Seite
nulli alteri vel alie perſone poteſt a qͣlibet iſtaꝝ denominari Vn̄ omnia predicta nomina conueniūt ei ratōe diu̓ſaꝝ ꝓ prietatū Cum aūt ab vltimo et optimo vnum qd̓qꝫ habeat denominari finis aūt eſt vltimum in vtroqꝫ ergo debet vnū qd̓qꝫ ꝓp̓iſſime denominari a fine Cū ergo finis incarnacōis ſit ſalutacio humani generis Verbū dei incarnatū id filius dei incarnatus rc̄e vocatꝰ eſt ih̓s. Sic ergo ꝙͣuis ſalua­cio a culpa ſit ꝯmunis tribꝰ perſonis tn̄ redēptō per paſſio­nem ꝓp̓a eſt filij incarnati. Et ſecūdum hāc filius ſolus ſan­guine ſuo ſaluū fecit ppl̓m ſuum a peccatis ſuis vn̄ ip̄e ſo­lus ih̓s d̓r qd̓ eſt ſaluator Item ꝙͣuis mirabilitas et for­titudo in ſe ſint ꝯmunia tn̄ mirabilitas natiuitatis de virgi­ne. fortitudo in morte non ſūt ꝯmūia tribꝰ perſonis ſꝫ ꝓpria filio incarnato Item illud nom̄ impoſuit deus āgelus ⁊ do mina oīm ⁊ ioſeph Deus rem nominis p̄ſtando Angelꝰ p̄ dicādo. dn̄a imꝑando. joſeph exequendo. Ex hoc patet qn̄ impoſitū fuit ſcꝫ a deo eternaliter Ab angelo in ānūciatōe A domina ⁊ ioſeph in circumciſione Ex hijs ergo patꝫ ec cui conueniat nomen ih̓s Si aūt querat̉ d̓ ꝯiunctōe iſto rum nominū ih̓s xp̄s Dicimus ꝙ nominauit vnam perſo­nām a duabꝰ naturis que inuenta eſt ſꝫm humanitatē ſal­uatori ẜm diuinitatē humanitati ꝯiunctam Capitulū. cclxiiij. Oſt hec querit̉ de eo quod ſubiūgit̉ hic erit mag­nus. Querit̉ vtꝝ dominus per incarnatōni ſuam factus ſit magnus vel paruꝰ Et vid̓r ꝙ paruꝰ psͣ Miſeuiſti cum paulominus ab angelis ⁊cͣ Sꝫ prius fuit multomaior angelis Apl̓s ad hebre. ij. Nūc aūt qͥ modio ꝙͣ angeli minoratꝰ eſt videmus ih̓m ꝓpter paſſioneꝫ mor tis gloria ⁊ honore coronatū Item philip. ij. Exinaniuit ſemetip̄m formam ſerui accipiens Item Bern̄. ſuper illud Magnificat anima mea dn̄m ⁊cͣ dicit ſic non laudat̉ domi nus magnus ⁊ laudabilis nimis ſꝫ paruus dn̄s ⁊ amabilis nimis Item Yſa. paruulus filius natus eſt nobis Itē Ber