Seite
Primus De cōſtitutionibus. ſunt duo. Iūcta vero noībus eſſentialibꝰ ita ꝙ eis īnitant̉ eſſentiā no­eodem. c. vltimo. tant: vt pater eſt vnus deus: pater ⁊ filius ſūt vna eſſentia. In neutro p Ab oībꝰ. ſic ⁊ leges ab oībꝰ ſūt ẜuāde: vt. C. d̓ legi. ⁊ ꝯſti. l. leges. ⁊. C. de vero genere tm̄ eſſentiā notāt: pater ⁊ filius ſunt vnū i. vna res. ⁊ ideo iu. ⁊ fac. igno. ꝯſtitutiōes. ⁊ dic ab oībꝰ.ſ. ſubditis. naꝫ papa ⁊ īperator legibꝰ optime dicit: aliꝰ pater alius filiꝰ.i. alia ē perſona patris ⁊ alia perſona nō ꝯſtrīgunt̉. ff. de leg. prīceps. ⁊. ix. q. iij. cūcta. tn̄ legibꝰ ſe velle viuere ꝓfitē filij: nō tamē aliud: īmo ideꝫ ſunt in ſubſtātia vt iam patet. tur. C. de leg. digna vox. ⁊. C. de teſta. ex īꝑfecto. ⁊. ff. de leg. iij. ex īꝑfecto. ⁊ in a Orthodoxā.i. rectaꝫ ſti. qui. mo. teſta. infir.§. vlti. ⁊ ab orthos qd̓ eſt rectuꝫ ⁊ .ij. q. vij. nos ſi īcompetēter. doxa qd̓ eſt ſcriptura qͣſi omnino vt ẜm orthodoxamª et ca quoniam ibi et regularis eſt inſti q In actiōibus.ſ. ciuilibus. recta ſcriptura. tholicam fidem conſubſtantiales r Uel iudicijs.ſ. crimīalibꝰ tutio et obſeruantia ſalutaris ma b Ei d̓dit. vn̄ aug. ni­qꝛ iudiciū aliud crīale aliud ci eſſe credātur. Pater enim ab eter xime cum ipſe ioachim omnia ſcri hil hꝫ filiꝰ qd̓ nō naſcēdo uile. jͣ. ꝗ fi. ſint le. c. ꝑ venera­nō filium generando ſuam ſubſtā a patre acceperit. pta ſua nobis aſſignari mandaue bilē. nec ē neceſſe ꝓpone̓ actōeꝫ tiam ei deditᵇ iuxta quod ipſe teſta c Simplex omnino. de rit apoſtolice ſedis iudicio appro jͣ. d̓ iudi. dilecti. ſi tn̄ ꝗs ꝓpōit hoc dicas: vt. sͣ. c. ꝓx. tur: pater quod dedit mihi maius banda ſeu etiam corrigenda di īeptā ſuccūbit: ſed aptaꝫ poteſt d¶ Procedēs.ſ. per in­omnibus eſt: ac dici non poteſt ꝙ ctans epiſtolaꝫ quam propria ma poſtea ꝓponere: vt. jͣ. de iudi. ſpirationem. de con. di. parteꝫ ſubſtantie ſue ille dederit et c. examinata. vbi de hoc. nu ſubſcripſit: in qua firmiter con vlti. c. pe. ī fi. s Suo ſenſu.ſ. malo. ⁊ eſt ſi. partem ipſe ſibi retinuerit: cuꝫ ſub fitetur ſe illam fidem tenere quam e. Cū ergo v̓itas. dicit .iij. q. ix. pura. ⁊. jͣ. e. ne īnita­ſtantia patris indiuiſibilis ſit vtpo romana tenet eccleſia: que diſpo­reſpōdēdo auctoritati ꝑ ris. qn̄qꝫ eiꝫ ſuo ſenſu vti dꝫ iu te ſimplex omninoᶜ ſed nec dici po dicte volo pater ⁊c̄. ⁊ eaꝫ nente domino cunctorum fideli­dex ī iudicādo ꝓpͥe accepto vo exponit quaꝫ īducebat ꝓ teſt ꝙ pater in filiuꝫ tranſtulerit