Seite
Liber Dum hoc prohibet.ſ. generale vitium concupiſcentie quod eſt ge­a Trāſlato ſacerdotio de moyſe ī xp̄o: de xp̄o ī petrū: ꝗdā hebrei lꝫ facti eēnt nerale ad omnia vitia. xp̄iani legē tn̄ ſeruare volebant q̄ dicebat ſabbatū cuſtodiri ⁊ circūciſionē eſſe E innitaris. Diuiditur. quia pͥmo ponūtur verba ſalomonis. ſeruandā q̄ hodie ad litterā ſeruari non dꝫ. hos rep̄hendit apoſtolus dicēs: ꝙ I¶ Secundo verba hieronymi ⁊ auguſtini exponētium illa ibi: pru­poſtꝙͣ ſacerdotiū trāſlatū eſt ad chriſtianos neceſſe eſt vt legis trāſlatio fiat. dentie. Abbas ſiculus. ⁊ Aug. ſuꝑ illo loco ꝓbat ꝙ hoc facere non debent qꝛ lex ⁊ ſacerdotium ſimul p Ne innitaris. in pa­data fuerunt ⁊ ab eodem ⁊ ſub rabolis ſalomonis ponū eadem promiſſione. ⁊ ideo ſi­tur verba iſta: fili mi ha mul ſeruāda: qꝛ quod de vno ꝙ trecen̄. cāonici nouum fecerūt in enimᶜ ſimulᵇ ⁊ ab eodem ⁊ ſub ea be fiduciaꝫ in domino ex dicitur neceſſe eſt de altero in­trecen̄. eccleſia ꝯſtitutūº: vt eis tam dem ſponſioneᵉ vtraqꝫ data ſunt toto corde tuo: ne innita telligi. ī preſentia qͣꝫ ī abſentia redditꝰ ſu­quod de vnoʳ dicitur neceſſe eſt vt ris prudētie tue ne ſis ſa s Trāſlato. in petrū.ſ. ꝑ illa os ex ītegro percepturis: ꝗ ī eadeꝫ de altero ītelligatur. piens apud temetipſum verba: paſce oues meas. jͣ. de eccleſia poſt illā ꝯſtōem fuerūt vel T Deꝫ ſuꝑ epiſtola ad romanos. hiero. exponit hic parti­ele. ſignificaſti. vel ẜm alios ꝑ Cōſtitutio certuꝫ quid ꝓhibēs decetero fuerint īſtituti redditus ī culam illaꝫ: ne innitaris illa vba: ite docete ⁊c̄. de cōſe. prudentie tue ⁊c̄. di. iiij. ꝓprie. traſlata eſt ergo oīa prohibet que ſequūtur ex illo. abſentia nō percipiāt: ſed tūc ſoluꝫ q Prudentie tue. ver lex: ⁊ ita legis obſeruatio nō ē cum fuerit reſidētes: cū ẜm trecen̄. Am concupiſcētiamᵍ neſcie ba ſunt hierony. vſqꝫ in apd̓ iudeos: ſꝫ apud petrū ⁊ ſu eccleſie cōſuetudineꝫ oēs ī hoc cō­.CT batʰ ⁊cͣ. Hocⁱ enim eligit finem. os ſucceſſores: ⁊ ꝙ trāſtatū fu ſueuerunt eſſe pares. Statuerūt apoſtolus generaleᵏ vndeⁱ oīa ma it ſacerdotiū a xp̄o in petrū ꝓ­r Prudētie ſue. in ma etiā vt cum ſingulis prebēdis āne la oriūturᵐ. bona ē ergo lexⁿ: que lo. ⁊ eſt ſi. viij. q. j. ſcien­batur. xxj. di. c. in nouo. xe ſint vinee: ipſis ſuas dum vixe b Sacerdotio. ſupple leuiti duꝫ. ⁊. iij. q. ix. pura. ⁊ sͣ. duꝫᵈ hoc ꝓhibet oīa mala ꝓhibet. e. ti. canonum. eo vt ceſſet obiectio q̄ pōt fieri rint poſſidētibus: vinee deceden­N Iero. in parab. s Decretis.i. conſtitu de melchiſedech: ꝗ p̄ceſſit legē tium ad ſucceſſores nō trāſeāt: ſed Conſtitutiōes decretorū ſingu tionibus. ⁊ ita ꝑtinet ad ꝑ ꝗngentos annos qd̓ īnuit̉ ex laribus ſunt opīonibus