¶ Folium. CXIIII¶ Pars DecimaquartaVide ergo idcirco quia preſumendum tibi non eſt ſi peccaueris quia prius penitenti venia promittebatur. neqꝫ ideodeſperandum ſi bene egeris quia peccanti mors ⁊ damnatiointentabatur: deus tibi de tuo reſpondet non de ſuo. meritūtuum tibi indicat: conſilium ſuum non reuelat. male agentidicit morieris: bene agenti dicit vita viues. Quid eſt dicere:morieris: niſi dānaberis. etiā q̓d eſt dice̓ viues niſi ſaluaberisQuid autem eſt dicere damnaberis: niſi dignum dānationeiudicare& quid eſt dicere ſaluaberis: niſi ſaluatione dignūdiſcernere. Dicit ergo tibi quod tuum ē quod tibi debetur:quod futurum eſt quantum ad meritum tuum: nō quantūad ꝯſilium ſuum. Hoc eſt enim iuſtum vt de tuo reſpondeat⁊ hoc tibi proponat qd ad te pertinere videtur: ſic niniuitisẜm ipſorum meritū non ẜm ꝯſilium ſuum mandauit dicēs.Adhuc qͣdraginta dies ⁊ niniue ſubuertet̉. ſic enim meritūillorum requirebat ⁊ ita futurum fuit ẜm meritum illorumAd hoc ſpectabat ⁊ illud etiā qd dictū eſt Ezechie. Diſponedomui tue: cras enim morieris ⁊ nō viuēs. ſta enim quantūad ipſum futurum fuit& vt ita futurum eſſet exigebat qͥdin ipſo fuit. Talis enim erat infirmitas illius vt ampliꝰ viue̓non poſſet niſi aliunde iuuaretur ⁊ aliūde acciperet vt poſſetergo quantum ad illos ꝑtinebat futurum fuit qͥd dicebat̉:ꝙͣuis dilatum atqꝫ aliter ſit diſpenſatum ab illo a qͦ dicebat̉Sic ergo cum tibi peccati dr̄ morieris: meritū tuū exprimit̉ſicut cum tibi bene agenti dr̄ viues: debitum tuum nūciaturEt ſi qn̄ dictum mutari videtur nō propter dicentē mutat̉:ſed ꝓpter te ꝓ quo dr̄: quia tu mutaris& idem non ꝑmanesneqꝫ mereris vt ideꝫ tibi ſemper dicatur. Noli ergo propterdictū dei ꝯfidere ſi male egeris: quia cum tu mutarꝭ ad illūmutatur ad te dictū illius. Etiam inquit ſi dixero iuſto: ꝗavita viuet ⁊ confiſus in iuſticia ſua fecerit iniquitatē: omnesiuſticie illius obliuioni tradunt̉: ſi oēs iuſticie illiꝰ obliuionitraduntur. ergo ⁊ penitētia eius ⁊ humilitas eius ⁊ cetera q̄operatus eſt bona obliuioni traduntur. Si autem penitētiaobliuioni traditur culpa vnde excuſatur: ergo ſi penitentiadeletur culpa que propter penitentiam dimiſſa fuerat iterūneceſſe eſt renaſcatur: ⁊ merito qui poſt acceptam gratiamingratus extitit cum illo gr̄a ipſa nō permanſit: ſed mutataeſt ab ipſo. quoniam ipſe ad illam noluit idem eſſe. Vide qͥdtibi euangelium dicit de ſeruo nequā& ingrato cui rogantiomne debitum a dn̄o ſuo dimiſſum fuerat: ſꝫ quia ille ergaꝯſeruū ſuū miſericordiā hr̄e noluit: rurſū ab eo ꝑ diſtrictiōꝫiuſticie exigitur: quicquid per lenitatē gratie dimiſſum fuit.