ſu um mater eſt ⁊ magiſtra. Re cabulo. ff. de arbi. qͣleꝫ. ⁊ ī auc̄. ſe ioachim ⁊ exponit qͣli am ſubſtantiam generando quaſi probamus etiam et cōdemnamus de iureiu. qd̓ pre. ab his ꝗ ad­ter ītelligat̉ hoc verbuꝫ ſic dederit eam filio ꝙ non retinue mīſtra. reci. circa prin. col. ij. ⁊ peruerſiſſimum dogma impij al­vnū ⁊ per hoc etiaꝫ alijs jͣ. de renū. ī pn̄tia. dūtn̄ ẜm le­rit ipſaꝫ ſibi: alioquin deſijſſet eſſe maritij cuius mentem ſic pater auctoritatibꝰ reſpondet̉. ſubſtantia. Patet ergo ꝙ ſine vl­ges ⁊ iura ꝓnūciet: ī auc̄. de iu mendacij excecauit vt eius doctri f Orat. in euangelio di.§. qꝛ v̓o. v̓. oīs iudex. al̓s eſt la diminutione filius naſcendo ſub ioānis. na nō tam heretica qͣꝫ īſana ſit cen §. col. vj. ⁊ in autē. de defen. ci ſtantiam patris accepit ⁊ ita pater g Unum in nobis.i. ſenda. ui.§. iuſiu. col. iij. ⁊. iij. q. vij. vniti nobis vnione ſpi­et filius habent eandem ſubſtanti­Rubrica De cōſtitutionibus. iudicet. ⁊. xx. diſ. de libel. ⁊. xxx­ritus. am: et ſic eadem res eſt pater et fili vij. di. relatum. ⁊ inſti. de offi. E X cōcilio Meldenſi. h Unuꝫ ſumus. hic in iudi. in prī. ⁊. C. de ſen. ⁊ inter. us necnon et ſpirituſſanctꝰ ab utro Conſtitutiōes canonuꝫ ab om alia ſignificatiōe accipit̉ om. iudi. l. nemo. qꝫ procedens. Cumᶜ ergo veri nibus ſunt ſeruade. hoc nomē vnum.i. vnio Ognoſcentes. Diui­tas pro fidelibus ſuis oratᶠ ad pa Anonumᵐ ſtatutaⁿ cuſto ne ſubſtātie ſeu nature ⁊ dit̉ ī tres partes. In pͥma trem: volo inquiens vt ipſi ſint .jͣ. ſequitur. diāturº ab oībusᵖ. y Et pōit̉ regula ex qͣ ſumit̉ rō. In i In gratia.i. per gra vnumᵍ in nobis: ſicut et nos vnū nemo in actōibusq vel iu ſcd̓a ſtatutū ibi: quotiens. In tiam. ri deus hont ſumus: hoc nomen vnum pro fi tertia declarādo applicat ad fa dicijsʳ eccl̓iaſticis ſuoᶠ ſen k Florētino monaſte­delibus quidem accipitur: vt intel cti rōneꝫ q̄ ſumit̉ ex regula ibi: ſu ſed eorum auctoritate ducatur. rio. nota ꝙ ſi auctor re­nilia iplur. Ne d̓trimētū. Abbas ſiculus. ligatur vnio charitatis in gratiaⁱ. ☞ Regorius in regiſtro. probat̉: eius ſcripta ſunt t Culpa. qꝛ qd̓ legitime ſcm̄ pro perſonis vero diuinis vt attē Conſtitutio reſpicit futura non reprobāda. jͣ. de hr̄. fra­tū illud aib ē penaꝫ nō meret̉. C. de adult. datur idētitatis vnitas in natura: ternitatis: īmo ⁊ ſi bona preterita. nitrca dij: ſe gracchꝰ. ⁊ peccata ſuos dn̄t te eēt reprobarent̉ ratiōe quemadmodum alibi ueritas ait: Ognoſcentes: ⁊ infra. Rem