pugnarentur. Sic etiā credendū eſt de animabꝰ que in purgatorio ſunt aliqn̄ ſcd̓m diuinā ꝑmiſſionem a ſus receptaculis egreſſe ꝯſpectibꝰ hominū apꝑent. tam quādocunqꝫ aut quotienſcunqꝫ volunt. et hoc ad ſuffragia expetēda. aut ad viuos āmonendos. vt ex p̄­cedentibꝰ clare patet. dicit auguſtinꝰ in p̄fato li bro de matre ſua. Si rebꝰ viuentiū vterent̉ aīe mor­tuoꝝ. vt de alijs taceā meipſum pia mater mea nunꝙͣ deſereret. viueret tra mariqꝫ me ſecuta eſt. Sed cur taꝫ raro apꝑent viuentibꝰ. videt̉ mihi forte me rita vel demerita eaꝝ vel hominum viuentium hoc im pediunt. vel forte ſi crebriꝰ apparerent putarent̉ ſole ille ſaluāde vel dānande ſic apparentes. Etiam propt̓ fidem viuentium ne illa euacuaretur. que eſt de inuiſi bilibus. Dixit enim abraam ad diuitem poſtulantem vt lazarꝰ mitteretur ad quinqꝫ fratres ſuos. Habent moyſen et prophetas. audiant illos. Etiā expedit eas aliquando apparere. ne putetur deus oblitus viuoꝝ vel nullaꝫ gerere curam de mortuis ſeu viuis. Sed an ſit peccatum petere vel deſiderare vt anime ſe viuis ſentent. Reſpondetur. Omne mortale peccatum eſt ſaltem contra caritatem ſiue contra precepta dei pre cipientis. Et hoc in preſenti non apparet. ſi non ex le­uitate aut vanitate. ſed expia nitentōne ad ſciendum ſtatum alicuius amici. vicini. aut benefactoris. ſeu pa­rentum: procedat. ut ſuffragia eis impendantur ad ci tius liberandum de penis. Et hoc apparet ex eo ani me defunctorum ſponte ſe uius oſtendunt ſiue repre ſentant ut dictum eſt pro ſubuentione. cur ergo non poſſet a deo hoc peti. Et hec eſt ſententia ſancti tho­me. Nec hoc ē tēptare deū. qͥa fit propt̓ utilitate aīaꝝ nec alio modo ſciri pōt niſi reuelationē. Nec fit pro pter lucrū temꝑale. nec intendit ſumere exꝑimentum