Seite
cū etiā aliquis accuſatur aut denunciatur vel etiā inquirit̉ grauata eſt ſtatim eius opi. ut interim non debeat ꝓmoueri. lxxxi. di. tantis paniel. ⁊ sͣ. de teſti. c. ul. C. de procu. reū. ⁊. ff. de mu. ⁊ ho. l. reus. i. ℟. niſi poſt annū. ut. e. l. reus.§. eum. o Honoret̉.i. ad honorem promoueatur. Ulli ep̄oꝝ. re pellere. Iudex tn̄ ex officio ſuo po teſt repellere accu­ſatorem ſi non fue­rit idoneus. ar. ij. ꝗ vij. alieni. ⁊. c. qui ſi ſunt. ⁊. c. querendū ff. de poſtulā. quos ꝓhibet. ⁊ sͣ. de ex­cep. exceptionē. in fi. ⁊. ff. de peti. her. l. ul. q Familiaritate. nō.n. modo pōt re probare etiā moreſ quos prius proba uit. ff. de adul. ſi vx or. in fi. ⁊. xxxij. q. y. horrendus. ⁊.s. de fi. preſ. veniens. ff. de nego. ge. pom ponius. ſed ꝯtra. ij q. vij. alieni. ⁊. iij. q vl.§. ſi quiſ ex fami liaribus. ⁊. C. qui accu. non poſ. ini quū. immo videtur ꝙ criminoſus cri minoſum accuſare poſſit. ij. q. vij.§. in hoc. ⁊. C. de here. quoniā. ⁊. C. de in offi. teſta. in arenā. ar. ꝙ nullus crimi­noſus reputatur le gitima ꝑſona ad accuſandū uel ad denunciandū. ut. dixi. sͣ. c. i. ar. C. de adul. quoniā. xxxij. q. vi. nihil iniquius. ⁊. C. de libe. ca. ſi fi lium. uel forſitan iſte ep̄us accuſabat̉ de crimine excepto. quia et erat male fame. ij. q. i. in primis. vnde admittebant̉ viles ꝑſone cō tra eum. Sed dic ꝙ ſpeciale eſt in ep̄is ⁊ in odiū ipſoꝝ ſtatutuꝫ. qꝛ debent ſecū habere honeſtas perſonas. que perhibeant teſtimoni uꝫ de vita eoꝝ. ij. q. vij. cū paſtoris. Et ideo ſi prauos ⁊ viles habēt ſecū ſibi imputent. alias vilis perſona non eſt audienda. ut. dixi. sͣ. e. c. i. uel forte ſuperior ex officio ſuo poſſet tales repellere. ut dicit̉ in prin. c. ⁊ in p̄cedenti notula. E his replicari. qꝛ ſi probato crimine iudex cū illo diſpenſauit ſi fuit tale crimē quod potuit diſpenſare. crimina ſemel dimiſ ſa iterū in vltionē diuina clementia venire nō patitur. de pe. di. iiij diuina clementia ad fi. di. ⁊. xxiij. q. iiij. ſi illic. vbi de hoc. ⁊. ij. q. iij. §. notandū. Si vero abſolutus eſt. quia accuſator non probauit. tu tius eſt. quia de delicto vniꝰ homnis ſepiꝰ queri non debet. ff. nau. cau. licet.§. ul. ⁊ xxxv. q. ix. veniā. ⁊ hͦ veruꝫ eſt niſi in duobꝰ caſib puta ſi ſecundus accuſator doceat primū p̄uaricatuꝫ fuiſſe. ff. de p̄ uari. l. iij. C. de accu. ſi quis homicidij. ⁊ de collu. c. i. Item ſi ſuuꝫ dolorē ꝓſequat̉ ignorans accuſationē ab alio inſtitutā. ff. de accu. ſi cui. ff. hiſdem. Et hoc intellige cū actū eſt in forma iudicij. Si au tem penitentiā egiſſet occulte quo ad deum abſolutus eſt. ſed accu ſatio in iudicio facienda n̄ ceſſat ꝓpter hͦ. xxxiij. q. ij. admonere. vī. Epellant̉. cohabitantes. non ſolū inimici. ſed eis cohabitan Ites repellunt̉. quia ex hoc inimici preſumunt̉. iiij. q. iij.