bn̄dictionem oīm gentiū dedit.& illi teſta­mentum ſuum confirmauit ſuꝑ caput eius dātur etiam ei baculus& anulus. de qͥbus in ſequēti ꝑte dicet̉. Singula aūt cum ꝓp̓is verbis tradunt̉& fiūt que verba capitis manuū vnctio. pollicum ꝯfirmatio. ba culi& anuli atqꝫ euāgelij traditio. ſūt huiꝰ ſubſtantia ſacr̄i. cetera ſunt ſolēnitatis. De euangelij& baculi traditione.& quare cō­ſecratus equū album ſeu albis cooꝑtum eqͥ tat. dictum eſt in predicto ti. de conſecracōe Conſecrat̉ aūt ep̄us inter epl̓am& euan gelium. nec pt̄ die ſue conſecracōis ordines celebrare. qꝛ ip̄e tunc non celebrat. ſꝫ concele brat principalit̓ celebranti.. tn̄ qui ante ymnum angelicum conſecrat̉ hec poſſet. qꝛ ip̄e miſſaꝝ ſolēnia ꝑficit conſecratꝰ Differt aūt inter ep̄os ſacerdotes. qꝛ licet ſex ſint que ꝯmuniter ad omnes ꝑtinet ſacerdotes viꝫ cathecizare. baptizare. predicare confice̓ ſoluere. ac ligare. tn̄ ad pontificem nouem ſpectant. ſcꝫ clericos ordinare. virgines bn̄ dicere. pontifices conſecrare. manꝰ impone̓ baſilicas dedicare. degradandos depone̓. ſinodos celebrare. criſma confice̓. veſtes& vaſa ſacrare Sunt& alia que ad offitiū ep̄ale ꝑtinent. puta in fronte criſmare bene dictionē ante pacem dare& ſimilia Veꝝ tn̄ maiores minores ſacerdotes ꝯmunit̉ in quibꝰdam vicem gerunt ſūmi pontificis .i. xp̄i. dum viꝫ peccatis obſecrant.& per pnīam reconciliant peccatores. vnd̓ apl̓us Deus erat in xp̄o md̓m ſibi reconſilians. poſuit in nobis verbum reconciliacōis. ob ſecramus ergo xp̄o reconciliamī deo Me diatores enim ſunt ſacerdotes inter deū& homines. dum& precepta dei ppl̓o deferūt predicando. vota ppl̓i deo porigūt ſuppli cando quo circa tales dn̄t exiſtere. vt deo grati homībus ſint accepti. Nam vt ait alexander p. xp̄i ſacerdotes qͣnto digniores fuerint. tanto faciliꝰ in ncc̄itatibus ppl̓i pro quibus clamant exaudiunt̉. ſic̄ dicit apl̓s Mediator non vnius& diſcordes reconci­liare non pt̄. qui ſimul vtriuſqꝫ ſocietatis amicitie vinculo non eſt concors. Si enī is qui diſplicet ad intercedend̓ mittit̉. irati animus ad deteriora ꝓuocat̉ Ep̄us qͦꝫ& ſacerdos nomine preſb̓ri intelligunt̉. ſic̄ pꝫ ex his que ad titū apl̓s ſcripſit. qui eundē & ep̄m preſb̓m noīauit aūt idem ſit ep̄us& preſb̓r. multis rōnibus comꝓbat̉. Preſb̓ri a filijs aaron in veteri teſta. ſump lerunt exordium. Ep̄i vero ab ip̄o aaron. qui vero tunc vocabant̉ ſacerdotes. nunc preſb̓ri dicunt̉. qui tunc pnͥcipes ſac̓dotum nunc nomīant̉. Hoc aūt ideo diuerſa ſunt vocabula. vt ep̄s non dicat̉ preſb̓r. vel eꝯͣ qm̄ antiquitus qn̄ pietati ſtudebant p̄ſb̓ri. in omni loco ordinabant̉.& apud iudeos ppl̓o preerant preſb̓ri dicebant̉. hoc nomen honoris accipientes. vocabant̉ etiā ep̄i ab illo oꝑe quod implere videbant̉. eo conſi derare habebant. q̄cunqꝫ ad pietatis cultū fuerant conſtituta. Hinc etiā hiero. ſic ait. Olim idem preſb̓r qui& ep̄us.& anteqͣm dyaboli inſtinctu ſtudia ſiue diſſenſiōes. in religiōe fierent& diceret̉ in ppl̓is. ergo ego ſum pauli.& ego ſum appollo. ego cephe muni preſb̓roꝝ concilio ecc̄ie gubernabant̉ Poſtqͣꝫ aūt vnꝰ quiſqꝫ eos quos baptizaue rat ſuos eſſe putabat. non xp̄i in toto orbe decretum eſt. vt vnus de preſb̓ris ſuppone retur. Ep̄i ergo nouerunt ſe magis conſue tudine qͣꝫ diſpenſacōe dn̄ice veritatis pre­ſb̓ris eſſe maiores. Auḡ. vero dicit qn̄qͣꝫ ẜm vocabula que vſus obtinuit. ep̄us ſit preſb̓ro maior. aug. tn̄ minor. hiero. eſt. h officium xp̄us exercuit. qn̄ manus ſuꝑ capi ta diſcipuloꝝ leuans. eis bn̄dixit dic̄. Acci­pite ſpm̄ ſct̄m qͦꝝ remiſitis pct̄a r̓mittūt̉ eis Incipit liber tercius de indumentis ſeu ornamentis ecc̄ie ſacerdotū. atqꝫ pontificum& alioꝝ miniſtroꝝ. Rub̓. N qͦttidiano vſu non eſt ve ſtibus ſacris vtendum. Ad notandum. ſicut mutacōeꝫ habitus ſcd̓m lr̄am facimus. Ita& ẜm ſp̄m agamus. Non ergo cum veſtibus ꝯmunis vite vſu pollu tis in ſanctaſanctoꝝ ingrediam. ſꝫ cum con ſcientia munda veſtibꝰ mundis& ſacris deo ſacr̄a tractemus. Vn̄ ſtephanus. ſta tuit ſacris veſtibus non niſi in ecc̄iaſticis deo dignis officijs vti. Et ezech̓. xliiij. Non