Seite
non debet. jͣ. e. vir autem. vb i hec rō notatur. g Ominuſ. ei ꝯſtet. sͣ. de ſpon. in pn̄tia. vbi notat̉ ad iuris ſit d̓ hac materia ⁊. C. de repu. aut̉. hodie. ⁊ in aut̓. ut li. ma. ⁊ auie.§. quod autem. col. viij. h Nō deneget. ⁊ ita ꝓpt̓ dubiū p̄ſumit̉ ꝓ mr̄imonio qd̓ fieri dꝫ. sͣ. d̓ ſpō. iuue nis. ⁊ ar. sͣ. d̓ ma. ꝯͣc. ꝯ int̉. ec. c. i. ⁊. ff. d̓ re. iur. ī ābiguis. ⁊. ff. d̓ iut̓ do. ī ābigi is. niſi qn̄ dubitat̉ an ꝯtractū ſit ꝯͣ matrimoniū qꝛ clande ſtinum eſt quo caſu potius p̄ ſumitur adulteriū ꝙ matri­moniū xxx. q. v. aliter. ⁊ ar. sͣ. de clādeſti. deſpon. c. ij. i Nullatenus exigendū. hͦ ē ꝓpter ꝯſcientiā dubiā ex ꝓ babili cā. ſi. jͣ. de ſen. excom. inquiſitioni. in fi. k Adulterinis. hic ītellige. ſi poſtꝙͣ intellexerit ꝓ certo de vita prioris mariti cū ſecū do remaneat qꝛ ſtatim eſt ad ulteriū ⁊ non ante. xxxiiij. q. ij. cuꝫ ꝑ bellicā. ⁊ eſt ar. ꝙ ma trimoniū qd̓ ab initio valuit tractu tēporis infirmatur. ff. de iudi. ſi alter. ⁊. l. ſi a me. ſꝫ non fuit matrimoniū ab ini tio in veritate ſed nūc primo declaratur matrimoniū non fuiſſe ſicut econuerſo ex futu ro euentu apparet matrimo niū ab initio fuiſſe. sͣ. d̓ frigi. ⁊ male. fraternitatis. in fine Ir benedici. sͣ. e. c. i. vbi ( de hoc. m Iterari. ſacr̄a.n. iterari n̄ dn̄t.i. q. i. hanc regulā. ⁊. c. hi qui. ne fiat eis iniuria.i. q. i. qd̓ quidā. ⁊ de conſe. di. iiij. oſtenditur. xxiiij. q. vij. quē admodū. ⁊. C. ne ſanc. bap. ite. l. i. ⁊. ij. videret̉.n. ꝙ ſacra mentum huiuſmodi non fu­iſſet collatū. uel ꝙ inefficax fuiſſet omnino. ⁊ ſic fieret in iuria ei. i. q. i. ſacramēta tn̄ pe nitentia bene iteratur. de pe. di. iij. adhuc inſtant. fallit eti am ẜm quoſdam in extrema vnctiōe. Quid.n. impediret hāc iterari. cū nō ſit ſacr̄m ſꝫ or̄o ſuꝑ hominē. i. q. i. manꝰ. ⁊ ſolennis penitētia non ite ratur. l. di. ꝙuis. ⁊. c. in capi­te? gr̄a tn̄ dicit ꝙ iteratur ẜm conſuetudinē quorundā. de pe. di. iij.§. ex perſona. ⁊ bn̄­dictio iſta cū aliquiſ ſecundā duxit virginē iterat̉ ẜm con­ſuetudine quorundā locoruꝫ ⁊ hoc ſi papa ſciat talem conſuetudinem. alias non licet. n CUper illa. nubat in dn̄o. jͣ. c. prox. ergo cum apoſtolus nullū tempꝰ adij ciat. nec nos adijcere debemus. xxxi. q. i. quod ſi dormierit. ⁊. ij. q. v. cō­ſuluiſti. ⁊ sͣ. de tranſla. inter corporalia. ſoli ergo honeſtati ſue conſulat muli er. quia ſtatim licet ex quo tempus non adijcit̉ inſti. de v̓bo. ob.§. pure. o Per lnīaꝫ. qͣ intelligit̉ īteruenire eoip̄o ꝙ n̄ ꝓhibet̉. ut. xvi. q. i. ſūt nōnulli p Infamia. jͣ. c. prox. Um ẜm. cui vult. ſic. vij. q. i. ſicut alterius. ⁊ sͣ. c. prox. r Legalis infamie. quā infligit lex ei q̄ nubit infra annū ne turbaret̉ ſan guia ⁊ de ꝓle dubitaret. C. de repu. ꝯſenſu.§. ſi vero. ff. de his qui no. infa. l. libertorū.§. i. Et no. ꝙ canones iſti non ſolū talē muliereꝫ liberant ab infa mia ſed ab omni pena quā exprimit lex. C. de ſe. nup. l. i. ⁊ in aut̓. hiſdem pe nis. ⁊ in aūt. d̓ reſti. ⁊ ea que pa.§. ul. col. iiij. nec debet dici infamis in foro ci uili. exquo ꝑ eccleſiā ⁊ licentiā apoſtoli remiſſa eſt. argu. sͣ. qui fi. ſunt le. per venerabile. ⁊. ij. q. iij.