nere auctores. C. de pe. l. ſanci auctoris. qꝛ non lꝫ ei hoc eſtote perfecti: ſicut et pater veſter que culpaᵗ caret in damnum mus. ⁊. jͣ. de his q̄ fi. a ma. ꝑte facere. xvj. di. bene qui­celeſtis perfectus eſt: ac ſi diceret ca. q̄ſiuit. ⁊. jͣ. de ſen. ex. roma­vocari non cōuenit. y Quotiens dē. h̓ v̓o lꝫ auctor nō re­na ī fi. ⁊ ita ē h̓ ar. exp̄ſſuꝫ ꝙ ne māifeſtius: eſtote ꝑfecti perfectio vero nouum quid ſtatuitur ita ſo probet̉: qꝛ ꝯfitet̉ ſe ſerua­mo priuat̉ iure ſuo ſine culpa­ne gratie: ſicut pater veſter celeſtis let futurisʸ formam imponere: vt re fidē catholicā tn̄ ſcri­lvj. di. ſatis ꝑuerſuꝫ. xvj. q. vl. perfectus eſt perfectione nature: diſpendijsˣ preterita non commen pta ſua qꝛ malam habe īuentū. de reſti. ſpo. q̄rēte. arg. bant ſententiam repro­vtraqꝫ videlicet ſuo modo: quia detʸ. Ne detrimētum ante pro ꝯͣ. xxij. di. renouātes. ⁊. xxxiiij. bantur. inter creatorem ⁊ creaturam non hibitionemᶻ poſſint ignorantes in di. ſi cuiꝰ vxorē. ⁊. c. ſe. ⁊. xxvij. l Corrigēda. ⁊ ideo pa poteſt tāta ſimilitudo notari: quin q. ij. multoꝝ. jͣ. de cle. cōiu. ſa­currere quod eos poſtmodum di­ratꝰ fuit corrigi: ⁊ ſe cor ne. ſo. pͥma Rica regul̓r v̓a eſt inter eos maior ſit diſſimilitudo gnuꝫ eſt vetitos ſuſtinere. rexit vt ſequit̉: nō debet ꝯͣria caſualia ſunt. vel dicas ꝙ notanda. y Si quis igitur ſenten A Uguſtinus ſuper illud epiſtole dici hereticꝰ lꝫ quādoqꝫ lꝫ qn̄qꝫ ꝗs pͥuet̉ iur̄ ſuo ſine cul tiam vel doctrinā prefati ioachim ad hebreos erraſſet ī fide. xxiiij. q. j. pa n̄ tn̄ fit iſtd̓ ſine cā. jͣ. vt li. n̄ in hac parte defendere vel appro hec ē fides. ⁊. q. iij. dixit Poteſtas legem condendi et ꝯte. qm̄ frequēter.§. ſi v̓o. ⁊ cāꝫ apoſtolus. bare preſumpſerit tanquam here mutādi ē penes vicarium chriſti: ⁊ facile ē vidē ī ꝯͣrijs ſignatis. ī Rica DDe cōſtitutiōibus. ticus ab omnibus euitetur. In vj. caſibꝰ priuat̉ aliꝗs iure ſuo quod de vno cōnexoruꝫ ſtatuitur Hec Rica pōt ad prece­ſine cl̓pa ſua. vn̄ v̓. Pauꝑtas nullo tamen propter hoc florenti ad aliud cōnexum extēditur. dētia ⁊ ſequētia ſic conti odiū vitiū fauor ſcelus ⁊ ordo. no monaſterio cui ipſe ioachim ex Rāſlatoª ſacerdotio neceſſe nuari. Tractaturus au Perſonas ſpoliāt ⁊ loca iure titit inſtitutor volumus derogari: ctor de iure pͥmiſit: De T ē vt legis trāſlatio fiat: quia ſuo. illa notant̉ ī. c. renouātes ſūma trinitate ⁊ fide ca­⁊. jͣ. de pͥui. antiqͣ. vbi de h̓. tholica ꝓ ſui oꝑis fūda­v Futuris. ſic ergo ꝯſtō re­mēto: qꝛ vbi fundamētū deficit nihil ſupedificari pōt. j. q. j. cum paulus. ſpicit tm̄ futura ⁊ nō p̄terita: vt. jͣ. e. c. vl. vbi dicemus de hoc. Et qꝛ omne ius ꝯſtat ex ſcripto ⁊ nō ſcripto. īſti. de iure natura. gē. ⁊ ci. x Diſpēdijs.i. dānis ſiue retractatiōibꝰ. y Cōmēdet.i. puniat. §. ꝯſtat. Et. j. diſt.