Seite
Liber VII CCXCIII nate deponende ſunt iuſiurandū ſa­croſanctis euangelijs ꝓpoſitis ven ditorē l̓ tranſlatorē reru preſtare. ꝙ neqꝫ ꝑ gratiā emptoris vel eius ad que res iure ceſſionis trāſferuntur nec dolo aliquo interueniente mino rem iuſto reꝝ precio quantitatem ac ceperit ſed eam quā reuera cū omni ſtudio poterit inuenire. De priuilegioⁿ fiſci lxxiij. Imꝑa. anto. a. Eutropio Ona mariti tur ſi ob reliqͣ adminiſttationis primipi­larie a fiſ. occupata ſunt res qͣs tuas eē liquido ꝓbaueriſab alijs. ſeꝑate tibi reſtituuntur. Idem a. valeriane Uāuis ex cā dotis vir quon dā tuus tibi ſit cōdēnatꝰ. tn̄ ſi priuſqͣꝫ res eius tibi obligarentur cū fiſco ꝯtraxit ius fiſci cām tuā p̄ue nitᵇ. ꝙ ſi poſt bonoꝝ eius obligatiōꝫ rōnibus meis ceperit eē obligatus ī eius bona ceſſat priuilegiū fiſci Idem. a. Iuliane Icū pecuniā ꝓ marito ſol­ueres neqꝫ ius fiſci in te trāſ ferri impetraſti neqꝫ pigno­ris cā domū vel aliud quid ab eo ac cepiſti hēs ꝑſonaleꝫ actionē. nec p̄t p̄ferri fiſci rōnibus a quo dicis ei ve ctigal denuo locatū eſſe cū eo pacto vniuerſa q̄ habes habuit. ne eo tꝑ qͦ ad ꝯductōeꝫ acceſſit pignoris iure fiſco tenentur. Salua igit̉ indēnt tate fiſci d̓bitorē tuū ꝓ pecunia quā pro eo fiſco ſoluiſti more ſolito con­uenire non orohiberisʰ. Idem. a. Conto. Idebitor cuiꝰ fundū fuiſſe ip̄e cōfiteris prius eū diſtra xit qͣꝫ fiſco aliqͥd debuit. inquietādū k Et fi poſtea diſtraxit ignorans Ecunia debitore ſuo. qui ⁊ fiſci debitorerat m Ex iuſta cā. qꝛ vt detera bona. ita ⁊ hec pectinia obli gata erat fiſco ⁊ dic ꝙ priꝰ ꝯͣxerat cū fiſco ⁊ pꝰ ea cū priuato ⁊ idē ī aliopͥuilegiato qͥ reuocat. vt. f. ꝙ cū eo. l. ſed an hic ⁊ de pecu. lega. ex facto.§. fi. n Extraordīario ꝑ hypothecariam. ſi extat. al̓s ꝯdi. ex. l. q̄ eſt exͣor. vt hic. ⁊.s. d̓ ꝯditōibꝰ ex lege. l. i. Si aūt ordinario iu re hic teneret̉ ſemiſ­ſes deberet vſuras vt ff. de vſur. l. cū quidā §. fiſcus. o Aufert̉. ſalua et actōe ꝯͣ ſuū debitorē vt. ff. de iure fiſci. l. de ferre.§. fi. ⁊. l. ſe. Omprēꝫ in tellig. vt ⁊. jͣ. ti. ij. l. ſi ſuc ſione Iin te. debi ioris.ſ. ſolue res ſubaudt ſi nō habes. vl̓ ſine hͦ verbo ſic lege ⁊ cū ſa tiſfaciebas reuqͣ deꝰ bitoris.i. ꝓpter xeliē r Pro quo.i. ꝓpt̓ quā rē ꝯpetēs iudex aſcripſit tibi ius fiſci ⁊ in te tranſtulit ab his ⁊c̄. ⁊ eſt ad. l. iſtā j. d̓ iur̄ reipu. l. ij. li. xi. g De priuil̓. doti nō ſolū fiſcus. ſed ēī mulier ꝓ dote priui legiū hꝫ. iō de hoc dic̄ ⁊ nota ꝙ dicit hic ri­tulus de priuilegio qd̓ hꝫ inter ꝑſonaleſ actōes. ſꝫ de eo ꝙ hꝫ circa hypothecariaꝫ d̓r infra qͥ potiores ī pigno. habeant̉. l. fi. vbi de hoc ſatis dice­mus. ſed ⁊ hec lex de eo ſil̓r poſſet ītelligi in caſu quē ponit Cire priuile. giū. quo pre fert̉ alijs in actōe ꝑſonali. vt. jͣ. qͥ po. ī pig. l. fi.§. ad hec. v Ad heredem. ſcꝫ extraneū. vt. ff. de reg. iuris. l. priuilegia. ſed ad filios ſic nō iure he reditario. vt. jͣ. qui po. in pig. habeā. l. aſſiduis.§. exceptio. ⁊ arg. ff. ſol. ma. l. ēt in prix. ⁊ nota hic priuilegia alia realia. ⁊ illa ex tēpore extimant̉. vt. ti. i. l. qͣꝫuis. Alia ꝑſonalia ⁊ illa ex cā. vt. ff. de priuil̓. credito. l. priuilegia. Et multe ſunt ꝑſone q̄ habēt in ꝑſonalibus actionibus priuilegia. vt pꝫ. ff. de priuilegijs credi. ꝑ totū. Obi gͦ­concurrit priuilegiatꝰ cū n̄ priuilegiato priuilegiatus p̄fert̉. vt. ff ꝙ cū eo. l. iij. ⁊ de pecu. ex facto.