§. hinc colligit̉. Quidā tn̄ dicunt ꝙ propterea non eua­dit pena illa. qua priuatur ante nuptiali donatione aut p̄dicte. de reſti. ⁊ ea q̄ pa.§. ul. colla. que virum ſuū ita velociter dehoneſtauit. ut appareat etiaꝫ eo viuente ea nō caſte vixiſſe ut ibi dicit̉. ⁊ ideo perdere debet ꝗcquid ex libera litate viri ad eā potuit ꝑuenire. nec eccleſia in hoc potuit penā illā tollere. qꝛ quandā ingratitudinē videt̉ mulier cōmiſiſſe. ar. s. de dona. ꝓpter eius. nec eſt hoc contra apoſtolum sͣ. de diuor. gaudemus. ſ Ab apoſtolo. quam alicui auferre non poſſumꝰ. xxviij. di. de his. benefici um.n. iuris nemini eſt auferendū. v. di. ad eius vero. ff. de re iud. l. iiij.§. ſi ꝗs ꝯdemnatus. ⁊ beneficiū principis latiſſime interpretandū eſt. ff. de ꝯſti. pͥn. beneficiū. ⁊ ſic ad omnes mulieres hoc beneficiū extenditur. Ominus ac redemptor no ſter: ⁊ infra. Sane ſuper mr̄i monijs: que quidam ex uobis nō dum habita obeūtis ꝯiugis certi­tudine ꝯtraxerūt: id uob̓ rn̄demꝰ ut nullꝰ āmodo ad ſecūdas nupti as migrare preſumat: donec ei cō ſtetᵍ: ꝙ ab hac uita migrauerit con iunx eiꝰ. Si uero aliꝗs uel aliqua id hactenꝰ nō ſeruauit: ⁊ de morte prioriſ ꝯiugis adhuc ſibi exiſtimat dubitādū: ei que ſibi nupſit debitū nōʰ deneget poſtulāti: quod a ſe tn̄ nouerit nullatenꝰⁱ exigēdum. ꝙ ſi poſt hoc de prioris cōiugis uita cō ſtiterit: relictis adulterinis cōple xibus ad prioreꝫ cōiugē reuertat̉. Rbanus. iij. uig. epō. Ir aūt ⁊ mulier ad bigamiaꝫ A tranſiens non debet a preſby tero benediciᶠ: qꝛ cū alia uice bene dicti ſint: ęoruꝫ benedictio iterari nō debet. Dē exon̄. epō. Uper illa queſtione qua que ſitu eſt: an mulier poſſit ſine ī famia nubere infra tempus luctus ſecūdum leges diffinitum: reſpon demus ꝙ cuꝫ apoſtolus dicat: mu lier uiro ſuo mortuo ſoluta eſt a le ge uiri ſui. in dn̄o nubat cui uolue rit per licētiāᵈ ⁊ auctoritateꝫ apoſto li eius infamiaʸ aboletur. Nno. iij. p. nobili mulieri. Um ſecūdum apoſtolū muli er mortuo uiro ſuo ab eius ſit lege ſoluta: ⁊ nubendi cui uultq tan tum in domino liberam habeat fa cultatē: non debet legalisʳ infamie ſuſtinere iacturaꝫ. que licet poſt ui ri obitum infra tempus luctus ſcili cet unius anni ſpacium nubat: ⁊ cō ceſſa ſibi tamē ab apoſtolo utit̉ po teſtate: cum in his preſertim ſecu lares leges non dedignētur ſacros canones imitari. Liber quintus. De accuſatiōibus inquiſitionibꝰ ⁊ denuntiationibus. §. Elix papa. Ilegitimusª non fue­rit accuſator: non fati getur accuſatus. Dem epiſcopis per galliam conſtitutis. I quis epiſcopus ab illis ac­Ocuſatoribusᶜ qui recipiēdi ſūt accuſatusᵍ fuerit: poſtquam ab eis charitatiueᵉ cōuentus fuerit ut cau ſam emendet: ⁊ eam corrigere no­luerit: non olimᵍ ſed nūc ad prima tes cauſe eius canonice deferātur. ¶Reg. duci campanie. Tla prepoſitoruꝫ: ⁊ infra. Si uero aliquis eſt de monaſte. rio predicti abbatis qui poſſit dice re: ꝙ ad culpam reatumqꝫ eius ꝑ tineat: nos cum eis quorumⁱ inter eſt cauſam diſtricte uolumus per­ſcrutari: ut uel condemnetur uel abſoluatur. ¶Dem conſtantie aug. Mnipotens deus: ⁊ infra. Ualde graue ē: ut uir de quo tāta ⁊ talia nūciāturⁿ: cū ante requi t Cum in his.