Seite
Inquirit vtrū pctm̄ originale ſit cōcupiſcētia vel alia culpa. q Queſtio alia de libertate ad bonū. an ipſa ſit libertas arbitrij Quid noīe ꝯcupiſcētie ītelligat̉ que dicitur fomes peccati. h an non. m Certa determinatio vtriuſqꝫ queſtiōis qua dicit̉ libertas ad Quod per adaꝫ originale peccatū in omnes. intrauit id eſt cō bonum ⁊ ad malum eſſe libertas arbitrij.n cupiſcentia.i. Quod ſit illud peccatū in quo oēs peccauerunt. ſcꝫ originale Agit de libertate a miſeria. o Breuiter epilogat oſtēdēs quo genere libertatis li. ar. intelli quod ex inobedientia proceſſit. k gi debeat minui per peccatum. p Ex quo ſenſu dictum eſt per inobedientiā vnius multi ſunt cō ſtituti peccatores.l. De libertate que ſit ex gratia ⁊ que ex natura. q Diſtin Determinat quid ſit illud adiutoriū li. ar. ſuperadditū quātā Quod peccatum originale in adam fuit ⁊ in nobis eſt. m xxvj. Obiectio quorūdam cōtra id qd̓ ſupra dictum eſt. oēs in adaꝫ ad actum ſiue effectum. a Determinat quid ſit illud adiutoriuꝫ li. ar. ſuperadditum quā fuiſſe homines.n Qūo oēs dicunt̉ in adā fuiſſe qn̄ peccauit ẜm rōnem ſemina­tum ad ſubiectum. b Q bona voluntas comitatur gratiam. c lem. ⁊ qūo ex deo deſcenderint.ſ. lege propagationis. o Determinat quid ſit illud adiutorium li. ar. ſuperadditū ꝙͣtuꝫ Quod nihil extrinſecum conuertitur in humanā ſubſtantiā q̄ ad donum gratuitum. d̓ eſt ex adam. p Determinat veritatem de eodē ad iutorio ꝙͣtum ad volūtateꝫ Ponit ſalſaꝫ opinionē circa traductionē peccati originalis ꝗ Diſtin. ſiue ꝙͣtum ad li. ar. ordinatur. oſtendēs ꝙ volūtas bona que a pr̄e trāſeat in filios nō ſolū ẜm carnē ſed etiā ẜm animā. a Htl preuenitur gratia quedam dei dona preuenit. e Ponit falſe opinionis īprobationem oſtendēs ꝙ originale nō Remouet dubitationē ortā ex eo qd̓ d̓r fidē eſſe ex volūtate. f hꝫ traduci per traductionem anime. b Quedam adhuc addit que grauiorē faciūt queſtionē.ſ. ꝙ co­Oſtendit veritatē ꝙ originale traducit̉ mediante. carne. c Remouet dubitationē qua queritur an originalis peccati cā gitatio boni precedit fidem. g De illa cogitatione boni que precedit fidē plene diſſeritur. h ſit culpa an̄ pena. d̓ Subiungit veritatis recapitulationem.i. Quare dicatur originale hic dicitur cum epilogo. e Comparat gratiam preuenientem ad ſubſequētem ẜm idētita Obiectio quorūdam nitentiū probare peccatū non traduci ex Diſtin. tem ⁊ diuerſitatem. inquirēs vtrū vna eadēqꝫ ſit gratia que lege coitus.ſ xxvij. dicitur operās ⁊ cooperans. a Qūo originale pctm̄ deleat̉ in baptiſmo ex parte anime. a Diſtin. Comꝑat gr̄aꝫ ad virtutē ⁊ ad merēdi efficaciā. īqͥrēs qͥd ſit ip̄a Qūo originale pctm̄ curet̉ in baptiſmo ex parte carnis. b xxxij. gr̄a ⁊ qūo meret̉ augeri. ⁊ de tribus generibus bonorum. b De pena ꝯcupiſcentie que remanet in carne ⁊ in anima ex quo In quibus bonis ſit liberum arbitrium. c autore ſit deo ſcꝫ vel alio. c Determinat queſtioneꝫ qua queritur de cōparatōe gratie ad Utrum deus ex iuſticia debeat culpam originalem anime ipu virtutem ſoluēs ẜm opinionem cōmuniorem. d tare cum non poſſit vitare. d̓ De fide itidem dicit ꝙ non eſt ex homine ſed ex deo tm̄. e Quare deus vult animā corpori maculato coniūgere ſciēs eā De gratia que liberat voluntatem. que ſi virtus eſt. non eſt ex inde maculari ⁊ ideo dānari. e libero arbitrio. ⁊ ſic non eſt motus mentis. ſ Qualis creatur anima a ſuo creatore. f Determinat queſtionem qua queritur de cōparatione gratie Mouet queſtionē an peccata oīm precedentiū patrū paruuli piſtin. ⁊ virtutis ad meritum. g originaliter trabant vt pctm̄ ade. a xxxiij. Quod bona voluntas gratie principaliter eſt. ⁊ etiam