§. item teſtes. ⁊. jͣ. e. cum oporteat. C. de inoffi. teſta. liberi. xciij. di. ſi inimi cus. ar. cōtra. ff. pro ſocio. nam ſocius. Nā ſocius ſocij mei non eſt locius meus. ⁊. lxxxi. di. legitur. ⁊ eſt ar. ex cohabitatione preſumē dū pro aliquo uel cōtra aliquem. xviij. q. ij. diffinimus. ⁊ sͣ. eo. nulli j.s. de offi. dele. inſinuante. iij. q. v. accuſatores. t Amicicie. iij. q. v. accuſatores propter amiciciā vel odiū huma nū iudiciū ſepe peruertitur. xi. q. iij. quattuor. Ccuſaſti per tuam. tantū accuſationē calūnioſam ⁊ nō culpa ua. nam ſi quis iuſte accuſet criminoſū. ⁊ crimine ꝓbato inter ficiatur reus. īmunis eſt accuſator. xxiij. q. iiij. illud. ⁊ iudex ⁊ mini ſter. xxiij. q. v. hō ꝗ malos. ⁊. c. iudex. ⁊. c. homicidas. ⁊. c. miles ī fi. f Niſi pro pace. non tenet̉ proprie illud niſi. quia ſi ꝓprie ſequere iur ꝙ pro pace poſſet quis accuſare aliū iniuſte. qd̓ non eſt veꝝ. qͣſi ſimile habes. ij. q. i. notū. ſed pro pace ſeruanda licitū eſt accuſare. ut boni quiete viuāt. xxiij. q. v. nō fruſtra. alias accuſar̄ mortale pec catum eſt ſcilicet calumnioſe. r Carina. vulgare eſt lumbardoꝝ. ⁊ dr̄ a carentia hominū. qꝛ ta ri ⁊ diſcuti debeāt honoret̉º. OAſcalis papa. Ulli epōꝝ ab accuſatione ſua repellereᵖ liceat: quos ante­quā ſe ab eis īpetēdū cognoſceret a ſua cōi familiaritateq neglexerit ſeparare. Exͣ ꝯcilio maguntino. Ehis criminibus: de quibꝰ abſolutus eſt accuſatus: non poteſt accuſatio replicariʳ. OTephanus papa. O Epellant̉ ab accuſatiōe coha bitantesˢ inimici: quia īfeſta tionēs blaſphemie affectio ſolet a micicieᵗ uel inimicicie incitare. X broccardo libro. xliiij. Ccuſaſti aliquem: ⁊ perª tuā accuſationem occiſus eſt: niſi pro pace. hoc feceris. xl. dies ī pa ne ⁊ aqua quod carinaʸ uocat̉: cuꝫ ſeptē ſequētibꝰ ānis peniteas. Si aūt ꝑ tuā delaturā debilitatusᶻ eſt ꝑ tres debeſ quadrageſimas peniter. Ugu. ſuꝑ geneſi de morte abel. Uidentia patrati ſcelerisª nō indiget clamor accuſatoris. SLex. iij. gait. electo. Um. p. manconella preſby­les recluduntur ſolitarij ꝑ. xl. dies ad agendū penitentiā. de qua penitentia habes. l. di. in capite z Debilitatus ideſt mutilatus in membris. a