ſ. matrimonijs ꝯͣhendis in quibꝰ ſacre leges ſacroſ canones imitant̉. in aut̓. quomodo oportet epiſ.§. ul. col. i. ⁊ in aut̓ ut cle. apud ꝓprios ep̄i.§. ul. col. vi. ⁊ sͣ. de iudi. at ſi clerici. ⁊ in aut̉ de eccle. ti. circa prin. col. ix. a I legitimus. legitimus ideo dicit. qꝛ ſi ſit criminoſus non pōt alium accuſare. iij. q. vij. qui ſine. ⁊. c. poſtulatꝰ ⁊ qui tra­bem geſtat in ocu­lo. feſtucā de oculo fratris nō pōt erue re. e. cā. ⁊. q. e.§. tria v̓. porro. in fi. ⁊.i. ꝗ i. multi. ⁊. vi. q. i. g crimē. Qui.n. aliū accuſat. debet eſſe bone fame non ſu­ſpectus ꝑ iura p̄di­cta ſi.n. ad denūciā duꝫ viles ꝑſone nō admittunt. ut. sͣ. d̓ ſpon. cū in tua. mul to fortius nec ad ac cuſandū. Iteꝫ nec debent eſſe inimici jͣ. e. cū oporteat. ⁊. c. cū. p. manconella. ⁊. ca. meminimus. debꝫ.n. eſſe ſine cri mine non inimicꝰ. bone fame ⁊ opini­onis qui aliū accu­ſat. alias nō eſt leg timꝰ accuſator. cri minoſus.n. crimi­noſū accuſar̄ nō po teſt aūt ēt denūciar̄ b Fatiget̉. ſed re­pellat̉ accuſator. ⁊ abſoluatur reuſ ab obſeruationē iudi cij. vi. q. ul. c. ulti.§. actor. niſi fuerit in­famatus tunc debꝫ indici ei purgatio. ij. q. v. preſbyter. ij. ⁊. jͣ. de pur. cano. c. cum. p. ⁊ hec decre. pertinet ad prima­partem rubrice. c. ¶I quis ep̄us. Cccuſatoribꝰ. i. denunciatoribus d Accuſatus.i. de nunciatus. e Charitatiue. ar. ꝙ admonitio ſemꝑ eſt p̄mittēda an̄ ac­cuſationē ⁊ ante vindictā. xij. q. ij. indigne. ⁊. xvi. q. i. quidaꝫ mona chi. ⁊. q. vij. omnes decime. ⁊. xxiiij. q. iij. de illicita. ⁊. jͣ. de ſen. exco. ſacro. cū agit̉ in modū denunciationis ad penitētiā. tūc neceſſaria eſt admonitio ẜm euāgelicā veritatē. sͣ. d̓ iudi. nouit. ⁊. ij. q. i. ſi pec cauerit. ⁊. jͣ. d̓ ſymo. licet hely. ⁊. jͣ. e. cū dilectꝰ. ij. in quo caſu loquit hͦ. c. ⁊ ita ꝑtinet ad vltimā partē rubrice. ⁊ vbi dicit accuſatoribꝰ. ex zone.i. denunciatoribꝰ. Accuſatus.i. denunciatus. ut dictū eſt. f Conuentus.i. monitus. ut ſequens littera indicat. g Non olim.i. non an̄ admonitionē admittat̉ ad denunciandum. h Nunc.i. poſt admonitionē debet admitti ut dictum eſt. Lla p̄poſitoꝝ. d̓ monaſterio. No. ꝙ nō dn̄t admitti ad denū ciandū. niſi illi quoꝝ intereſt. ut monachi ut hic aūt etiā patro ni. xvi. q. ul. filijs. aut etiā parrochiani. lxiij. di. vota ciuiū. ⁊. vij. q. i. factus eſt. k Dicere.i. accuſare. jͣ. e. ex parte. ⁊. ij. q. iij. eleutheriū. ſed potiꝰ lo quit̉ in modū inꝗſitionis ſiue denunciatiōis in qͦ caſu tenent ad de nūciandū. ut. ij. q. vij. qͣ ꝓpter. ⁊ ar. sͣ. de cog. ſpi. tua. ad hͦ.n. ꝗlibet tenet̉ etiā ſi iuraſſet non denunciare. sͣ. de iureiurā. quēadmoduꝫ l Quoꝝ intereſt.ſ. fratrum ſuorum. lxxxvi. di. ſi quid m Condēnetur hͦ ſemꝑ debet ꝯtinere diffinitiua ſnīa ꝯdēnationē uel abſolutionē. alias nō tꝫ. ij. q. vi.§. diffinitiua. ⁊. xxiij. q. iiij. illud etiā uel eꝗpollēs. jͣ. de v̓. ſig. in his. ⁊. ff. de arbi. ꝗd tn̄.§. ſi arbit̉. ſic ⁊ ſnīa q̄ ſine certa ꝙͣntitate ꝓfert̉ nulla eſt. nec in aliqͣ parte actoꝝ hͦ reperit̉. C. de ſen. que ſine cer. quā. profertur. l. pe. ⁊ ul. tan.