Pars Decimaquarta Folium. CLXIIII. Recte igitur dictum eſt quia cum peccātibus in nos debita ſua dimittere nolumꝰ. Iure igitur exigitur id etiā qd̓ nobis eſſe dimiſſum gaudebamus merito. enim pct̄ori culpa dimittebatur gratia fuit non debitum: qui ſi ſponte gratiaꝫ collatam abijcit iuſtum profecto eſt vt illi gratiaꝫ accepiſſe non proſit. ſed dicis mihi. Si poſt penitentiā factam peccāti iterum priora denuo peccata imputātur vbi eſt qͥd dicitur: quia nullum bonum irremuneratum eſſe poteſt. Ecce bonū quoddam hic eſt penitētia ſcilicet hominis huius que bona fuit qͣdiu vera fuit non habet bonū iſtud remuneratio­aliquam: quia imputantur homini huic peccata ſua. quaſi nunꝙͣ penitentiam egiſſet. aut penitentia illa bona non fuit: aut ſi bona fuit oſtēde remunerationē eiꝰ. Quid ergo. Nōne tibi magna remuneratio eſſe videt̉ peccati remiſſio. Iſte qn̄ penitentiam egit dimiſſum eſt ei peccatum ſuum ꝙͣdiu peni tuit peccatum ſuum non imputabat̉ illi: ꝙͣdiu meritum fuit premium ꝑmanſit. Volebas tu hanc libertatem dari homi­nibus vt cum meritum dediſſent& p̄mium accepiſſent: qn̄ rurſus placeret eis meritum tollerent& premium retinerēt eſſet equa commutatio iſta: inique ageres aduerſus deū ſi ſic tuum dares ſuum acciperes vt iterum tuum tolleres ſuum retineres: ſi tuum dediſti ſuum accepiſti. ſi tuum re cipis ipſe quod ſuum eſt habere vult: nunquid tibi non ita videt̉: fortaſſis dicis quia non eſt equa via domini. ſenties contra pietatem domini: quia non intelligꝭ veritatem. quo modo inquis ſtabit quod ſcriptum eſt. Non iudicabit deus bis in idipſum ſi ea que dimiſſa fuerāt iterum ad penam re­quirantur. Audi quomō: Bis illudipſum deus non iudicat quia peccatum quod per condignam ſatiſfactionem deletū oſtenditur ab eo nullatenus ad penam reputatur: ſed hoc inquis quod per ſatiſfactioneꝫ deletum fuit: iterum ad penā requiritur: ideo requiritur quia ſatiſfactio iam non eſt aliqͣ que ad excuſationem illius opponatur: ꝙͣdiu ſatiſfactio per manſit: permanſit remiſſio& non puniebatur poſtqͣꝫ ſemel dimiſſum fuerat. Ceſſauit autem ſatiſfactio quādo iterata eſt malicia: quia hoc ad ſatiſfactionem pertinebat vt facta corrigerentur& correcta non iterarētur. Poſtꝙͣ ergo culpa redijt iam quodāmodo idipſum non fuit: quia bis in reatu cepit eſſe peccatum vnum. Quia autem culpa reuerſa eſt: re­uerſa eſt pena que profecto repetita non fuiſſet: ſi culpa re uerſa non fuiſſet: quando venit culpa ſecuta eſt& pena. qn̄ correcta eſt culpa ſubtracta eſt& pena. quando reuerſa eſt culpa reuerſa eſt pena: vnum contra vnum. duo contra