Seite
Ti poſſidetꝫ fundūᵇ de quo a git̉ cum ab alt̓o necviᵈ nec cla nec p̄carioᶠ poſſidetis rec tor ꝓuincie vim fieri ꝓhibebitᵍ ac ſa tiſdatōnisʰ vel trāſferende poſſeſſio nis edicti ꝑpetui forma ſeruata de ꝓ prietate cognoſcet De tabulis exhibendis.vij. Imꝑ. val. ⁊ gal. aa. I in ptāteᵐ patris fuet̄t im puberes filij ⁊ vos eis eſtis ſignant̉ verba interdicti. vel ſcd̓o ſic. rector ꝓuin. ꝓhibet vim fieri nobis poſſeſſoribꝰ vti.i. ſicut poſſidetis fundum cum ab altero ⁊c̄­vel tercio rector ꝓuin. ꝓhibet vim fieri ⁊ ſubaudi quominus poſſi deatis fundum de quo agit̉ vti.i. ſicut ⁊c̄ cum ab altero ⁊c̄. vel dic rector ꝓuin. vim ⁊c.ſ. ſi patiēdo venire ad arma ⁊c̄. vt. ff. de vſuf. ſi cꝰ.§. deniqꝫ. ⁊ no. ꝙ hoc interdc̄m ad īmo bilia. ſed vtrobi ad mobilia ꝑtinet. et in alijs ſil̓ia ſunt. vt. ff. vtrobi. l. i. nec em̄ po­terat in mobilibꝰ di­ci poſſidetꝭ. cū n̄ poſſi­deant̉. vt. ff. de acqͥrē. poſ. l. i. ſed vtrobi ab vtꝝ ⁊ vbi ⁊ vtꝝ pona­tur ꝓ apud vel ꝓ pe­nes. vbi ꝓ queꝫ. et ex duabꝰ corruptꝭ quaſi dicat penes quē eſt res mobilis ibi ſit b Fundū. īmo in edibꝰ tm̄. vt. ff. e. l. i. in prin. ſed gr̄a exempli de edibꝰ dic̄. vt. jͣ. e. l.§. interdc̄m. Item cū cloaca ſit res īmobil̓ quāe non hꝫ locum hoc interdc̄m. vt in. e. l. i.§. i. tn̄. qꝛ ſpāle eſt de ea īter­dictū. item ⁊ qꝛ ſolo inberet. vn̄ ſi agit̉ de ſolo ꝑ ꝯſeq̄ns de cloaca. it nunqͥd ꝓ incorꝑalibꝰ agit̉. rn̄. vt ile lo̓cū hꝫ. vt. ff. de ẜui. l. quotiēs. ⁊. ff. e. l. fi. ⁊ ſi ẜuitus ven. l. ij. in fi. lꝫ n̄ ꝓprie poſſideant̉. vt. ff. de acqͥ. re. do. l. ẜuus.§. incorꝑales c Ab altero.ſ. aduerſario n̄ alio. vt. ff. e. l. i. in fi. ⁊. l. ij. ⁊ hoc li. ꝯtꝭ. tꝑe. vt inſti. e.§. ſed hodie d Nec vi. de vi pone exēplum. vt qꝛ arare colere edificare ꝓhi­bent̉. vt. ff. de vi ⁊ vi. ar. l. i.§. vi poſſidere. ⁊. l. vim fa. ⁊. ff. e. ſi duo.§. hoc interdc̄m. ⁊.§. cuꝫ inqͥlinꝰ. ⁊.§. itē videamꝰ. in fi. ⁊. ff. qd̓ vi aut clam. l. i.§. hoc interdc̄m. ⁊ ſic intellige illius. l. principiū ſi duo. Sꝫ qual̓r ꝯͣ ſic impediētem dat̉ hoc interdcͣm. cum n̄ ſe poſſidere ꝯten dat. rn̄. īmo. qua em̄ rōne facit mihi vim quo minꝰ poſſideā paci fice ⁊ libere. eadē iō̄e poſſidere vid̓r qd̓ mihi fa. abeſſe. vel dic n̄ eſſe neceſſe vt ⁊ ſe poſſidere ꝯtendat. ſed ſufficit ꝙ me poſſidentem in quietet vomihi ꝯͣ eum det̉ interdē̄m. ⁊ hic tenet̉ ēt iniuriaꝝ. vt. ff. de iureiu. l. iniuriaꝝ.§. fi. ⁊ de ac. emp. qui pendēteꝫ.§. fi. ſed qͥd ſi me turbet cā ẜuitutꝭ quam ſibi aſſerit. rn̄. hꝫ locum vtile ⁊ negatoria. vt. ff. e. ſi duo.§. ſi vicinius. vel al̓r pone exemplum de vi qd̓ qͥ vſūſ. ſe habere aſſerit ſua auc̄te intrat poſ. ꝓteſtando ſe nolle auferre ci uilem dn̄o. ſed vt ſuam naturalem hēat. rōe em̄ ciuilis q̄ ſibi tur­batur hꝫ dn̄s vti poſ. rōne naturali hꝫ vnde vi. vt. ff. de vi ⁊ vi ar. l. iij.