Seite
A ante L aceruus. Ind̓ aceruoſus. a. n̄. i. plenus aceruis Itē aceruus mercurij ẜm quoſdā ē deꝰ argenti viui. Dicit̉ etiā ẜm phōs Aceruꝰ mercurij qui ꝓpter eloquētiā ⁊ diſcretionē preeſſe mercato ribus dicebat̉ quibus iſta duo ſunt neceſſaria Et dr̄ mercurius quaſi mercatorū Kyros.i. do minus. Un̄ ambulātes in via vbi ſepultus ē mercurius. ꝯſuetudinē habebant. ẜm fabulas lapidē iacere in aceruū ip̄ius. vnuſquiſqꝫ ī ho norē eiuſdē. Ul̓ aceruꝰ mercurij. ſunt eius de narij. vbi ſi lapis ꝓijcit̉ diſꝑgūtur. ſicut qͥ ſtul to tribuit honorē. Ul̓ dr̄ edificiū vl̓ altare fa­ctū in honore mercurij. qui laborat in eo ꝑdit opus ſuū. Ul̓ eſt cumulus lapidū vl̓ fabarum vl̓ denarioꝝ. ſiue aliaꝝ rerū de qͥbꝰ hꝫ fieri nūc ratio. vbi pro vno ſolido vl̓ libra poīt̉ vna fa ba vl̓ lapillus. ⁊c̄. Acctabulū.n. s. ē vas acti plenū. vl̓ ad acci­piendū actū ꝑatū. Acetariū idē. eo ꝙ poſita in eo domꝰ accipit. vl̓ dr̄ vas in quo ſacerdotes p̄uidebāt q̄ debebāt offerri vtrū accepta eſſent ⁊ idonea deo vl̓ non Sumebāt em̄ ſacerdotes de his que offerēda erāt portiunculas. quas in his vaſis ponebāt p̄guſtandū. qͣſi p̄libanda de ſingulis que liba mina dixit Moyſes offerenda.i. de offerendis ſumenda. Acetallū n. s. ē vas in quo accta probātur. vl̓ vas acto plenū. vel vas ad actū recipiendū paratū. vt acetariū. vl̓ vas in quo oīa liquida probātur. Acetoſa. f. p. herba quedā. Acetoſus. a. n. i. amarus. Acetū.n. s. pe cor. dr̄ quaſi acutū vl̓ qͣſi aqua tū. Uinū em̄ cū aqua mixtū cito in hunc ſapo rem redigitur. Acetulū dimi. i. ꝑuū actū. Achab. interp̄tat̉ mater prīs Rex iſrl̓ fuit qui deuicit Genedab regē ſyrie cuꝫ triginta duobꝰ regibus. Achademia. pe. cor. ē villa in qͣ Plato ſtuduit Inde achademicus id eſt platonicus. vl̓ phi­loſophicus. Achadeon dicit̉ velū maximū. ⁊ in media na ue ꝯſtitutū. Achaia. f. p. dr̄ ꝓuintia grecie. Acham. interp̄tat̉ coluber inſidiās. Achantus ē arbor in egypto ſꝑ frondēs l̓ her­ba frondidus ⁊ ſpinis plena. Achātis grece. auis eſt qͥ ſpinis ⁊ cardonibus veſcit̉. q̄ latīe carduellus dr̄. Achar. interp̄tat̉ turbatus l̓ vallis. l̓ tumul tus. vl̓ nomē ciuitatꝭ eſt. Acharon. dr̄ ciuitas paleſtine que ceſarea po­ſtea dicta eſt. Achates. tis. genꝰ eſt lapidis quē ſi qͥs porta­uerit erit gracoſus Ul̓ ē ꝓpriū nomē viri ⁊ in terpretatur robuſtus. ⁊ dicitur fuiſſe comes Enee. Acham interp̄tat̉ apprehēdens dn̄m. Achea. dr̄ mulier greca. Acheus.i. grecus. Achei qͥ ⁊ achini deī ſunt. ab acheio filio Io­uis a quo achaia dr̄. Acheldemac. interp̄tat̉ ager ſanguīs. ab achel qd̓ ē ager. ⁊ emac qd̓ dr̄ ſanguis ⁊ dr̄ ager com ꝑatus ſanguine chriſti ꝓ nūmis quibus tra­ditus erat. Acheon grece. dicit̉ ſplendens latine. ⁊ dicit̉ equus ſolis. Acheron. ontis. eſt palus infernalis. ⁊ dr̄ ab a qd̓ eſt ſine. ⁊ chere quod eſt ſalue vel gaude. quia nulla ſalus nullū gaudium in inferno eſt ⁊ habet acheronta in actō. Uel ẜm Papiam acheronta in nominatius. ⁊ componitur ab a quod eſt ſine. ⁊ cheronta quod eſt gaudium. Unde. Quod ſine leticia nomen trahit hec a­cheronta. Achilla. f. p. pe cor. quidam locus eſt. Unde. i. Regum. xxvi. Ecce Dauid abſconditus eſt in colle achile. Achilles. ꝓprium nomen eſt. ⁊ dr̄ abia qd̓ ē ſi ne ⁊ chilles. qd̓ eſt labiū. per ꝯtrariū. qꝛ groſſa habuit labia. Achini vl̓ achei. quidā greci dicuntur. Unde Oratius. Quicquid delirāt reges plectuntur achini. Achinus dr̄ hortolanus in villis reſidēs nō hn̄s manſos. Achior ē locus vl̓ propriū nomē viri. ⁊ inter ptatur tumultus. Achiron.n. indecli. dr̄ locꝰ inferni qui etiā dr̄ achironta. Achirologia. ē dictio improprie poſita. vt ti­meo requiē. ſpero laborem. Achiſſis. idis. f. t. i. auaritia ⁊ dr̄ ab a. qd̓ ē ſine et chiſis ſacietas qͣſi ſine ſacietate. Achis. interp̄tat̉ flos. Achitophel. interp̄tat̉ prīs ruina. Acholiti grece. dicuntur ceroferarij vel accen­dentes latine. a deportandis cereis quando fe­gendum eſt euangelium aut ſacrificium offe­rendum. Acia. ſ. p. ē defectꝰ viſus. qn̄.ſ. hoīes aꝑtos ocu les hn̄t ⁊ tn̄ nō vidēt. Accidia. f. p. dr̄ indurata mētis triſticia. qͣ ī