hil dubitans, ſic ſi iuuatur oratio operibus caritatis. & obſeruantia legis, Ideo dicitur Prouer. xxviij. qui de­clinat aurem ſuam ne audiat legem, oratio eius erit exe crabilis. Et ex his primo patet differentia inter exorciſ­mos& cerimonias eccleſię.& exorciſmos& obſeruan­tias incantatorum, quia in primis ſolum inuocatur no­men diuinum, nec ſpes aliqua niſi in ſolum deum poni tur, a quo effectus expectatur, nec admiſcet̉ illis aliquid falſum uel uanum ad dei uel ſanctorum honorem non pertinens, In cerimonijs autem& exorciſmis malefico­rum inſeruntur ul̓ quę ad inuocationem demonum ꝑti nent, uel falſa aut intelligibilia atqꝫ uana. ſpes quoqꝫ in alio quā in deo ponit̉,& effectus a diabolo expectat. Patet ſecundo huiuſmodi remedia ab eccleſia inſtitu ta non ſemper ſequitur effectus proter quem ordinata ſunt, ita non ſunt certa remedia habentia efficatiā ex opere operato, ſicut ſacramēta nouę legis. Nam ſi certa eſſent remedia& ex opere operato efficacia, ſicut ſacra menta, tunc eis aſſumptis debite ſemper ſequeret̉ effe­ctus, ſicut ſit in ſacramentis& ſic ſpargens aquam bene dictam debita intentione ſemper fugaret demōes& ita omnes demoniaci liberarentur. omneſqꝫ maleficiati cu rarentur, nullumqꝫ eſſet maleficium perpetuum. cuius contrarium conſtat per dictum. c. ſi perſortiarias& per rei euidentiam. Patet tertio errant malefici& incanta tores aſſerentes. quicumqꝫ hęc ul̓ illa facit, intellige me­dia ſuperſticioſa, effectum hunc indubie conſequet̉ ſi non eſt certitudo effectus reſpectu illorum quę eccle ſia uel inſtituit uel admittit ad conſecutionem eius, ſolis ſacramentis exceptis multo minor erit certitudo illorū remediorum quę neqꝫ etiam inſtituit neqꝫ admittit. Pa­tet quarto error quorundam de certis ieiunijs orationi bus alijſqꝫ exercicijs, etiam miſſis certo numero uel titu lo celebratis, aſſerentium, ſic uel ſic dicens. certitudi­g iiij