§. vnde vi. qͥdam ēt ꝓ naturali dant vti poſſ. qd̓ non placet. vel tercio ſi aliquis ingreſſus eſt poſſeſſionem meam palam ⁊ ego nō ſuſpicor me poſſe repelli. ſi poſtea me reuertētem nō admittit. me­dio tꝑe vid̓r vi a me poſſidere. ⁊ ſic eum ſuꝑaſſem in hoc interdc̄o. ſed exquo non admittor tunc amiſi ⁊ interdc̄m vnde vilocuꝫ hēt vt. ff. de acqͥ. poſ. l. clam. in fi. ſed quare tam extranea exempla per­quiris cum me poſſidente poſſis tu venire ⁊ vis mecum poſſidere. et tūc poſſum hoc interdc̄o exꝑiri. rn̄. non eſt veꝝ vt duo poſſint in ſolidum nec natural̓r nec ciuil̓r poſſidere ẜm io. vt. ff. d̓ p̄ca. l. duo lꝫ Rog. ꝯceſſerit in ciuili non naturali. vt ar. ff. de acq̄. poſ. l. iij.§. ex ꝯͣrio. M. conceſſit in vtraqꝫ. vt argu f. e. ſi duc in p̄dicto gͦ exem plo hic vltimo poſito circa idem non poſſident duo. vt. ff. de acqͦr. poſ. l. qd̓ meo.§. fi. nec obſtat dicta. l. ſi duo. quia eā expone. vt. s. di xi. vn̄ dicimus quod ſi quis ingrediat̉ meam poſ. me abſente nō acqͥrit ciuilem. qꝛ nec ego eam perdo e Nec clam. clā a me poſſidet qͥ me abſente clam intrat meam poſ. vt. ff. de acqͥ. poſ. l. clam. ⁊ qd̓ vi aūt clā. l. iij.§. fi. hic em̄ introit clādeſtinus hꝫ naturalem poſ. q ciuilem. ſed qͥdā dicunt ꝙ etiā ci­uilem dicentes duo ciuil̓r poſſideri. ⁊ habenti ciuilem tm̄ teret̉ in terdicto vti poſ. vt hic. Sed op. pone ꝙ ego dn̄s vocaui eū in ius certe eo exn̄te in iure non hꝫ ciuileꝫ. qꝛ eam habeo ego ſed nec na­turalem. qꝛ n̄ eſt in fundo ⁊ quo iure queſita fuit.ſ. ꝑ introitū eo­ſubſtituti atqꝫ ita ad vos intra pub̓ tatē ill̓ decedētibꝰ cepit hereditas ꝑ­tinere de exhibendis teſtamēti tabul̓ interdicto vti poteſtis. De liberis exhibēdis ſeu deducēdis ⁊ de libero hoīe exhibendo Imꝑ. Anto. a. Iuſto. Ivtᵖ ꝓponis cum tue pote ſtatis eſſes ſuper rebus ma­tris obtinuiſti potes eos qͦ ti bi ꝯdemnati ſunt conuenireq quod dem amiſſa.ſ. ꝑ exitum. vt. ff. de re. iur̄. l. nihil. Rn̄. qͥdam in fundo debere interdc̄m intētari. ar. ff. de arbi. ſi cum dies.§. pe. qd̓ nō pla­cet. Dic ergo quod ſicut vi videris me inquietaſſe lꝫ non poſſideaſ ſed ſolum me ꝓhibeas. ſic clam me inqͥetas lꝫ n̄ poſſideas. vt. s. di xi. l̓ dic ꝙ lꝫ. ſit in iudicio mecuꝫ tn̄ naturalē poſ. hꝫ. nam ⁊ fructus rius ſuam poſ. natur ralem ēt animor̄tīet ⁊ non refert iuſte ve­iniuſte quo ad poſ. qͥſ hēat poſ. vt. ff. de acqͥ poſ. l. iij.§. ex ꝯͣtio. ſꝫ ſi retinet naturaleꝫ vt dixi. ergo ſi dn̄s ītrat tunc nō acqͥrit natu­ralem Rn̄. eſto qd̓ di cis nunquid gͦ ratiōe naturalis amiſſe da bitur interdc̄m vnde vi. Rn̄. non. qꝛ ciuileꝫ retinet poſ. que ei au­ferre ignorāti n̄ pōt. vt. ff. de acqͥ. poſ. l. per­egre.§. qͥbꝰ. ⁊. l. qͣꝫuis. ſed meliō eſt ratō. qꝛ tꝑe quo acceperit nō fuit natū. cum nō ſit vi accepta qd̓ nō ad­mittit̉ nūc ꝓpter hoc non naſcitur. quia olim amiſſa. vt. ff. de vi ⁊ vi ar. l. i.§. eum qͥ. ſed ar. ꝯͣ. ff. de acqͥ. poſ. l. clam. in fi. f Nec p̄cario. p̄cario tenet a me ſi precibꝰ eius ꝯceſſi retinēdo in meciuilem ⁊ naturalem poſ. quod poſſum. vt. ff. de p̄car̄. l. certe §. is qui. vel ēt ciuilem tm̄. vt in. e. t. l. ⁊ habet.