preferēde. prouētus earum inter ſingulos di titulum. lr̄ a ſequenti qꝛ ſacerdotium ſi­uidātur. y Cum igit̉ ꝙ ꝗſqꝫˣ iuris E innitarisᵖ prudentieq tue. t Preponit. nō ergo mul fuit datum cum lege veꝝ ī alterū ſtatuit: ipſe debeat vti eo: Prudentieʳ ſue innititur eſt ſupple leuiticum. ſunt poſtponenda decre ⁊ ſapientis dicat auctoritas: pate qui ea que ſibi agenda vel dicēda ta que hiero. ita cōmen­c Quia eīꝫ. verba ſunt aug. dat quod etiam fieri nō exponētis p̓dicta verba apl̓i. reʸ legem quā tu ipſe tuleris. Mā. vidētur patrū decretisˡ preponitᵗ. debet. xxxviij. diſtin. re­d Simul. qꝛ ī mōte ſynai eo­qua. antiquos canonicos iuniori T Nno. iij. ſenon̄. archiepiſcopo latum. dē tꝑe ꝯtulit dn̄s moyſi legem bus ⁊ iuniores ī perceptōe fructuū ⁊ epiſcopo trecen̄. Uni omnes. ⁊ ſacerdotiū. poſtquā ergo iaꝫ tam prebēdaruꝫ qͣꝫ vinearuꝫ coe­ Cōſtitutio canonica q̄ nō ē om­Communiter ſum trāſlatum ē ſacerdotiū ad xp̄ia quētisᶻ antiꝗs ẜm priorē ꝯſuetudi nibus cōmunis ⁊ per quā tollit̉ ec­matur vt in rubro. Uel nos: ergo ⁊ lex trāſferri dꝫ. deſie cōſuetudo antiqua nō valet. nemᵉ vſqꝫ ad tp̄s p̄dicte cōſtitutio aliter non valet conſtitu e Spōſione. qꝛ poſtꝙͣ dn̄s de dit legē filijs iſrl̓ dixit eis: au tio collegij in dānuꝫ ali­nis ſeruatam: vel ẜm rōabilem in Um omnes: ⁊ infra. Ad au quorum ⁊ commodum di iſrl̓ mādata mea ⁊ ea ꝯſerua ſtitutionē in poſterū obſeruādam. dientiam noſtram peruenit aliquorum ceſſante ra­ī corde tuo ⁊ ſi feceris dabo ti­tionabili cauſa. Uel ſic: bi terrā fluentē lac ⁊ mel ⁊ tūc Abſqꝫ rationabili cau­ipſi ꝓmiſerūt ſeruare legē ⁊ ſa ſa non poteſt maior pars capituli tollere conſuetudinem vtilitatem pri­cerdotiū: ⁊ ideo dicit ſub eadē ſponſione. hic attende: qꝛ dn̄s in ve. teſtamento uatam nutriendo. Et duo facit. nam in prima parte ponit duo ſtatuta tēporalia ſemꝑ ꝓmittebat: in nouo vero ꝓmittit eterna: vt cētuplū accipietis ſucceſſiue facta. in ſecunda parte duplici ratione preallegata ambo ſta ⁊ vitam eternā poſſidebitis ⁊c̄. jͣ. de cele. miſ. cum marthe. f Qd̓ de vno. ar. ꝙ vbi ē eadē ratio: ibi dꝫ eſſe idē ius: ⁊ ꝙ de ſimilibꝰ idem tuta ceſſari mādat. Abbas ſiculus. iudiciū eſt habēdū. v. di. ad eiꝰ vero. ⁊. iiij. di. deniqꝫ. ⁊. xvj. q. vlt. ⁊ hoc dixi­v Conſtitutū. ſed nōne canonici iſti trecen̄. poterāt hec ⁊ alia ſtatuere mus. ⁊. j. q. iij. ſi ꝗs obiecerit. ⁊. jͣ. de trāſla. īter corporalia. ⁊. jͣ. ti. ꝓx. īter cete­alijs irrequiſitis etiam in preiudicium ſucceſſorū cum iſtud videret̉ eſſe ras ī fi. ⁊ quotiēs ex vna radice vitiū naſcit̉ ꝯſequēs ē ut vna lege tollat̉. C. de ius cōe ꝙ abſentes nihil percipiāt. jͣ. de cle. nō reſi. inter quattuor. ⁊. c. nup. ſi libertā. ⁊. j. q. j. ſicut