Seite
ianuarij. quo tꝑe ſol incipit altiores circl̓os petere. Et ſolſtitium eſtiuale ē an̄ nc̄itatem ioh̓is baptiſte totidem diebus viꝫ.&. viij. kalend̓ iulij. quo tꝑe incipit ſol ad inferio­res circulos remeae̓. Vnde eſtiual̓ ſolſticij. dies maximus ſic̄& hiemalis dies minimꝰ inuenit̉. Sed ẜm egiptios hiemale eſt. xij. kalend̓ ianuarij. ẜm grecos. ix. kalend̓ iulij Eſtiuale v̓o eſt ẜm egiptios. xij. kalen̄. iulij ẜm Grecos. ix. kalend̓. Item in feſto crucis vel ẜm alios. xij. kalend̓ octoris ē eqͥnocti um autūnale.& vbi di ī kalendario ÿdus marcij. vel ẜm alios. xij. kalend̓ aprilis eſt eqͥnoctium vernale. Olim em̄ annus in duas tm̄ ꝑtes diuidebat̉. ſcꝫ in eſtiuale& ī hiemale ſolſtitium. ⁊ in duo emiſperia. Magnus aūt annꝰ complet̉ reu̓ſis plane tis oībus ad loca ſue creationis qd̓ ſit ānis non pautioribꝰ. dxxx. Mundanus v̓o an nus erit oībus ſtellis ad pͥma loca reuerſis. quod ſit demū poſt quindecimilia annorū. Magiſter dicit in hiſtoria ſuper Gen̄. vbi agit d̓ ebrietate Noe. ꝙ magnus annꝰ im pletur ꝑ curricula ſexcentoꝝ annoꝝ Era qua vtunt̉ hiſpani ſinguloꝝ annoꝝ eſt con ſtituta a ceſae̓ Auguſto. qn̄ ad primū cenſū orbem deſcripſit. Dicta eſt aūt era ab ere ex eo ꝙ oīs orbis es reddere ꝓfeſſus ē reipub lice romanorū. Prius aūt fuer̄t inditiones & poſtea ere.. Olimpias ꝯſtituta ē apud grecos in elide ciuitate. Elijs a gentibꝰ ago nem. ⁊ qnͥquēnale certamen qͣtuor medijs. annis vacantibus.& ob hoc tꝑs elidij cer­taminis olimpiadem vocauer̄t quadriēno. in vno olimpiade ſuppotato Luſtrum eſt pentheſim.i. qnͥquiēnium. quod qn̓to anno dicitur condi. ꝓpter olimpiades a romanis Nōdum em̄ erant ꝯſules neqꝫ ere qnͥqꝫ nale. qͥdem tꝑus ideo ſic vocatum ē. qꝛ cenſum ꝑ qn̓quenniū in republica pacto vrbs roma­na luſtrabat̉. Apud eoſdem romanos eſt annꝰ inditionalis qui ter quinos ꝯtinet an nos. vt infra dicet̉ ⁊ p̄miſſum eſt. Apud hebreos ē annus iubileus.i. remiſſiōis. qui ſeptenis ꝯpletis annoꝝ edodibus celebrat̉ de quo dictum ē in. vi. ꝑte ſub ti. qn̓quage­ſime. Apud xp̄ianos eſt annꝰ benigͥtatis ⁊ gr̄e. in quo xp̄us venit.& nos ſola benig̓ tate redemit. Apud ſanctos ꝯp̄henſores eſt annꝰ et̓nitatis.& gl̓ie. in quo exultabūt ſancti in gl̓ia ſine fine. Rurſus ſecula ge lieracōibus ꝯſtant ſic dicta qꝛ ſecunt̉ Abeū tibus em̄ alijs alij ſuccedunt. hoc tꝑs qͥdam qn̓quageſimū annū dicunt. quem hebrei iu bileum vocant. vt iam dictū eſt. Et ob hāc cauſam hebreus ꝓpt̓ vxorē& liberos amās dn̄m ſuum. aure ꝑtuſa ẜuitio ſubiugatꝰ ſer uire iubetur in ſecl̓m.i. vſqꝫ ad annū qn̓qua geſimū Etas aūt plerūqꝫ dicit̉ ꝓ vno an no& ꝓ ſeptem.& ꝓ centum.& pro quouis temꝑe. Vn̄& etas eſt. quod de ml̓tis ſeculis inſtruit̉.& inde dicta eſt etas qͣi euitas. qͣſi ſimilitudo eui. Nam euum eſt etas ꝑpetua. cuius neqꝫ initium neqꝫ finis noſcit̉ Diriua tum eſt aūt euum ab eouas. qd̓ apud gͣcos aliqn̄ ꝓ ſeculo.& aliqn̄ ponitur pro eterno Proprie v̓o etas duobus modis dicitur viꝫ hoīs. ſicut infantia iuuentus. ſenectus aut mūdi. cuius pͥma etas eſt ab adam vſqꝫ ad noe. Scd̓a a Nōe vſqꝫ ad abraaꝫ. Tercia ab abraam vſqꝫ ad dauid. Et qͣta a dauid vſqꝫ ad tnͣſmigrationem iude in babiloniaꝫ Quinta d̓ iuda vſqꝫ ad aduentū ſaluatoris in carne. Sexta que tunc agit̉ vſqꝫ quo mū­dus iſte finiat̉. Quot aūt ſunt āni ab origīe md̓i dictū eſt in ſexͣ ꝑte ſub ti. de ſeptuage. Icto de anno ſequit̉ vide̓ de mē ſe. Eſt aūt menſis ſpatium tꝑis qͦ a phebo pheba recedens eideꝫ ꝯpleto ſuo circulo ſociatur. Et dicit̉ menẜ. a menſurando. eo ꝙ annus ꝑ menſes men­ſuratur. vl̓ a mene. ꝙ eſt defectus. eo ꝙ lu na ſingulis menſibꝰ. viſu deficit ab hūano Vel ẜm Iſido. a mene grece ꝙ eſt luna latīe apd̓ g̓cos em̄ menſes legittimi. nō ex ſol̓ cir cl̓o ſꝫ ex lū eſu ꝯnumerant̉. qd̓ ē d̓ noua ad nouā Diuidit̉ aūt annus ꝑ. xij. mēſes qꝛ ſol ꝑagrando zodiacum. xij. circuit regiōes ſignoꝝ.& in his. xij. menſibus commorat̉. Romulus tn̄ voluit tm̄. x. eſſe menſes ī an nō incipiens a martio. q̄ꝫ marti deo belli qͥ pr̄em ſuū eſſe putabat dedicauit. Vn̄ Quid in pͥmo faſtoꝝ. Temꝑa digereret. cū condi tor vrbis in annū. Inſtituit menſes qnͥqꝫ bis eſſe ſuos. Sed numa pompiliꝰ vidēs ꝙ annus non bn̄. x. menſibus ꝯplebatur. ſuꝑ addidit duos pnͥcipio. ſcꝫ ianuariū ⁊ febru arium. Ianuarius dicit̉ a ianuā. qꝛ ſicut per ianuam intramꝰ domū. ita ꝑ ianuarium in tramus annū. eſt em̄ limes anni. Vel dicit̉ a iano deo qui ab antiqͥs dicebatur princi piū ⁊ finis oīm reꝝ. Ei em̄ fuit a gentilibꝰ