triſtari. Triſticia enim naſcitur, cum aliquid nobis nolētibus accidit. Deus aūt nec triſtatur nec poteſt triſtari, ſiem̄ triſtaretur uel poſſet in ſua diuinitate turbari, nō eſſet deus, ergo nihil eo nolēte ſimpliciter. Cur aūt ſanctidoctores ſolum cōcedant, dicantqꝫ dedeo, ꝙ ea quę bona ſunt, faciat. Non aūt dicunt ꝙ ea q̄ mala ſunt,& malefiunt, deus faciat, ſed ea fieri permittat? Dico ꝙ non obaliam cauſam, niſi ſicut de deo concedunt ſancti ꝙ uelitomnes hoīes ſaluos fieri. Non aūt dicunt de deo ꝙ uelithomīes damnari, ſed ꝑmittit bene eos hęc agere, undedamnationē incidūt. Hoc em̄ ideo eſt, ꝓut habet̉ in prīoli. ſentētiaꝝ Occam, di. xlvi. q. i. ī fine. ꝗa em̄ deus pręterhoc ꝙ hoībus dedit an̄cedentia, ꝗbus pn̄t bene oꝑari&cōſequi ſalutē& paratus eſt eis ad hmōi cooꝑari, dedit& p̄ceptū& cōſiliū agendi ea ꝗbus ſalus adipiſcit̉. Nonaūt dedit hoībus p̄ceptū uel conſiliū agendi mala, ꝗbusdamnatio cōparat̉, īmo ea interdixit, licet dederit hominibus libertatē uolūtatis unde poſſint male agere,& paratus ſit cooperari ad actus omnes malos interiores&illicitos uoluntatis, nō tamē ſemper uult cooꝑari ad executionē exteriorē huius malę uolūtatis īterioris. Ideoratione pręcepti& cōſilij dati ad bene agendum dicituruelle omnes homines uiatores ſaluari, ratiōe uero prohibitionis malarum actionū interiorum& exteriorumquibus demeritorie ſequitur damnatio, non dicitur huiuſmodi malas actiones uelle ſed permitterre. Ita conſimiliter dico, ꝙ ex eo quia deus prohibuit mala facere,præcepit autem& conſuluit bene operari. Ideo ſancticoncedunt de deo ꝙ faciat ea quæ bona ſunt, permittat uero ea quę mala ſunt. Et hoc propter ſimplices quiforte cum audirent ſanctos aſſerere. deum facere homicidium, adulteri actum& cætera. putarent, deumiſta præcepiſſe mala uel conſuluiſſe, ſicut cum audiunt dicere, deum feciſſe nobiſcum bona opera quęcūqꝫ
