Seite
Nans. Tredecima Folium. LXXXVI conſenſus adhibetur: actus iniuſticie eſt: qͦd peccatum dicit̉ Itaqꝫ vicium eſt infirmitas ſpūalis corruptionis. Peccatum autem ex corruptione oriens: per conſenſum actꝰ iniquitatis Itaqꝫ vicium abſqꝫ ꝯſenſu infirmitas eſt: cui in qͣtum infir mitas eſt: miſericordia debetur. Premium auteꝫ& corona in quantum ab actu iniquitatis cohibetur Cum cōſenſu vero vicium culpa ſit. vbi in qͣtum vicium eſt: malum eſt. in qn̄­tum voluntarium eſt: pena dignum eſt. Vicium ergo eſt in corruptione peccatum autē eſt in actione. Actus vero pecca­ti ſolo conſenſu perficitur: etiam ſi foris opus nō fuerit. quia qͦd iniquitatis eſt per ꝯſenſum prauū in ſola voluntate con­pletur. etiā tunc cum ab eo q̓d vult perficiendo foris in vita reſtringitur: facit enim qͦd ſuum eſt totum.& quod ampliꝰ non facit: ſuum non eſt. nec ab ip̄a eſt qͦd amplius non facit ſed contra ipſam. Ita in ſolo ꝯſenſu opus iudicatur: cui qui­dem id quod foris eſt opus tantum in malicia adicit qn̄tum ipſum qui intus operatur: motum voluntatis ad maliciam accendit. Sic ergo vicia origo peccatorū ſunt: ex quibꝰ naſcū­tur opera iniquitatis. que quideꝫ ſicut dictū eſt abſqꝫ ꝯſenſu penam habent: quia corruptio ſunt. cum ꝯſenſu aūt culpam quia voluntaria ſunt. In quātum em̄ originalia ſunt: pena in ipſis exercetur. In quantum voluntaria: pena ipſis debetur. Sunt autem hec. Prima ſuperbia: ſecunda inuidia: tercia ira quarta accidia: quinta auaricia: ſexta gula. ſeptima luxū ria. Ex his tria hoīem expoliant: quartum ſpoliatum flagellat: quintum flagellatū eijcit: ſextum eiectum ſeducit: ſeptimum ſeductum ſeruituti ſubicit. Suꝑbia aufert homini deū: inui­dia proximum: ira ſeip̄m: accidiā ſpoliatū flagellat. auaricia flagellatum eijcit: gula eiectū ſeducit: luxuria ſeductū ſerui tuti ſubicit. Anima rationalis in ſanitate ſua: vas eſt ſolidum et integrum: nullam habens corruptiōꝫ: quam vicia veniētia in eam hoc mō viciant ⁊ corrupunt. per ſuperbiam inflatur: per inuidiam areſcit: per iram crepat: per accidiam frangitur: per auariciam diſpergitur: ꝑ gulam inficitur: per luxuriam ꝯculcatur ⁊ in lutum redigitur Superbia eſt amor proprie excellentie: inuidiā eſt odium felicitatis aliene. Ira irrationa bilis perturbatio mētis: accidia eſt ex ꝯfuſione mentis nata triſticia ſiue tedium:& amaritudo animi immoderata: qua iocunditas ſpālis extinguitur. ⁊ quodam deſperationis pre­cipicio mens in ſemetip̄aꝫ ſubuertit̉ Quaricia ē immoderatꝰ appetitus habendi. Cula eſt immoderatus appetitus edendi: uxuria eſt ꝯcupiſcentia explende voluptatis nimia: vl̓ ꝯcu bitus deſideriū ſuꝑ modū vel ꝯtra rōꝫ efferuens. Suꝑbie ſūt