DI. XXXI ne mea bonū. ibi. glo. Per ꝯditionē corruptio offenſio dicere quod pͥus dictum eſt. Sed qm̄ in xp̄o fuit mor­nis manet in corꝑe. robur tenēs diuīe ſententie date in talitatꝭ infirmitas. tamen fuit in eo concupiſcentia adā. cuiꝰ ꝯſortio aīa maculat̉ pctō. Ex exp̄ſſe colligit̉ vel originalis culpa. videtur iſtud plene ſatiſfacere caro inficit ſpūm. Itē augꝰ. de ꝟbis apl̓i. Uicium nec totā cauſam quare caro inficit aīaꝫ aſſignare. Eſto ꝯcupīe eſt qd̓ aīa ꝑtraxit ex carne. Itē hocip̄m videt̉ em̄ aliquod corpꝰ a ſomite purificaret̉ remanente ta­rōne. Peccatū originale hoī ineſt ex traducit̉ ex pri men mortalitate. ſicut in beata virgine fuit. ſi anīa tali mo ꝑente in om̄es poſteri dicunt̉ peccaſſe. ſꝫ dicit̉ corꝑi iungeret̉. videt̉ ꝯtraheret originale. licet il­filiꝰ naſci ex pre niſi ſolūmō rōne carnis quam ex eo tra lud corpus ſit paſſibile mortale. Et ideo alij aliter hit. ſi aīa efficit̉ peccatrix. eſt a corruptōe carnis. dicere voluerunt cum peccatū originale ſit potē­Itē nulla ꝓprietas traducit̉ ab vno in alteꝝ niſi medi tia vel aliqua eſſentia. ſed potius pͥuatio iuſticie carē ante aliqͣ ſubſtātia deferēte que ſit cōis vtriqꝫ. ſꝫ nulla tia. contrahit illud anima a carne. ita caro aliqͥd ī ſubſtātia eſt cōis patri ꝓli niſi ſola carnis ſubſtātia. animā agat vel influat. ſed quia prebet ip̄i anime obſta impoſſibile eſt pctm̄ patris in aīam filij deſcēdere ni­culum ratione cuius anima debita iuſticia priuat̉. pͥ­ſi mediāte carne. Itē mala diſpoſitio exn̄s in carne uata illa iuſticia. impetu concupiſcentie deorſum fert̉. pōt inducere obliuionē in memoriā. demētiā in intel cum habeat retinaculū. ita ſequit̉ ꝯcupiſcentiā ex ligentiā. pari rōne in volūtatē pōt inducere ꝯcupīaꝫ debite iuſticie carentia. ſic debite iuſticie carentia. p̄­ſꝫ ꝯcupīa in anīa eſt peccatū originale ſicut on̄ſum fuit cedit ip̄am ꝯcupīam naturā. Prebet aūt caro ip̄i aīe ſupra. caro p̄t facere aīam peccatricē. Itē aīa iūcta obſtaculum vel offendiculum vt non habeat illam iu­carni paſſibili efficit̉ paſſibilis dolēs. pari rōne cō­ſticiam ex hoc ꝓpagata eſt a primo parēte. Unde ex iucta carni infecte laſciue maculat̉ efficit̉ ꝯcupiſcēs coniunctione anime ad talem carnē ille qui naſcitur di ſi ꝯcupiſcētia peccatū eſt. pꝫ ⁊c̄. Cōtra. anẜ. de cō­citur eſſe filius ade. Et quia adam offendit deuꝫ tm̄ ceptu. virgi. ca. vij. eſt magis culpa in ſemīe qͣꝫ ſit pro ſe ſed etiam in tota ſua poſteritate. hinc eſt aīma in ſputo vel ſanguine. ſi qͥs mala volūtate expuit. aut hocipſo tali carni coniungit̉ ſpectat ad genus ade ex ſanguine ſuo aliqͥd emittit. ſi nihil pōt dare alij qd̓ indigna efficit̉ vt deus ſibi iuſticiam apponat. cum il hꝫ. videt̉ caro poſſit aīam inficere. Itē aug. lam debeat habere non habeat. culpabilis eſt rea. et in. vj. muſice. Om̄e agens p̄ſtantiꝰ eſt patiēte. efficiēs per conſequens efficitur concupiſces vana. ſicut ma materia. ſꝫ aīa p̄ſtantior eſt carne. nullo caro pōt nus paralitica ex diſſolutione virtutis regitiue effici­in aīam agere. igit̉ nec ip̄am inficere. Itē ſicut vult tur tremuloſa. Et illud videtur trahi ex verbis anẜ. de ph̓us. neceſſe eſt agens patiens in materia cōicare. ſꝫ ꝯcep. virgi. ca. v. vbi ait. Non eſt iniuſticia talis res caro aīa cōmunicāt in materia. igit̉ caro poteſt qua inficiatur corrumpat̉ anima vt corpus veneno. agere in aīam. nec ip̄am corrumꝑe. Itē multo ſpiri que faciat aliquid ſicut videt̉ quando malicioſus ho tualior eſt aīa qͣꝫ radius. ſꝫ radius ex ꝯiunctione ſua ad mo mala facit opera. Nam queadmodum cum indo­corꝑa īmunda habet infici. nec aīa ex cōiunctione mita fera ruptis vinculis diſcurrendo ſeuit. ſi nauis ad carnē infectaꝫ pōt infici. Itē nulla corruptio ma gubernator dimiſſo gubernaculo dimittit eam ventis ior eſt in effectuqꝫ ſit in cauſa. ſꝫ corruptio que eſt ī car­ motibus maris. nauis vagatur inuehitur in quoli­ne eſt culpabilis. qꝛ culpa vt dicit anſel. eſt in volū­bet pericula. dicimus hoc facit abſentia cathene aut tate. ſi mīma culpa peior eſt qͣꝫ quātacūqꝫ pena. plꝰ gubernaculi. abſentia horum ſit aliquid. ſic ma hꝫ de rōne mali ſicut dicit augꝰ. in ſermone de innocē­lus ſeuit clamamus. quia operat̉ iniuſticiam. ip̄a tibus. igit̉ ex penali infectione carnis īpoſſibile eſt cul ſit vlla eſſentia. Et iterum infra ca. xxiij. Spoliauit ꝑ­pam in aīa generari. Itē corruptio que eſt in carne. ſona naturam dono iuſticie in adaꝫ. natura egens ſa aut eſt pena. aut culpa. eſt culpa conſtat. Si pe­cta omnes perſonas quas ip̄a de ſe procreat eadē ege­na. iuſta eſt. ſed nihil iuſtū eſt iniuſti ẜm hmōi. ſtate peccatrices iniuſtas facit. Hoc modo tranſit corruptio eſt in carne ſit pena. poterit eſſe pͥnci­peccatum perſonale ade in omnes qui de illo perſona­piū inficiendi aīam culpa. ℟º. dd̓m. abſqꝫ dubio liter ꝓpagantur. Ex his verbis videtur colligi poſſe ī­24 ſicut dicūt ſancti tenent doctores. aīa ꝯtrahit pecca­tellectus prius dictus eſt. Sed tamē adhuc illud tum originale mediāte carne. Quō aūt hoc poſſit intel­videtur plene intellectui ſatiſfacere. quia eſto aīa il­ligi nitunt̉ ad hoc diuerſi diuerſimode. Quidam enim la que creatur ī corpore extra corpus crearet̉. nihil vl­dicūt ex hocip̄o aīa vnitur carni mortali paſſibili tra ſibi daret̉ qͣꝫ datur cum corpori infundat̉. diccre quā pōt regere. efficit̉ ꝯcupiſcēs. ſic ꝯtrahit macu tur originale habere peccatū. īmo pura innocens. igi lam originalis culpe. qꝛ ip̄a ꝯcupiſcētia ſiue neceſſitas tur oportet intelligere aliquo modo corruptio redu­ꝯcupiſcētie reddit anīam ꝑuerſam. Et qm̄ caro morta­det in animā ex carne. Et ꝓpter hoc eſt tertius modus lis hꝫ ꝓpagari ex carne mortali. mortalitas fuit in car intelligendi in carne ade propter peccatum duplici ne pͥmi parētis ꝓpter peccatū inobediētie. hinc eſt ori ter fuit corruptio. Una ſcꝫ pure penalitatꝭ. ex hac ani ginale peccatū in nos dicit̉ tranſire a pͥmo parēte. ma cum coniungitur corpori contrahit paſſibilitatem ex ip̄ius hug. verbis extrahunt. dicit in.vij. ꝑte. j. di. Alia vero fuit corruptio vicioſitatis ſiue feditatis. li. ſui. vbi ait ſic. Quia caro mortalitate ꝑcuſſa eſt. ipſa quaꝫ caro eſt ſpiritui rebellis. ex hac anima cōtrahit ſui languoris infirmitate diſſoluta. extra mēſurā pͥme culpam originalem. quoniaꝫ talis vicioſitas quaſi me diſpoſitionis deſideria extendit. Quia caro humana dium tenet inter culpam penam. Et hoc eſt quod ma a parentibus cum mortalitate ſeminat̉. in eoipſo ſe­giſter dicit in littera. ſonant ſacre ſcripture verba. minata ſubiacet mortalitati. viuificata poſtmodū car­ ex feruore coitus parentum concupiſcentia libidi­nalis concupiſcētie ſubiecta inuenit̉ neceſſitati. vn̄ ip̄a noſa contrahit caro feditatem quandam cum concipit̉ mortalitatis infirmitas cauſa eſt quā ſequit̉ concupi que eſt cauſa originalis peccati. recte vicium ſiue cor­I ſcens. neceſſitas. Hucuſqꝫ verba hugo. que vident̉ illd̓ ruptio carnis appellari poteſt. Ad intelligendum au 25 Fif 4