Seite
Secundus Liber ro olei aſſimilat̉ humiditati nutrimētali q̄ pabulū pre­Carnē vero ẜm materiā vocat illā q̄ ſic eſt caro vt tamē bet igni. ⁊ impedit ne cito lichnū cōſumat̉. ⁊ illa hūidi non poſſit aliqͥd in carnē cōuertere ꝓpria virtute. Dicit tas aliquādo auget̉. aliqn̄ minuit̉. aliqn̄ conſumit̉. ali­etiā ꝙ virtus nutritiua ⁊ augmētatiua non cōuertit ali quādo reſtaurat̉. Et iuxta hāc duplice humiditatē di­mentū in carnē ẜm ſpēm ſed ẜm materiā. qꝛ ſi aliter eēt ſtinguunt dupliciter theologi hūane nature veritatem tunc nūqͣꝫ ſtaret augmentū. cū augmēto em̄ carnis cre­ſicut prius dictum eſt. Et per hoc patet reſponſio ad ſceret ⁊ virtus augmentandi. hoc aūt nō ſic eſt. ⁊ ita ca queſtionem propoſitam. patet etiam reſpōſio ad obie­ro ẜm ſpēm ſolū eſt a generātibꝰ ſiue mediāte generati­cta. Nam rationes que ad primā partem inducunt̉ ua. qͣꝫuis caro ẜm materiā.ſ. q̄ fluit ⁊ refluit poſſit eē me videlicet ꝙ nihil tranſit in veritatem nature hūane me diāte nutritiua. Et eſt exēplū de vino generato in vite diante opere nutritiue procedunt ẜm ꝙ de veritate hu qd̓ hꝫ potentiā cōuertēdi aquā. ſꝫ illa aqua nō hꝫ potē­mane nature dicitur eſſe aliquid quod eſt de neceſſita­tiam cōuertēdi aliā aquā. qꝛ ſi hoc. tunc ſemꝑ poſſet qͥs te ordinatum ad incorruptionem. ⁊ hoc modo bene cō­apponere aquā ⁊ maneret vinū. hoc aūt nō ſic eſt. qꝛ tm̄ cedendum eſt ꝙ nihil tranſit in veritatem nutriti. Ra­pōt poni de aqua ꝙ vinū amittit virtutē ſuā. Sic ⁊ in tiones vero ad oppoſitum procedunt de veritate huma propoſito intelligēdū eſt ꝙ virtus corporis fabricatius ne nature ẜm ꝙ illud dicit̉ eſſe de veritate quod eſt ordi poteſt dare primo carni potentiā cōuertēdi. ⁊ illa con­natum ad reſurrectionem de congruo. tale autē eſt nō uertit qͦuſqꝫ tm̄ adueniat de carne ẜm materiam. qͣꝫta ſolum quod trahitur a generāte. ſed etiam tota illa ca­erat ibi potētia cōuertēdi. ſicut videmꝰ in vino. tum ex ro que reperitur in homine in eius morte. maxime ſi nō parte coloreitatis. tum ex parte extenſibilitatis ip̄ius faciat ad corporis deformitatem. Nec hoc impedit ꝙ 45 carnis ẜm ſpeciē. Et hinc eſt ꝙ vnus homo magis au dn̄s paruulos ſuſcitabit in perfecta qͣꝫtitate. Dicit em̄ gmentatur qͣꝫ alter. ⁊ aliqn̄ ſtat augmētum. qꝛ caro ſuꝑ Aug. ꝙ ſupplebit virtus diuina vbi deficit natura. adueniens in fine quaſi aquoſum facit ſicut dicit ph̓s. vbi vero natura ſufficientem parauit materiam. deus quēadmodū aqua ſuꝑ infuſa vino. Scd̓m hanc diſtin­non agit ſupplendo ſed reformando. Nec valet illa ra­ 46 ctionem carnis diſtingui pōt in theologia veritas hu tio. ꝙ ſi deus ſupplet in reſurrectione ſine additamen­zmane nature dupliciter dictū eſt. Similiter medicus to. ꝙ nunc ſimiliter fiat ſine additamēto. quia illa erit diſtīguit in hac duplicē hūiditatē. vicꝫ radicalē ⁊ nutri operatio mirabilis et ſupra naturā. hominis vero ge­mentalē. ⁊ dicit ꝙ hūiditas radicalis eſt illa in qua ca­neratio ⁊ augmentatio que nunc eſt naturaliter fit. et lor ſuſtentificat̉. nutrimentalis vero eſt illa q̄ p̄bet ipſi ideo illa ratio quā magiſter adducit in littera nō cogit. calori fomentū. Dicunt igit̉ ꝙ humiditas radicalis eſt imo ſicut apparet aſpicienti arguit a maiori affirmādo ſolū a generātibꝰ ⁊ mediāte oꝑe generatiue. nā