Seite
Imꝑator. zeno. a. Sebaſti. p̄. p̄. I qn̄ vis in iudicō fuerit pa tefacta. d̓inde ſuꝑ rebꝰ arrep tis vel inuaſis l̓ damno tꝑe impetus q̄o ꝓponat̉. ſi n̄ potuerit qͥ vim ſuſtinuit que ꝑdidit ſingula cō­probare taxatione a iudice facta pro ꝑſonaꝝ atqꝫ negocij qͣlitateᶜ ſacr̄o ex timatōꝫ reꝝ quas ꝑdidit maīfeſtetᶠ. nec ei liceat vltra taxatōꝫ a iudice fa­ctam iurare ⁊ qd̓ hmōi iureiurādo dato fuerit declaratum iudicē condē nareᵍ oportet Idem. a. Sebaſt. p̄. p̄. On ab re ēʰ quēadmodum poſſeſſiōis aliene īuaſores tā vetusⁱ qͣꝫ pn̄sᵏ ſacra ꝯſtitutō cenſuit puniendos. nec ꝯductoribꝰ ⁊ poſſeſ ſionis aliene detentatoribꝰ impune ꝓcedere. ſi locatoribꝰˡ forte l̓ poſſeſſi­onē reꝝ ſuaꝝ quā apud alios p̄cario mō eſſe cōceſſerant recuꝑare ẜm le­ges volentibꝰ quum nulla ſibimet cognita legibꝰ allegatioᵐ competeret duxerint reſiſtendum ⁊ non ꝓtinus id eſt non ex pacto iudiciorumⁿ ordi ne non alienā poſſeſſionem recte eaꝫ recuꝑantibusº cedereᵖ patiant̉ eos nāqꝫ iubemus ꝓ tanta ſue iniqͥtatis e Qualitate. inſpecto diligenter an hec ꝑſona expulſa diues fu erit vel non. ⁊ an eo loco ſit veriſimile qd̓ tot res tenuit. f Manifeſtet. rōne enī difficultatis ⁊ in odiū violenti ſtamus iuram̄to vt ⁊ s. de iudi. ꝓperandum.§. i. ⁊. l. ſancimus. ⁊. ff. de fur. l: in actōe.§. de veſte. ⁊. ff. depoſiti. l. i.§. ſi qͥs argentū. ⁊. ff. e. l. i.§. n̄ ſo­lum ⁊ extra de teſtibꝰ c. ꝑuenit. regulariter aūt ꝯͣ niſi ſemiplena fuerit ꝓbatio vt. sͣ. de rebꝰ cre. l. in bone fi. g Cōdēnare nec po ſtea taxat ſic̄ hodie in ſacr̄o expenſaꝝ vt in auten. de iudi.§. oꝑtꝫ. col. vi. On ab re. id ē n̄ eſt ſine cā ſi n̄ impune ꝓ­cedat̉ ſed cum pena. ſ Tam vetus s. e. l. inuaſor vel illa me­minerint k Pn̄s.ſ. ſi qͥs in­tantam. li Tolatoribꝰ.ſ. du­xerint reſiſtenduꝫ ⁊c. qd̓ eſt. jͣ. m Allegatō. ſꝫ q̄ al legatio p̄t ei compete re ut reſiſtat. dicūt qͥ­daꝫ qd̓ ꝓbet ꝯductor eſſe ſuā qd̓ n̄ placꝫ. vt s. locati ſi qͥs ꝯducti­onis: dic gͦ ꝙ tꝑs con ductōis n erat finitn̄ ⁊ merces inte gra erat ſoluta l̓ fecit expenſaſ vtiles l̓ neceſſarias ī re vt. ff. locati. l. pe. in prin. n Ordīe.i. diffiniti ua ſententia ẜm Io. l̓ ẜm alios.i. litis cō­teſtatione qd̓ n̄ placꝫ vt ſubijcit. ⁊ s. loca. l. ꝯductores. ⁊ h̓ ẜm Io. qual̓r petet̉ hͦ duplū quū an̄ ſnīaꝫ n̄ debebat̉ ẜm eū rn̄. hͦ facit iudex ex ſuo officō. ar. ff. de edil. e. ediles.§. item ſciendū l̓ dic ꝯditōe ex hac. l. ꝓpoſita ſub hac ꝯditione ſi fuerit ꝯtumax vſqꝫ ad ſententiam o Recuꝑantibꝰ ꝑ ac. loca l̓ ꝑ interdictū de p̄cario. vt modo dix it ẜm leges ⁊c̄ p Cedere.i. ipſi n̄ cedant vel quum ꝯductores ꝑ ẜuos ⁊ filios teneant n̄ patiaqͥtur eos cedere. ſed hec ſunt vera qn̄ locator poſſi debat. qꝛ dicit aliena. ſed qͥd ſi cōductor ſuā rem ꝯduxit vn̄ nō te­nuit locatio ⁊ poſſidet ꝯductor vt. ff. de