gratia Motam queſtionē determinat ẜm aliorum opinionem. b eſt. ſic ⁊ omne meritum. h. Ponit modum per quem Augu. illā qōneꝫ diſſoluit. vbi appa Ex qua ratione dicitur fides mereri iuſtificationem ⁊ alia. i. ret ꝙ eam pertractat ambigue. c De muneribꝰ virtutū. ⁊ de gratia que nō eſt ſed facit meritū. kꝫ Oſtendit ꝙ peccatū originale nec intendat̉ nec multiplicetur Epilogus l. propter peccata ꝓximoꝝ parentū quantū ad penā. d̓ Ponit improbationem hereſis pelagiane que circa poteſtatē Diſtin. Determinat de grauitate actualis peccati ade. e libe. arbi. errabat. a Determinat de remiſſione actualis peccati ade.ſ xxviij. Rn̄det ad pelagianoꝝ argumētationē qua dicūt nullū eē cul Mouet dubitationē ortaꝫ ex apparenti contrarietate in Exo pādū ſi non vitat vel facit illud qd̓ eſt ſibi īpoſſibile. ex qͦ ſu­do ⁊ Ezechile. gͦ munt̉ due rōnes quas magiſter duobus īprobat reſpōſis. b Determinat illam apparentē contrarietatem exponēdo auto­Reſpōdet ad illud qd̓ pelagius dicebat. ꝙ nihil eſt tā in nr̄a ritates ꝙͣtum ad intellectum litteralem. h poteſtate ꝙͣ volūtas. ac ſi diceret bonū vel maluꝫ operari in Expōit autoritates p̄dictas ꝙͣtū ad ſēſuꝫ myſticū vl̓ moralē. i noſtra voluntate eſt ſine gratia dei. c. Aperit ſuā intentionē in generali que de p̄dicto actuali aīad/ Diſtin. Reſpondet ad illud qd̓ pelagius dicebat. ꝙ credimus noſtrū xxxiiij uertenda ſunt. a eſt. ꝙ autē bonū operamur illius eſt. quod traxit ex duobus Oſtendit ꝙ pctm̄ vel malū ortū habet a cauſa bona. b locis ab Aug. ad qd̓ magiſter duo ponit reſponſa. d Oſtendit ꝙ peccatū ſeu malū eſt a voluntate libera. c Subiungit catholice veritatis expreſſionem. e Oſtēdit ꝙ pctm̄ ſeu malū ē a bono ꝯfirmās autoritate aug. d̓ Diſtin. Inquirit vtrum liberum arbitriuꝫ hominis ante lapſuꝫ egue Elicit correlarium ꝙ regula dyaleticoruꝫ de contrarijs fallit xxix. rit gratia operante vel cooperante. a in his ſcilicet bono ⁊ malo. e Utrum homo ante lapſum gratiam ⁊ virtutes habuerit. b Remouet dubium ortum ex verbis propheticis quibus dicit̉ Determinat cuiuſmodi pena homo fuit punitus propter pec­ve bis qui dicunt bonum malum. ſ catum ſcꝫ pena eiectionis de paradiſo. c Ponit peccati notificationes quid ſit peccatū. a Quomodo intelligēdū ſit illud ne ſumat de ligno vite ⁊ come Narrat diuerſorum opiniones de peccato. b dat ⁊ viuat ineternum. d̓ Diſtin Uera ſententia de peccato proponitur. c. De flāmeo gladio ante paradiſum poſito. e Autoritatibus ſanctorum confirmat voluntates ⁊ actus oēs ⁊11. Determinat dubium ortum ex predictis. an ſcꝫ homo ante pec eſſe bona inquantum ſunt. d. catum comederit de ligno vite. f Oritur primū dubium ex hac poſitione ꝙ omnia que ſunt bo­Diſtin. Quare nō ſunt facti īmortales ſi comederunt de ligno vite. g na ſunt. e Ponit partem probemialem oſtendens ꝙ per adam peccatū xxx. Oritur ſecundum dubium ex hac poſitione ꝙ peccatū eſt cor­⁊ pena tranſijt in poſteros. a ruptio boni. ſ Determinat propoſitū principale. oſtendens vtrum illud pec­Oritur tertium dubium ex hac poſitione ꝙ corruptio boni eſt catum fuerit originale vel actuale. b pena. g Quomodo peccatum intraſſe in mundum dicunt. c. Adducit autoritates quibns oſtendit ꝙ vnum peccatū ſit al dituij Hic aperit illud eſſe peccatū originale qd̓ trāſit in poſteros. d̓ xxxvj. terius peccati pena. a Suppoſito ꝙ peccatū primorū parentum ſit originale. inqui­Mouet queſtionē vtrū peccatuꝫ ẜm idē ſit culpa ⁊ pena. an ẜꝫ rit vtrum ſit pena vel culpa. c diuerſa. ⁊ determinat ẜm aliorum opinionem. b Quod originale peccatū eſt culpa autoritatibus ꝓbat ſ Magr̄ explanat opinionem alienā ꝙ nō omne peccatū eſt pe­na peccati