Seite
reſpondent Benedicite. ad oſtendendum ꝙ ad dei benedictionem debemus mutuo nos hortari. Poteſt etiam dici ꝙ in priori modo reuerētia dei ꝯſideratur Cum em̄ reſpondet̉ dominus ſupplendum eſt benedicat. qꝛ nos digni non ſumus benedicere. In ſecūdo v̓o reuerentia ſuꝑioris Cum enim reſpondetur Benedicite. ſupplendum eſt vos pater quia minor maiore preſente benedicere non debꝫ Deinde maiore verſum inchoante ceteri cō­adiuitant̉ ad dicendum. ad notandum ꝙ in feriores coadiutores ſunt prepoſitorum in oneribus ſupportandis In nonnullis ecc̄ijs pueri benedicunt menſas. etiaꝫ prelatorum ꝓ eo ꝙ lectoris offitiū eſt benedicere paneꝫ Conuenientius tn̄ ſit per prelatos exemplo xp̄i qui in emaus menſam corā duobus diſci pulis benedixit Poſt omīa in quibuſdam ecc̄is benedicitur a ſacerdote panis populo diſtribuendus. exemplo criſti qui in deſerto quinqꝫ panes benedixit. ⁊ ex eis quinqꝫ mi lia hominum ſatiauit de quo pane ſub titu. de pacis oſculo dictū eſt Deinde ſacerdos & alij ad ꝓpria reuertunt̉ Sacerdos quidem ad ꝓpria rediens eſt xp̄s qui legatione per­actam gloriam patris aſcēdit Et fideles etiā reuertuntur duꝫ de carceris exilio liberati in glorie libertatem eripiuntur Liber quintus de diuinis officijs. tam nocturnis qm̄ diurnis in genere incipit R. Egitur in ex­odo. xxv. ca. in fine. dn̄m dixiſſe ad mo­ſen Omīa fac ẜm exemplar. qd̓ tibi in mō te monſtratuꝫ eſt. quo circa ꝯformari nos ꝯuenit illi celeſti Hieruſalem que dominum laudare iubetur ⁊ que ſicut ait apoſtolus ad Gala thas. iiij. deſurſum eſt ⁊ mater noſtra eſt preſertim in laudando deum Iuxta illud Super muros tuos ieruſalem ꝯſtitui cuſto deo qui tota die& tota nocte non ceſſabunt laudare nomen dn̄i. Et in apocalipſi. iiij. c. habetur Ꝙ animalia reqͥem non habebant dicentia Sanctus Sanctus Sct̄s ⁊cͣ Verū tamen militans eccleſia imitari plene nequit̉ triumphantem. qꝛ ſicut legit̉ in libro Sapīe capitulo nono. Corpus quod corrumpitur aggrauat animam. nequimus enim infirmi tate noſtra prepediente in ſingulis. xij. diei horis iugiter diuinis inſiſtere laudibus qm̄ neceſſe habet homo aliqn̄ neceſſarijs corꝑis intendere Iuxta illud Geneſis ca. tertio In ſudore vultus tui veſceris pane tuo ⁊ ideo facimus quod poſſumus certis diei nat̉alis horis deum laudando Vnde eſdras ꝓpheta Populum iſraheliticum de babilonica capti uitate reuerſum. docuit deum laudare quat̉ in nocte& quater in die. vt vnum quodqꝫ quatuor elementoꝝ ex quibus homo ꝯſtat per ꝯpetentes horas obſequioſe offerat crea tori viꝫ de nocte in veſperis in completorio in nocturnis in diluculo ſcꝫ in laudibus ma tutinis. De die vero in Prima in Tercia in Sexta in Nona horis. Veſpertinū offitium igitur qd̓ eſt cuiuſcūqꝫ officij initium ad no ctem ꝑtinere ꝓbatur. qd̓ ẜm Iſidorum libro ethimologiaꝝ dicitur a veſpera ſtella q̄ ſur git nocte oriente. Veꝝ dauid inquit Sepcies in die laudē dixi tibi. Et rurſꝰ media nocte ſurgebam ad ꝯfitendū tibi ⁊cͣ. Quē ordinē ꝯcilium Agathenē. aꝓbat ⁊ ſancta eccleſia ſeruat quoniā nocturnum offitiū media no cte canit̉. Relique vero ſeptē canonice hore de die dicuntur videlicet laudes matutine q̄ olim in aurora dicebant̉ licet hodie cum no­cturnis ꝯiungantur. Prima Tercia. Sexta Nona. Veſpera ꝯpletoriū Que ſeptem hore vocantur canonice quaſi regulares qꝛ regu lariter a ſanctis patribꝰ obſeruate ſūt. Naꝫ canon grece regula dicit̉ latine. Miſſe auteꝫ oblatio ꝓpter tanti ſacramenti excellenciam qd̓ in ea cōficitur ſuꝑ alias laudes eſt& eſt laus ꝑ ſe nec ſub numero comp̄hendit̉ aliaꝝ ꝓpter qd̓& in hoc opere tractatum ꝑ ſe obti­net ſpecialē quāuis nōnulli aſſeruerunt illā fore de officio tercie ſiue none ꝓ eo qꝛ in his duabꝰ horis ſolet regularit̓ celebrari Sa ne nocturnum offitiū tempus miſerie qͦ ge­nus humanū a dyabolo tenebatur obſeſſū rep̄ſentat. Diuinum vero noſtre redēpcōnis ⁊ liberacōnis ꝑ xp̄m ſolem iuſticie facte tꝑs ſignificat. qͥ claritate ſue diuītatis tenebras