vſuc. ei a quo. rn̄. idem per dictam legem.s. loca ſi qͥs ꝯductionis ⁊ ẜm hͦ d̓r hic alienā i. lo­catoris opinione l̓ p̄ſumptionel̓ tunc quādo locauit. q Compelli. quid gͦ differt hec ab illa ſi qͥs in tantā. rn̄. hec mitiꝰ agit in eo qd̓ vſqꝫ ad ſnīam expectat. Item ⁊ in alio durius. quia hec non diſtinguit ſi dn̄s l̓ non inuaſor l̓ reſiſtens. illa ſic. Itē hec ſpālis in colonis ⁊ inquilmiſ ⁊ p̄cario poſſidentibꝰ: illa generalis ⁊ fa. ad hanc. l. ff. e. colonus. ⁊. l. cum fundum. ⁊ſ de acq. poſ. ſi qͦs rem. Item ad hoc vt poſſit vſqꝫ ad ſententiā penitere. fa. s. de plꝰ pet. l. i. Om querebat̉ aduocationeꝫ.i. inter aduocatos d̓ illicito e Quid fieri.i. quod ius ꝯſtitui t Dacuā. querit̉ que dicit̉ vacans ſiue vacua Hugo de porta rauēnata. tc̄ quū alio greſſu poſſeſſioneꝫ qͣꝫ aīo retinebam me abſente ſuſpicatus ſum me poſſe repelli vt ⁊. ff. de acqͥ. poſ. ſꝫ ⁊ ſi nolit. tūc enim interdictū locit n̄ hꝫ qꝛ veniens n̄ ſum ꝓhibitus l̓ expulſus ⁊ ſine corꝑe vis fieri n̄ p̄t vt. ff. e. l. i.§. idē labeo ait. ⁊ ar. ff. qd̓ me. cā mētū.§. deniqꝫ ⁊ ꝓ eo eſt qd̓ dicit̉ violentia. ⁊ cetera. ⁊ quum ad locum ire timet iam ꝓ derelicto hꝫ vn̄ vacans ab eo di­ci p̄t. Io. hanc poſitōꝫ caſus reꝓbat. hec enim poſſeſſio nō p̄t dici vacua ante ſuā ſuſpitōꝫ nec poſtea. qꝛ iam alij eſt queſita licet iniu ſte. item hꝫ locū interdictū vnde vi. vt. ff. e. l. i.§. deijcit̉. ⁊.§. ſiue au­ten. ⁊ l. iij.§. ſi quis aūt. nam qͦactionem ⁊ cetera vt. ff. ad. l. acqui. qͥ occidit.§. pe. nam ꝓpter eū amiſſa eſt poſſeſſio. Pla. ꝟo cū Hug. impudentia ſi cognitōis iudiciarie euentu fuerint ꝯdemnati rei cꝰpoſi­ſeſſionē ſponte reſtituere vſqꝫ ad diſ finitiuā ſententiā mīe paſſi ſunt eſti­mationē victrici ꝑti vna cū ipſa re p̄bere compelliq. Inix. Iuſti. a. Iohanni. pͥ. p̄. Um querebat̉ inter illiricia­naͣ aduocatōꝫᵗ quid fieriᵍ op teret ꝓpter eos qui vacuaꝫ poſſeſſionem abſentium ſine iudici­ali ſententia detinuerunt. qꝛ vetereſ leges nec interdictum vndeF vi nec qd̓ vi aut clam l̓ aliam quondā actōꝫ ad recipiendam talem poſſeſſiōꝫ dif­finiebant. violentia in ablatam poſ ſeſſionem minimeˣ p̄cedente. n̄ dn̄o tantūmodo in rem actōꝫ exercere ꝑ mittentes. Nos n̄ ꝯcedentes aliquē alienas res vel poſſeſſionē ꝑ ſuam auctoritatē vſurpare ſancimus talē poſſeſſoremʸ p̄donem ītelligi ⁊ gene­raliᶻ iuriſdictione ea teneriª q̄ ꝓ reſti­tuenda poſſeſſione ꝯtra hmōi ꝑſo­nas veteribꝰ declarata ſunt legibus ridiculū etenī eſt dicere l̓ audire qd̓ ꝑ ignorantiāᵇ alienam rem aliquis quaſi propriam occupauerit. omēs ꝯſentiens vt competeret interdictū neceſſariū eſſe dicebat vt at­fundum iret. ⁊ tūc ſi n̄ admitteret̉ cōpeteret interdictū. ſed certe tē naſci n̄ poterat. qꝛ tūc quū n̄ admittit̉ n̄ poſſidet. ⁊ ſic ceſſat inter dictum. ſed ipſe rn̄debat tunc demū videri amittere ⁊ p̄teritatu amiſſionem ad pn̄s tempus tra. ſed quo iure Tu dic vacantem ſiue vacuam dici que a ne mine poſſidetur. neqꝫ aīo neqꝫ corpore qd̓ euenit ꝓpter lon­gum tempus vt dicūt r ꝓpter obliuiōꝫ que ex longo tꝑe euenit vt nos dicimus vt. ff. de vſuca. l. furtū l̓ pro ptex abſentiā l̓ negli gentiā dn̄i. vt inſti. d̓ vſuca.