Nō te moueat dicētis auctoritas. nec qͥs dicat ſꝫ qͥd dica tur attende. nō em̄ vt multis. ſꝫ quibꝰ placeas cogita Id qͣre qd̓ inuenire poſſis Id diſce qd̓ ſcire potes Id opta qd̓ coram bonis ⁊ honeſtis optari potes. nec te altiori rei applices. ī qua ſtare tibi tremēdū ſit ⁊ deſcēdere cauēdū. ¶ Poſtqͣꝫ Seneca in prioribꝰ dixit quō prudēs debet ſe habere in ꝓprijs ſermonibꝰ ⁊ cogitationibꝰ. futuroꝝ p̄meditationibꝰ. p̄teritorum recordationibꝰ. Hic ꝯn̄ter docet quō prudēs ſe hr̄e debet ad aliorum ſermones.ſ. ſidē ⁊ credulitatē adhibēdo. Et ponit ſex officia in lr̄a illa prudētis. Primū eſt ꝙ hō prudēs nō credulitatem adhibet ſermoni. pͥncipaliter ⁊ famoſitate ip̄ius loquentꝭ. ſꝫ ex ꝟitate ſermonis q̄ ꝓfert̉. Cicero autor eſt cū ait. Nō eſt credē dum cōſiderandūqꝫ qd̓ qͥs loquit̉. ſꝫ illd̓ qd̓ qͥs ſentiat. Scd̓m eſt ꝙ prudēs debet querere ea q̄ hr̄e pōt ⁊ nō illa que non. Catho. Qd̓ potes id tempta oꝑis ne pondere preſſus. Succūbat labor ⁊ fruſtra temptata relinquas. Tullius. Abſurdū eſt inqͥrere quod haberi nō p̄t. Ideo accipiendū eſt ⁊ tm̄ eſt qd̓ p̄t hr̄i. Tertiū ꝙ prudens cogitat ꝙ placeat aliquibꝰ bonis nō multis. Un̄. Cunctis qͥ placeat credo ꝙ nō mō viuat. Quartū ꝙ prudens inueſtigat illa ſcire q̄ licita ſunt ad ſciendū. Catho. Mitte archana dei celū inqͥrere quid ſit. Cū ſis mortalis que ſunt mortalia cura. Quintū ꝙ prudēs hō debet optare ⁊ vtilia ⁊ bona Iuxta dictū Areſto. in de regimine pͥncipū. Dirige cogitatōes bonas tuas in bonū. Sextū ꝙ prudēs hō nō debet ſe exaltare vltra honorem qͦdignus nō eſt. nec applicare negocio cui ſatiſfacere nō pōt ne cū ſcandalo recedat a dignitate. Alanꝰ. Arbor lateramās nō firme ſtatimo. Cū ramis facili corruit icta noto. Tūc cōſilia tibi ſalubria aduoca cū tibi alludit huius vite ꝓſperitas Tūc te velut in lubrico retinebis. aut ſiſtes nec tibi dabis liberos impetus. ſed circūſpicias quo eun dum ſit vel quouſqꝫ. ¶ Hic in fine huiꝰ primi capl̓i docet Seneca quō prudēs ſi fortu natus fuerit debet implorare ꝯſilia matura ſapientū vel ſuijp̄ius ita ꝙ ꝑagat cū bona deliberatione. nā fortuna mutabilis ⁊ varia bilis. in ea nulla ꝓſꝑitas ponēda eſt. vt habet̉ ex Boecio de ꝯſola. Teſtis eſt Ouidiꝰ in li. de triſtibꝰ. Rara qͥdem ꝟtus quā non fortuna gubernat. Paſſibꝰ ambiguis fortuna ſalubris erat. Unde