xp̄s. ⁊. xxij. q. ij. ſi ꝗs per vetus. ⁊ ꝙ dicit ꝙ de vno vlti. jͣ. de ap. peruenit. īmo videtur ꝙ ſic. ar. x. q. ij. hoc ius porrectum. ⁊. ff. de pac. reſcriptū. ⁊. vij. q. j. factus eſt. ſed hoc iō nō valuit: qꝛ in pre­dr̄.i. qd̓ de vno ꝯſtitutū eſt: ⁊ ſic facit ad titulū. alias nō videt̉ facere. iudiciū aliorū ⁊ malo zelo ⁊ ꝯtra conſuetudinē eccleſie hoc fecerūt. jͣ. eo. Am concupiſcentiam Omne prohibituꝫ a lege peccatū eſt ⁊ omne ti. ex parte. ⁊ trāſgreſſor conſuetudīs vt trāſgreſſor legis puniendus eſt illud qd̓ ſequitur ex eo. h. d. Primo ponitur dictū apoſtoli. Secūdo de xj. di. in his. ⁊ ſtatutū ſiue conſtitutio debet eſſe iuſta ⁊ honeſta ⁊ cōmu claratio ibi: Hoc enim. Abbas ſiculus. g. Concupiſcentiā. legitur in epiſtola pauli ad ro. peccatū nō cognoui niſi ꝑ nis oībus. iij. di. erit aūt. ⁊ qꝛ ꝯſtitutio iſta nō erat generalis nec cōmu nis oībus: ideo nō valuit ⁊c̄. cū ipſi canonici ītelligātur quaſi vnū cor­legē. nā ꝯcupiſcētiā neſciebā ſupple niſi lex diceret non ꝯcupiſces. Aug. expo pus ⁊ idē collegiū nō dꝫ duplici iure cenſeri. xij. q. ij. cognouimus. ⁊. jͣ. nit hic verba illa apoſtoli. nā ꝯcupiſcētiā neſciebā: dicēs ꝙ hoc eligit apl̓s. de deci. cum in tua. ⁊ incōueniens aliud ſequeretur ꝙ ſucceſſores minꝰ b Neſciebā. eſſe peccatū ꝯcupiſcere vel tam graue ẜm aliā expoſitionē apl̓s haberēt ꝙͣ p̄deceſſores. ⁊ ſic nō eſſet vera ſucceſſio in ius alteriꝰ. ff. de re anteꝙͣ vidiſſet legē nō credebat eſſe peccatū ꝯcupiſcere rem alteriꝰ. ſed poſtꝙͣ iudi. hereditas. ⁊. ff. d̓ ac. poſ. cū heredes. iſta ꝯſtiiutio nō valuit qꝛ ſine īuenit in lege nō ꝯcupiſces credidit eſſe peccatū: verba ſūt Aug. vſqꝫ in fi. i Hoc..n.ſ. neſcire ꝯcupiſcētiā uel remouēdam a ſe. vel h̓. i. peccatū: ita expo ꝯſenſu ep̄i facta fuit. jͣ. de conſue. cū conſuetudīs circa fi. arg. ff. de col. l. nit Aug. ſi ītelligas de ꝯcupiſcētia carnis tm̄ falſum eſſet cū apoſtolus habe­vlti. vbi fuit collatio bonoꝝ natis ſed nō illis ꝗ ſunt naſcituri. ſed nūꝗd eſt verum generaliter qd̓ maior pars ca. facit totum ca. facere intelligi ret ꝯcupiſcentiā ſtimulū carnis. vnde dixit: video aliā legē repugnātem legi tur quod videt̉. jͣ. de his que fi. a ma. par. ca. cū in cūctis. dicas ꝙ ſi ali­mentis mee captiuitatē in corpore peccati. xxxij. q. v. ſi paulus. quid eſt cōmune pluribꝰ non vt collegiatis: ſed vt ſingulis qd̓ ſit a ma k Generale.ſ. vitium cōcupiſcētie qd̓ eſt generale ad omnia vitia. iori ꝑte illoꝝ nihil valet niſi oēs ꝯſentiāt. ff. de ſer. ru. pre. ꝑ fundū. niſi l Unde omnia mala. ar. ꝙ vno ꝓhibito omnia prohibētur que ſequūtur ex rē ꝯcedāt in naturalē vſum qd̓ pōt facere vnus ēt inuitis ſocijs ⁊ ꝯͣdicē illo. xiij. q. v. penale. ⁊. iiij. di. deniqꝫ. ⁊. jͣ. de fi. īſtru. inter dilectos ad fi. C. de tibus. inſti. de re. diui.