§. qd̓ aūt vel ꝓ pter inundatiōꝫ eo p̄ fato vt. ff. de acq. poſ. l. pompo. l̓ qꝛ alius eū deijcit nec tn̄ ille iura bit nec poſtea iſte ē re īerſus vt. ff. de vſuca. non ſolum.§. ſi dn̄s nec placet diſtinctio alioꝝ qͥ dicebanc ali­am eſſe nat̉am. aliaꝫ vacanteꝫ. vaeua que animo tenet̉. n̄ corꝑe vt dictus hug. hanc legem ītelligebat va cans q̄ neqꝫ aīo neqꝫ corꝑe tenet̉. nulla eī lege ꝯfirmat̉ talis di ſtinctio ſed infirmat vt. jͣ. de oī agro deſer. ſ qͥ agnoſcit̉. ⁊ q̄ hic di cit̉ vacua. inſti d̓ vſu ca.§. qd̓ aūt d̓r vacās vnde idem eſt o Unde vi. hoc non qꝛ exigit violentiā ꝑfone factaꝫ vt hic ſub tcit. ⁊. ff. e. l. i.§. ij. ⁊.§. interdictū hoc. qd̓ vi aūt clam. ſed inuaſit nec ſi qͥs in tantam qꝛ ⁊ illa exigit vim factā ꝑſone. vt s. ſi qͥs in tantā nec vi bo. rap. eadem rōne. ⁊ qꝛ non eſt res mobilis x Minime cum remo poſſidebat y Ot predoneꝫ. ex hoc videt̉ ꝙ res ſit vicioſa ſed hoc ad penam inuaſoris n̄ rei initium vt. ff. de vſuc. ſequit̉.§. ſi tue. ⁊ inſti d̓ vſuc. § quod autem z Et generali iuriſdictione.i. ſtatutapena s. e. l. ſi qͦs. l̓ illa ſtatu ta.s. e. l. inuaſor ẜm Bul. vel ſtatuta hac lege ẜm Pla. vt de fructi­bus teneat̉ de quibꝰ n̄ tenebat̉ ꝑ legem illam inuaſor. ⁊ ſic n̄ cor­rigit illam. ſed addit vel illa que ſtatuebatur ꝑ interdictū vn̄ vi. a Ea teneri id eſto ſeruari bi Ignorantiam. ignorantia gͦ non excuſat. quod intellige nō quod crederet eſſe ſuā. qꝛ tūc n̄ teneret̉. ſed ſciedat nō eſſe ſuam et ignorabat cuius eſſet. ⁊ ſic erit bona ſimilitudo de furto vt ſubij­cit. Item ꝑ hoc ꝙ dicit alienam patet ꝙ non loquit̉ de re heredita ri a vacante. quia illa nulllus eſt. vt. ff. de rerum di. l.§. i. Item qͥd ſi erat ſua. ſed vacans abalio. rn̄. non hꝫ locū. niſi ſit aliena vt hic ẜm. P. ſed dici p̄t hr̄e locum niſi in ꝯtinenti ꝓbet dn̄s eſſe ſuam vt. ff. in poſ. leg. l. ſi is a quo c Quod non ſuum eſt. ⁊ non eſt res ſacra l̓ religioſa vel que in nullius bonis ſit. ſubaudi ergo ⁊ ꝙ alicuius ſit. ſic. ff. de dā. infec. ſi finita.§. quum vero. ⁊. ff. de manu. l. iiij. in prinici. Item quid ſi ab eo qui vacantem intrauit ceperit vācare poſſeſſio nunquid re­ſtituetur ei a quo primo: an a quo ſecundo Io. Scd̓o vt. ff. e. l. cu alte. ⁊. l. i.§ qui vi a me. Item ſi vacantem occupaui. ⁊ poſtea deij­ciar an tenear. vel ſi deſij ſine dolo poſſidere. Prīo caſu videt̉ me te neri. quum habeam interdictum vt dicto.§. qͥ vi. a me. Itē nūdꝫ