Seite
Iohannis Tri­temij abbatis Spanhemē ſis ordinis diui patris Be­nedicti. de vita ſacerdotuꝫ ad Nicolaum Mernicen­ſem preſbyterum tractatus exordiū ſumit. Capl̓m. j. Etis a me Nicolae fra ter amantiſſime. ⁊ cre bris epiſtolis inſtas. vt tibi formaꝫ in ſacer dotio laudabiliter viuendi. ſtilo cōmēdem. Supra vires ingeni­me laborare cōpellis. morſibuſqꝫ emulorū lacerandū exponis. qui me ex hoc p̄ſumptuoſum iudica bunt ꝙ viam quā ipſe necdū am bulare didici. tibi velim demon ſtrare. Et quāqͣꝫ ſe res ita habeat malo tamē emulationis ſubire iu diciū. qͣꝫ charitatis in te mee ferre detrimentū. Tanta enim dilectio ne te ſemper colui. vt negare tibi quippiam poſtulanti nunqͣꝫ con ſueuerim. Cupiēs itaqꝫ ſatiſface re p̄cibus tuis. normā viuendi ex ſcriptis ſanctorū tibi cōmendare volui. nō ꝙ ſtatui tuo prorſus ex omni ꝑte ſufficiat. ſed pro quali cūqꝫ principio ad honeſtā cōuer­ſationē te ſi velis inducat. In pri mis itaqꝫ te moneo ex diffinitiōe noīs. ſtatum penſare indicte con uerſationis. Etenim dicimur cle­rici. quotquot ī ſortē dn̄i ſumus ſpecialiter electi. Interpretemur itaqꝫ vocabulū noīa. ⁊ intellige mus qualitatē p̄cepte honeſtatis Cleros etem̄ grece. ſors interp̄tat̉ latine. A cleros ergo clerici. in dn̄i ſortem dicunt̉ electi. Si nos igit̉ in dei ſortem vocatos agno ſcimus. cur adhuc mūdo milita mus. Ad quid in terra moriētiū hereditatē querimus. qui deum ſe nobis pollicentē hereditatē ex pectamus. In veteri namqꝫ teſta mento legimus dominum ſacer dotibus ⁊ leuitis precepiſſe. ne in ter filios iſrael fratres ſuos acci perent hereditatē. eo ꝙ ipſe here ditas eſſet eorū. Nunc ergo ſi eſſe te clericū exiſtimas. debes a cete ris hominibus excellentia cōuer ſatiōis honeſtior incedere. ⁊ mū di huius perituras diuicias mini me amare. Qd̓ ſi animū tuū ſecu li hereditati ſubmiſeris. extra ſor tem dn̄i. cū inſipientibus colloce ris. Non enim dignabitur te dn̄s inter electos ſuos recipere ſi poſt aurum abiens. mundum decreue ris amare. Turpiſſima eſt in ſacer dote chriſti auaricia. que ſeruum dei miniſtrū facit idolorū. Hec ſi animū tuū ſemel ceperit. nūqͣꝫ ſui compotem amplius dimittit Nemo em̄ pōt duobus dominis diſſentientibus ſeruire. Non po teſtis inquit deo ſeruire ⁊ māmo ne. Non poteris bonus eſſe cleri cus. ſi fueris auarus. Scio aūt ⁊ longa experientia tecū cōuerſan do didici. quoniaꝫ natura parcū te genuit. caue ne donū gratie ad