§. fi. Si aut ambo ſunt priuilegiati ſiquidem eiuſdē tituli eqͣliter admittunt̉ vt duo deponētes. ⁊ idē ſi diuerſi tituli ſunt vt deponētes. ⁊ qui agit tute le. qd̓ exempluꝫ nō placet. ſcꝫ cū in tutela ſit tacita hypotheta. ſed dic deponēs ⁊ pu pillus qui agit neg. geſt. ꝯͣ amicū ſua negocia gerentē. vt. ff. de pr uilegijs. credit. l. ſi neg. ⁊ alia multa exēpla inuenies ī illo ti. Cau­te tn̄ qꝛ inter ꝑſonalia priuilegia ſunt quedā que alijs p̄ferūtur vt ecce fiſcus. vt. ff. de priui. credi. l. qd̓ quis. Idē dico de muliere. nā ſi p̄fert̉ in hypothecaria anteriori tacſte. vt. jͣ. qui potiores ī pi­gnoribꝰ habeant̉. l. fi. gͦ in ꝑſonali p̄fert̉ alij priuilegiato. idē dico de eo qui in tē reficiendā credidit. vt. ff. qui potiores in pignoribꝰ te nō eſſe ꝓcurator meus cognoſcet nā ⁊ ſi poſteaᵏ debitor excitit. nō io tn̄ ea q̄ de dn̄io eius exceſſerunt pi­gnoris iure fiſco poterunt obligari Idem. a. Magne Ecunia quā creditor a debi­tor̄ ſuoˡ recepit ſi poſtea ex iu ſtaᵐ cā fiſco reſtituenda erit. ſine v­ſuris debetor. qꝛ nō fenus ꝯtractuꝫ ſed ſuum recuperatum extraordina­rioⁿ iure auffertur Imꝑa. Gor. a. Seuerine Um patrē tuū fiſci debitoreꝫ fuiſſes demōſtres. eū nubē ti tibi poſſeſſionē dediſſe catē ges. ꝓcuratorē ius fiſci exequentem eam iure pignoris reuocare potuiſ­ſe intelligisꝰ Imꝑ. valen ⁊ gal. pre. p̄. I in te ius fiſci cū ſolueres reliqͣ debitorꝭq ꝓ qͦᵗ ſatiſfacie bas tibi competens iudex aſcripſit ⁊ tranſtulit. ab his creditoribus qui­bus fiſcus potior habetur res quas eo nomine tenes non poſſunt inqui etari. Deˣ priuilegioˢ dotis lxxiitj Imperatores Seuerus ⁊ Anto aa. firmo Cire debes priuilegiumᶜ do­tis quo mulieres vtuntur ī actione de dote ad heredēˡ non tranſireˣ Deʸ reuocandis is que per fraudē alienata ſunt. lxxv Imꝑa. Anto. aa. Ceſſie Eres qui poſt aditā heredi tatē ad eūʸ cui res ceſſitᶻ cor­ꝑa her̄ditaria trāſtulitª credi toribꝰᵇ ꝑmāſit obligatꝰ. ſi igit̉ ī frau dē tuā id fecit bonis eiuſ excuſſisᶜ vſi habeant̉. l. interdū. idē fore in funetarīa. vt. ff. de reli. ⁊ ſump. l. pe. Si aūt eſt cōtentio inter iſtos adeo priuilegiatos puto qd̓ ꝯcur­rant. niſi caueat̉ lege aliquē alij preferendū. vt d̓r. ff. e. qd̓ qͥs. īter nō priuilegiatos occupantis melior eſt conditio. niſi alij ſint miſ ſi in poſſeſſio. iā vel niſi oēs inſtabant ⁊ gratificauerint vni. vt. ff. de bonis auc̄te iudicꝭ poſſidendis. ſi nō ex pediret.§. i. ⁊ q̄ ī frau dē credi. l. qui aut.§. ſciendū. ⁊. l. pupillꝰ. x De reuocandis. his que in fraudem. non ſolum permiſſio­nem in bon̄. conſulitur creditoribus. vt. s. dixit. verum etiam per reuocationent eorum que ſunt in fraudem alienata Eres adeum creditorem ſuum ꝓprium z Ceſſit dando ei inſolutum a Tranſtulit. de facto b Creditoribus. ſcilicet hereditarijs. vt. s. de heredi. ven. l. ij. ſic ergo debitor cuiuſdam ſucceſſit meo debitori. ⁊ hec bona heredi­taria inſolutum dedit primo ſuo creditori c Excuſſis. ſcilicet heredis ⁊ hoc ex voluntate. nam ⁊ cōtra bo na tenentem poſſet primo agi. ſed ⁊ quandoqꝫ ex neceſſitate cum creditores dicuntur fraudati re ip̄a ẜm azo. ſed hodie ſemper ex neceſſitate. vt. jͣ. de pi. auten. hic ſi debitor. lic et illa d̓ hipothecaria dicat. hec vero de reuocatoria d Actōnibꝰ.ſ. pauliana caluiſiana ⁊ in factū. de qͥbꝰ dic vt dixi G 4