nutriti­Illa vero que vltimo querebatur iam plana ſunt per ua in hanc humiditatē nō pōt. ſi em̄ poſſet tūc hō iuue­ca que dicta ſunt. concedendum eſt igitur ſicut ex prece neſceret. ⁊ vitā etiā ſuā inꝑpetuum cōtinuaret ſi illud dentibus apparet ꝙ aliquid extrinſecum trāſeat in ve humidū renouari poſſet. qd̓ cū cōſtat falſū eſſe. dicūt ꝙ ritatem humane nature. ſed mediante opere generati­alimentū mediāte nutritiua nō trāſit in illud humiduꝫ ue tranſit in veritatem. prout veritas proprie dicitur et hinc eſt ꝙ illi qͥ laborāt tertia ſpecie ethice in qua eſt ẜm ꝙ dicit neceſſariam operationem ad incorruptio­illius humidi cōſumptio liberari nō poſſunt. vt dicūt nem. mediante vero opere nutritiue tranſit aliquid in In humiditatē aūt nutrimentalē q̄ calori ꝑabulum pre veritatem humane nature prout veritas dicitur large bet poſſibile eſt alimētum cōuerti mediāte opere nutri videlicet ꝙ dicit ordinationem ad reſurrectioneꝫ de cō tiue. Eſt et exemplū in lāpade ardente in qua eſt humi gruo. ⁊ ſic quod eſt de veritate vnius poteſt reſurgere ditas olei. ⁊ hūiditas lichni. ⁊ humiditas lichni aſſimi in alio ẜm ꝙ manifeſtatur in quarto. His viſis ſatis latur hūido radicali. qm̄ ex quo cōſumit̉ reſtaurari nō plana ſunt ea que dicuntur in littera. poteſt. et in illo lichno flama ſuſtentificat̉. hūiditas ve Hoc aūt ſides catholica reſpuit. vbi oſtenditur ꝙ ori­Diſtinctio. xxxj. Qualiter peccatū originale ginale non habet traduci per traductionem anime. Si a parente traducitur in prolem. militer ſecūda pars principalis duas habet. In qua­Unc ſupereſt inueſtigare ⁊c̄. Supra oſtendit rū prima determinat veritatem. oſtendens ꝙ origina­magiſter quid ſit peccatū originale. in hac ꝑte le traducitur mediante carne. In ſcd̓a vero remouet intendit manifeſtare qualiter a parente tradu­dubitationem. ibi. Hic queri ſolet vtrū cauſa peccati citur in prolem. Diuiditur aūt pars iſta in tres partes originalis ⁊c̄. Similiter tertia pars principalis du In quarū prima magiſter falſitatem improbat. In ſe as habet. In prima determinata epilogat et expla­cunda veritatē explicat. ibi. Eſt em̄ peccatū originale nat. In ſecūda vero dubitationē mouet ⁊ determinat. vt ſupra diximus cōcupiſcentia. In tertia vero verita ibi. ſed ad hoc opponitur hoc modo. Et ſic huius di­ſtinctionis intenſio verſatur principaliter circa duo. tem epilogat vt addat. ibi. Iam oſtenſum eſt quid ſit Quorum primum eſt ꝙ origmale non poteſt traduci originale peccatum ⁊c̄. Prima pars habet duas. In prima ponit falſam opinionem circa originalis tradu mediante anima. Secundū eſt qualiter traducitur ctionem. In ſcd̓a ſubiungit eius improbationeꝫ. ibi mediāte carne. Ponit falſā opinionē circa traductionē pec­nem. ſiue ẜm vtrūqꝫ. Putauerūt quidā ẜm ani­catioriginalis ꝙ a patre trāſeat in filios nō ſoluꝫ mā trahi peccatum originale nō ſolū ẜm carnem ſed et animā extraduce eſſe arbitrati ſūt. Sicut ẜm carnē ſed etiā ẜm animam. em̄ in generatione ꝓlis de carne paterna ſubſtā voſt inueſti tialiter trahitur caro. ita etiā de gignētis anima Onc ſupel C.gares Xxy animam geniti eſſentialiter deduci ab his exiſti­liter illud peccatū a patribus traducat̉ mabat̉. Ideoqꝫ ſicut de corrupta carne caro cor­in filios ſcꝫ an ẜm ſolā animā. an̄ ẜm car