Uidentia. ſceleris.i. ſcelus qd̓ notoriū eſt ꝑ operis euidentiaꝫ. ⁊ eſt vnꝰ modus notorij. quem ⁊ alios habes. sͣ. de coha. cle. ⁊ mulie. ca. vlt. b Clamore.i. non indiget aliquo ꝓponente accuſatio nem. quia factum ſe oſtendit ar. ff. de in inte. reſti. l. i. in cō feſſum.n. nulle ſūt partes iu dicis. ff. ad. l. aquil. ꝓinde. ni ſi quo ad ſnīam tantum. et qͣ in iudicio publicantur nō re quirunt accuſationeꝫ aut eti­am probationem. ff. de adul. l. i.§. ſi publico. ⁊. C. de teſti. nullum ſic in quocunqꝫ noto rio tantū ſententia ſemꝑ eſt neceſſaria. Um. p. laicus. Nota ꝗ Ilaici in accuſationeꝫ uel te ſtīmoniuꝫ clericorum non ſunt admittendi. ⁊ hoc regu­lare eſt. niſi ſuoꝝ uel ſuam in iuriam proſequant̉. iiij. q. vi. omnibꝰ. nec tunc ad teſtimo nium qꝛ in facto ſuo nemo te ſtis idoneus eſt. sͣ. de teſti. ⁊ cetero: ⁊. ij. q. i. prohibentur. ⁊. iiij. q. iij.§. item omnibꝰ. et hoc veꝝ eſt niſi in criminibꝰ exceptis. ut eſt crimen ſymo nie hereſis ⁊ leſe maieſtatis. jͣ. d̓ ſimo. tāta ⁊. ij. q. vij. ſacer dotes. ⁊. c. oueſ. xv. q. iij. ſane ⁊. C. de ep̄i. ⁊ cleri. ſi quenq̄ ⁊ in his caſibus ⁊ ꝯſimilibꝰ admittunt̉. ſi bono zelo ⁊ nō ex odio procedāt. qꝛ tūc nec ad accuſandū nec ad teſtificā dum admittunt̉. jͣ. de ſymo. licet hely. ⁊. c. per tuas. ⁊. jͣ. e. meminimus. ⁊. c. cum oporteat. Inimici in nul lo caſu admittunt̉. Laici.n. bone fame admittunt̉ in huiuſmodi exceptis cri minibus. ſꝫ ſi laici ſint male fame ⁊ viles perſone. tunc diſtinguit̉. Si clericꝰ ſuper illo crimine ſit infamatus ⁊ male opinionis admittunt laici ⁊ viles ꝑ ſone. ſi vero ſit bone fame ⁊ opinionis non admittunt̉. ut hoc bene colligit̉. ij. q. i. in primis. ad fi. ⁊. jͣ. de ſymo. tanta. ⁊. c. per tuas. ⁊ hic: exceptis conſpi ratoribus ⁊ inimicis. ut dixi. ⁊ excipitur particeps criminis.sͣ. de teſti. veni­ens. ⁊ teſtibus vilibꝰ ſine corporali tormento credi non debet. ut. ij. q. i. in pri mis. ad fi. ſed accuſator non torquet̉. iiij. q. iij.§. ſi autē ea rei. ⁊ ſic io. iſte quia laicus erat non admittit̉ contra clericū. Sed quare repellit̉ cū accuſaret illū de ſymonia que eſt crimē exceptū. ⁊ quia etiaꝫ erat infamatus ut pꝫ ex eo ꝙ indicitur purgatio illi? ℟n̄. qꝛ erāt inimici. quod bene colligitur ꝓpter mu­tuas accuſationes ⁊ officia permixta. ut patet ex ipſa littera. d Illius cauſe.