni ni ſi nouatio fuerit facta. vt. jͣ. de excu. rei iudi. l. ſi cauſam. Item ma­ſi rurſus eundem iudicemᵏ petieri­contra vtilem exceptionem rei iudi cate. ſi de ſpecie de qua agis in iudi­cio priore tractatuꝫ non eſſe allegas non inutiliter replicatione doli ma­li vteris. Imperator Alexāder. a. Fuſtine. Uotiens queſtio ſtatus bo norum diſceptatione con­curritᵐ. nihil prohibet quo magisⁿ apud eumº quoqꝫ qui alio quinᵖ ſuper cauſa ſtatus cognoſce­re non poſſit: diſceptatioq tetmine­tur Idem. a. Popilio. I cum tibi precium predio­rū a curatoribꝰ cōꝑatoꝝ re­putaret̉ʳ ⁊ inſtrumēta emp tionis traderent̉. queſtioneꝫ omiſ­ſeᵍ euictiōis nō nouiſti. ītelligis ſel finitā litē inſtaurari non oportere ior vſura currit. vt. jͣ. de vſuris rei iud. l. i. ij. et. iij. decedit autem qͥa prior vſura currere deſinit interim. vt. jͣ. de vſur. rei iudi. ſancimꝰ Item decedit. quia vbi tenebantur inſolidum. et pariter condē­nati fuerunt vtiliter teneri incipiunt. Item periculum vniꝰ aliꝰ ammō nō patit̉. vt. jͣ. ſi plures vna ſen. fu. con. l. i. ⁊. ij. Icꝫ accepto i. delegato ab ord inario. et dic egiſti generaliter ꝓpoſita actione tute le. ſed in iudicio vnā. cauſam tm̄ es ꝓſecu­tus. cū multas ſpeci­es admīſtratōiſ vna tutela habeat. ⁊ iudex generaliter abſoluit Alij dicūt ꝙ ꝓpoſui­ſti actionē tutele ad­iecta vna cauſa quaꝫ ꝓſecutus es. vt. ar. ff. de pecul. ſi ex du obus. ſed tunc non obataret aliquo modo exceptio. vt. ff. de excep. rei in. ſi mater.§. ſi quis aūt Item nec ſic pōt poni vel intelligi vt fuerit petitio generalis ⁊ ſp cialis proſecutio ⁊ fantentia ſcilicet ſpecialis. qꝛ tunc nocet in alij­vt. ff. de arbi. l. de rebus h Non eſt in parte quam proſecutus nones. in alia enim. ⁊ ſi natura debitor maneat. vt. ff. de ꝯdi. inde. iul. tn̄ replicatio nō dat̉ i Et ideo. qꝛ ſuꝑeſt k Eundem iudicem. non alium ne cauſe continentia diuidat̉. vt. ff. de qui. re. ad eundem iudi. e. l. ij. ⁊. jͣ. arbi. tu. l. omnes. ⁊ ar. jͣ. e. l. nulli. l Utilē.i. efficacē prima facie. ſed ope replicatōis anullat̉. Sꝫ ꝯͣ. s. de tranſac. l. ſubp̄textu. So. diſtīgue vt ibi. ⁊ ad hoc. jͣ. de excep. ſi ex maiore. ⁊ s. ſi aduerſus rem iu. l. i. ⁊ s. de trāſac. l. age. ⁊. l. ſi de certa. ⁊. ff. de arbi. ſi cū dies.§. plenu. ⁊ de admi. tu. luciuſ.§. tutor cō uentus. Iten. ꝯͣ. jͣ. e. ſi cum. So. vt ibi. Uotiens ꝯcurrit. vt ſi a me hereditatē petas. ⁊ te ſeruū me um dicā. n Quo magꝭ.i. minꝰ ſic̄. jͣ. qͦ. da. tu. po. l. i. ſic ecōtra. jͣ. e. ti. ꝓperā dū m fi. ⁊. ff. vi. bo. rap. l. ij.§. i. vel ꝓprie. pone illa verba. nihil ꝓhibꝫ ⁊c̄. ⁊ expone.i. oīa iura magis conſona vt in hoc quo ꝓut ⁊c̄. ſed in prima ponit̉. quo in vi nominis. o Eum. vtpura delegatum. p Qui alioquin.i. alias vbi principal̓r querit̉ de ſtatu nō pōt ꝯgnoſcere. vt. jͣ. de peda. iu. l. ij. in fi. ⁊ ſic ꝓpter ſuā ꝑſonam impedi­tur. vel dic ꝓpter ꝑſonam eius de cuius ſtatu querit̉ vt qꝛ eſt pupil lus. vt ſ. de ordi. iu. l. i. q Diſceptatio.ſ. vtraqꝫ bonoꝝ ⁊ etiā ſtatus. adeo vt ſi ẜm eū qui ſeruus dicitur de hereditate pronuncietur. ſufficit ad liberta­tem ſi ecōtra non impediatur defenſio libertatis. vt. jͣ.& ordi. cog­l. ij. An ⁊ de incidentibus ſit pronunciandum. triplex eſt opinio. vt dices. jͣ. de ordi. iu. l. i. I cum tibi reputaretur. cum generaliter contra curato­res ageres g Omiſſe. a curatoribꝰ.ſ. qꝛ curatorēs non egerunt de euict. p̄­dijs illis euic. vl̓ dic ꝙ omiſerunt ſtipulari de euic. vn̄ d̓ negligen­tia potuerunt conueniri. t Nō oꝑtere. vt. ar. s. d̓ errore aduo. l. fi. ⁊ s. d̓ iurꝭ. ⁊ fac. igͦ. l. et ror. Sꝫ ꝯͣ s. e. l. lꝫ. ſo. h̓ fuit general̓ poritio ⁊ ꝓſecutio ⁊ ſentētia ibi ſpecialis ꝓſecutio. hec nō placet. qꝛ proſecutio fuit ſpecialis vel hͦ non inſtauratur. quia hic generaliter obſtar exceptio ſed replica­tur vt ibi. ⁊ ſic hec ſecundum illam. vel dic ꝙ hic ſpecies pendet ex