queſtio quis enim nouit dei voluntatē. vnde clamauit apo­ſtolus Paulus ad romanos. xi. O altitudo diuitiarum ſa­pientie et ſcientie dei. q̄m incomprehenſibilia ſunt iudicia dei et inueſtigabiles vie eius. quis enim cognouit ſenſuꝫ do­mini. aūt quis conſiliarius eius fuit. aut quis prior dedit il li. et retribuetur ei. Sigmundus Et ſi arcana cunc­ta dei inueſtigare non liceat. loquamur tamen quantum no­bis ab alto de gratia conceditur. Ulricus Dico itaqꝫ. ſepe numero aeris perturbationem tempeſtates to­nitrua et alia abſqꝫ miniſterio demonum poſſe fieri. ex diſpo ſitione naturali planetarumqꝫ motu. diuina bonitate aſtra curſus ſuos agere permittente. et de illis cauſis ſatis philo­ſophi tractant. prout Areſtotiles in libris metheororū ſcri­bit Sigmundus De hoc non eſt dubium: quin na turali motu talia fieri poſſint Sed queſtio eſt quando dya­bolo concedatur hec faciendi poteſtas Ulricus Miſericordiſſimus dominus deus qui ſingula ſua pijſſi­ſima prouidentia ob vtilitatem hominum diſponit. quando qꝫ talia permittit. in penam correctionis peccatorum. quā­doqꝫ in tentationem augmentandorum meritorum. quado qꝫ in prodigium future gratiarumactionis Sigmū­dus Quomodo igit̉ dene peccata in hoc punit. U ricus Quandoqꝫ ſcienter. qn̄qꝫ ignoranter Sig­mundus Quomodo ſcienter Ulricus. Ut cum homines puniuntur manifeſte. ſcienter aſpiciūt propter de­licta ſe punitos fuiſſe. Sic cognouerunt homines in Sodo me et Gomorre ſubuerſione. ſe ob peccata eorum punitos fuiſſe Sic etiaꝫ cum cunctis videntibus Abyron et Datan terra abſorbuit Sigmundus Sed quomodo ignoranter Ulricus Hic punctus reſpicit preſen­tem materiam. ignoranter itaqꝫ. quandoqꝫ deus punit pec catum per angelum: quandoqꝫ per hominem. quandoqꝫ lum correxerit Ulricus Dicitur enim Iſaie. xxxv dyabolum. Sigmundus prebe vbi per ange­