§. religioſum ver. in cōe vero ſepulchrū ⁊ niſi in re. alie. nō alienādis. l. vlti. ⁊. C. de le. non dubium. caſu. jͣ. de iurepa. poſtulaſti. ⁊. c. qm̄ ī ꝗbuſdā. Si vero ſint plures ut col m Oriunt̉.i. oriri poſſūt: ⁊ cōprehēdit genera ſingulorū ⁊ nō ſingula gene legiū. diſtīgue: ſi aliqua faciēda ſūt ex necſſitate: vt alienatiōes electio r̄ū.i. nō ē aliqd̓ genus mali: qd̓ qn̄qꝫ nō poſſit oriri ex cōcupiſcentia. ⁊ ſic ītelli nes ⁊ ſil̓ia. ſufficit qd̓ maior pars facit. jͣ. de his q̄ fi. a ma. par. ca. cū in git̉. xlvij. di. bonoꝝ. vbi dr̄ ꝙ cupiditas eſt radix oīum malorū: vbi ſimiliter cūctis. dūtn̄ alij abſentes vocent̉. jͣ. d̓ elec. ꝙ ſicut. ⁊. c. venerabilē. ī alijs cōprehēdit genera ſinguloꝝ ⁊ nō ſingula geneꝝ. ⁊ de pe. di. ij. qꝛ radix. ⁊ eodē que ex neceſſitate nō fiūt qualia ēt iſta que iſti faciebāt nihil pōt fieri ni­modo ītelligit̉ illud qd̓ dicit īperator ꝙ auaricia eſt mater oīuꝫ maloꝝ. ī auc̄. ſi oēs ꝯſentiāt vt hic. ⁊ in predicta. l. per fundū. ⁊ debēt ꝯſentire vt colle vt iudi. ſine quo. ſuf.§. cogitatio verſus fi. colla. ij. ⁊ ex hoc generali vitio ꝯcu giū: nō tanꝙͣ ſinguli. ar. jͣ. e. cū. M. ferra. ⁊. jͣ. de ele. in geneſi. piſcentie omnia mala.ſ. ſeptem prīcipalia vitia poſſunt oriri.ſ. ſuperbia: ira: x Qd̓ quiſqꝫ. ff. ꝙ quiſqꝫ iur̄. l. j. ⁊ d̓i. j. in prī. decretorum. inuidia: accidia: auaricia: gula: luxuria. ⁊ ideo dicit Aug. cū apoſtolo: ꝙ bo­y Patere legē. dicit Aug. talis ſum in ſcriptis alioꝝ quales volo eē na ſit lex: que dū hoc ⁊c̄. nō tamē propter hoc ſingula vitia cuiuſlibet generis ītellectores meoꝝ. ix. di. neqꝫ quorūlibet. nec debent alijs legē īponere vtputa īterficere hominē periurium ⁊ ſimilia oriūtur ex cōcupiſcētia. vel ex­quā ipſi negligūt obſeruare. jͣ. de preben. pro illoꝝ. pone ꝙ dixi oriūtur.i. orta ſūt: preſens pro preterito: ita exponitur. ff. de ver. z Coequetis. ſic ergo omnes pares debēt eſſe in beneficijs. jͣ. eo. cum ſigni. verbum erit. ꝓpter cōcupiſcētiam.n. primi parentis omnia mala orta M. de hac materia no. jͣ. de ma. ⁊ obe. ſtatuimus. ſunt. ſi.n. nō ꝯcupiuiſſet nō peccauiſſemus. v. di. ad eius vero cōcubitū in fi. ⁊ Conſuetudinem. no. hic ar. op. ꝙ in eccleſia poteſt ꝗs percipere be­vnde greg. caro nos leta traxit ad culpam afflicta reduxit ad veniam. ⁊ ſic nō neficium ſine peccato ſi cōſuetudo ſit: ſecus eſt de iure cōmuni: vt. jͣ. de eſt neceſſe cōprehendere genera ſingulorum ⁊c̄. cle. non reſi. qꝛ nōnulli. ⁊ c. relatum. n Lex.i. ꝯſtō vt ī pͥn. decre. lex ē conſtō di. j. ⁊ di. ij. c. j. ⁊ ſic facit ad titulum.