§. cū itaqꝫ. ius aūt ſcriptū ē certius ⁊ nobiliꝰ: ideo au z Prohibitōem. ar. neminē ligari ꝯſtōe anteꝙͣ ad ip̄ꝫ ꝑueniat: vt. xxxij. q. ctor premiſit de iure ſcripto.ſ. de conſtitutionibꝰ: ⁊ poſtea de iure nō ſcri iiij. dixit ſarra. ⁊. lxxxij. di. ꝓpoſuiſti. ar. ꝯͣ. xvj. di. ꝙ dicitis. ſꝫ nō ē ꝯͣ: qꝛ ex quo pto.ſ. de cōſuetudine. Abbas ſiculus. publice ꝓmulgata ē ⁊ publicata oēs tenent̉ ad ipſiꝰ obſeruātiam: ⁊ oēs ligat Anonum ſtatuta. Iuris canonici ſtatuta omnes ligāt ⁊ eo poſt duos menſes a publicatōis tēpore lapſos. in auten. vt facte noue ꝯſti. cir rum ritu tam in pronūciando ꝙͣ in decidendo iudicia ſunt re­ca prin. col. v. jͣ. de ſen. ex. nouerit. jͣ. ne cle. uel mo. nō magno. ⁊. c. ſuper ſpe­gulanda. Primo ſtatuit. Secundo confirmādo declarat ibi: cula. nec eſt neceſſe vt ſingulorum auribus inculcetur: ut in. d. c. ꝙ dicitis. ⁊ Et nemo. Abbas ſiculus. .jͣ. de poſt. prela. ad hec. niſi probaret ſe extra prouinciā tūc fuiſſe uel alias īpe­m Canonum generalium.ſ. qꝛ quidam canones ſunt perſonales qui dimentum. ar. eſt expreſſum. jͣ. qui. ma. ac. poſ. c. cum in tua. dam locales. lxiij. di. cum longe. jͣ. de elec. nihil. quidam caſuales: qui­Ranſlato. Quod de vno ꝯnexoꝝ ſtatuit̉ ad aliud cōnexū extēdit̉. h. d. dam tēporales: vt. xxix. di. c. ſciendum. Uel aliter ẜꝫ aliū ītellectū vt ī rubro. Prīo ponit verba apoſtoli. Scd̓o n Statuta. nō abrogata vel ꝑ ꝯͣriū canonē vel ꝑ ꝯſuetudinē. illa eniꝫ auguſtini illa exponētis ibi: qꝛ enim. pone caſuꝫ aliter ⁊ melius ꝙͣ ī glo. vt cō ſeruāda non ſūt. xxvj. di. c. j. ⁊. xxxvj. q. vlti. c. vlti. ⁊ dic ſtatuta ꝯtinētia ueniat titulo. Fuit q̄ſitū a gregorio auctore huiꝰ cōpilatōis an conſtō ſeu lex precepta vel prohibitiones. alias ſi de conſilio loquerētur nō obligarēt deberet ītelligi in ꝓprijs termis tm̄: an debeat extēdi ad alios caſus: ⁊ papa xiiij. q. j. quod recipitur. iiij. di.§. ⁊ ſi legibus. rn̄det ꝙ dꝫ extēdi ad ꝯnexa ⁊ ſil̓ia: ad qd̓ ꝓbādū īducit auctoritatē apoſtoli: qui o Cuſtodiantur. j. q. vij. ſi quis omnem. xix. diſtin. ſi romanoꝝ. ⁊. jͣ. ex trāſlatōe ſacerdotij ītulit ꝑ ꝯn̄tiā ad trāſlationē legis. Abbas ſiculus. a iiij