§. euin qui. nam ⁊ hic agam ſi meam ciuilem turbat. ſi autem conceſſi vtrāqꝫ qd̓ ex poſ ſum. vt. ff. de acqͥ. poſ. pap.§. ſi is. tunc non agam. cum hoc interdic­tum tueat̉ poſſeſſorem. vt. ff. e. l. i.§. hoc interdictum. ſed ſi poſſeſſo rem tuetur ergo ſi me deieciſti ⁊ te poſtea inquietem ages hoc īter­dicto ꝯͣ me. econtra videtur qd̓ non cum vi a me poſſideas. Rn̄. ſi tu ꝯͣ me agas ſuccumbes. ⁊ ſi ego contra te ſimil̓r ſuccumbam. cū ego non poſſideam. vt dicto.§. hoc interdictum. ⁊ inſti. e.§. hodie tamen. Sed pone ꝙ ꝓpoſui libellum de te ꝓponēdo hoc interdcꝫ de fundo ſeiano. tu de me n̄ es ꝯq̄ſtus nec libellū dediſti nec interdc̄m ꝓpoſuiſti. nūc cognouit iudex ꝙ tu potior me es in poſſeſſione ab ſoluet te. ſed an ⁊ me tibi ꝯdēnabit vt de cetero te n̄ inqͥeteꝫ. videt̉ ꝙ ſic ar. inſti. e.§. iij. ⁊ ar. ff. de ꝓcu. pom.§. ſed ⁊ ſi is. in fi.§. ⁊ ar. ff. d. ꝓba. circa. ⁊ ar. ff. de libe. cau. l. diui.§. i. ſed ar. ꝯͣ. ff. de iureiu. ſed et ſi ppſſeſſorſim prin. g Prohibebit. ſed qual̓r formabit ſnīam iudex in hoc interdc̄o. dicunt qͥdam vti poſſidetis ſic poſſideatis. quia licet non ſit certa in actis tamen eſt certa. at. s. de ſenten. que ſine certa qͣꝫt. l. hec ſen tentia. Alij dicunt etiam ſi acta ſint incerta non eē curādum qꝛ ſic ſit interdum. vt quilibet ꝓ oimidia poſſideat. quod nihil eſt. cum certa eē debeat. vt inſti. de ac.§. curare. Dic ergo ꝙ aut eſt ei liqͥdū aut non. primo caſu dicet quia cognodi hunc in naturali potioreꝫ illum in ciuili. idcirco condemno hunc vt illum non inquietet in ciuili. ⁊ illum vt hunc non inqͥetet in naturali. vel ſi de plena poſſeſ ſione eſt queſtio dicat. quia inueni iſtum eē potiorē iō ⁊c̄. cui ſnīe ſi contumaciter non pareat̉ condemnabit̉ contumax in eſtima­tione poſſeſſionis. vt. s. e. l. pe.§. fi. Item ſi forte de vſu nemorꝭ ſit q̄ſtio dicat. qꝛ inueni illum potiorem in tali vſu. idcirco aliūcodē no vt eum n̄ inqͥetet. a ſīic ecōtra ſi ⁊ iſte in alio vſu vel in eodē īue niatur. Scd̓o caſu qn̄ firrt eſt liqͥdum abſtineat a iudicando pro hibendo eos venire ad arma ⁊c̄. vt. ff. de vſuf. ſi cuius.§. deniqꝫ. ⁊ q̄ petitoriū vult ꝓponere faciat. ⁊ ſic poteſt intelligi vt. ff. e. ſi duo. in fi. primi rn̄fi. lꝫ ⁊ qͥdam dicāt forte ſnīam eſſe ferēdā. ar. s. cōia de­le. l. fi. in prin. ſed certe iudicio ſortis ſtatur. cū non eſt certu de iur̄. ſed factū eſt certum. at hic n̄ ius. ſꝫ factū eſt illcertū. hac gͦ ſnīa ſa­talſatiſdat̉ vt ſubijcit. h Satiſdatōis.ſ. de vtēdo fruēdo. ſi eſt fructuariꝰ qͥ obtīet in naturali. al̓s aufert ei poſſeſſio. vt.§. vſuf. quemad. ca. l. i. in prin. ⁊.§. i. vel dic verius iudicatum ſolui que p̄ſtabatur olim ēt ab eo qͥ in rem conueniebatur quod hodie non eſt. vt inſti. de ſatiſda. in princip̄. ⁊.§. ſed hodie de iudicio ſiſti. conſtat ꝙ non olim vel ho­