ſ. ioannis fratris laici. b. iſte.n. io. prius accuſauerat forte ip ſum. p. corā ep̄o. ⁊. b. fratrē ſuū induxit in teſtem. ut hic videtur. ⁊ ideo ipſe repellitur tanꝙͣ inimicus. jͣ. e. meminimus. e Purgationem. quia vterqꝫ fuerat infamatus. jͣ. de ſymo. de hͦ. ⁊. c. inſinua tum. alias non eſſet indicenda purgatio. xv. q. v. de crimine. f Cum tribus. arbitrarius.n. eſt numerus purgatoꝝ ẜm arbitriū preſiden­tis ⁊ qualitatē infamationis. ar. ij. q. v. omnibꝰ. preſb̓r ſi. ⁊. jͣ. de purg. c. inter ſolitudines. Nunquid ep̄us pōt diminuere de hͦ numero exquo p̄figitur a papa exquo eſt arbitrarius? dicas ꝙ non poſtꝙͣ papa ſtatuit. ar. sͣ. de offi. de lega. de cauſis.§. ul. Quid ſi non poteſt habere cōpurgatores? diſtingue ſi hͦ cōtingat ex eo ꝙ eſt taliter infamatus. tunc puniri debet tanꝙͣ conuictus. jͣ. de ſymo. inſinuatum. ⁊. jͣ. de purg. c. cū. p. que eſt pars huius. ſi vero non pōt habere. qꝛ eſt aduena. poteſt credi ſuo iuramento ceſſante ꝓbatione. ar. s. d̓ iureiurā. c. ul. ⁊. ff. de his qui no. infa. furti accipe.§. qui iuſſu. v̓. ſed ⁊ ſi iure. in aut̓. ut nulli liceat habere loci ſeruatorem.§. ſi vero crimē. col. ix. C. de cu­ſto. ⁊ exhi. re. aut̓. nouo iure. Quid ſi habet bouos laicos. admittunt̉. ar. ij. q. i. in primis. vincen. parte. alia rationabilis. puta ꝙ eſſent excōicati. sͣ. de excep. exceptiōꝫ Auel ſi eſſent inimici uel ꝯſpiratores. jͣ. e. meminimus. ⁊. jͣ. de ſymo. per tu as. ⁊. jͣ. e. cū oporteat. ⁊ in caſu. jͣ. e. veniens. ut dixi. sͣ. e. c. i. ſed pro eo ꝙ obe dientiā ꝓmiſit nō repellit̉ ab accuſatiōe. in hoc.n. ꝙ malus eſt nō tenet̉ obe dire ei. immo potiꝰ tenet̉ illū denūciare ſiue accuſare cū eoꝝ interſit. sͣ. e. illa ter exuna ꝑte: ⁊ bonꝰ preſbr̄ ⁊. I. bonꝰ cocti laicꝰᶜ frater eiꝰ ex altera ī nr̄a eēt pn̄tia ꝯſtituti: eūdē.i. qꝛ laicꝰ erat ī dicti. p. accuſatiōeꝫ n̄ du ximus admittendū. Cūqꝫ prefatꝰ b. eūdem. p. ſuper crimine ſymo­nie ꝯſtantius accuſaret: nos eum: qꝛ in teſtimoniū illius cauſe addu ctus fuerat: ⁊ qꝛ predictuſ.i. frater eiꝰ ipſū. p. corā te prius accuſaue­rat: ab accuſatione repulimus: pre ſertim cuꝫ frater. p. memoratū. b. antea de cā cōſimili accuſaſſet. Un̄ quoniā unus poſt alteꝝ predictuꝫ p. inſtanti uiciſſitudine accuſabant neutꝝ ad eius accuſatiōem admiſi mus: ſed utriqꝫ preſbytero de ob iectis criminibus purgatiōemᶜ du ximus indicendā. Ideoqꝫ māda­mꝰ quatenꝰ uterqꝫ illoꝝ cū tribꝰ ſacerdotibus faciat ſe purgare. IDem vuigon̄. epō. X parte tua: ⁊ infra. Prudē Itie tue. t. r. ꝙ monachi niſi a­liaᵍ rationabilis cā īpediat eo ꝙ de obedientia ⁊ ſubiectione abbatis eſſe noſcuntur ab eius accuſatione ſunt nullatenus repellendi: licet