quia nec neceſſarij huiuſmodi effectus. Sic primo, licet olim multi ſani effecti ſint ad contactus reliquiarū, aut in inuentione earundem, licet multi ſancti dum uiuue­rent hic miraculoſe, plures ab infirmitatibus unica rati one liberauerint, non tamen ſic fit hodie licet enim mul ti tangāt reliquias ſanctorum, oſculent̉& pręſentes ſint illis, non tamen ab infirmitate modo liberātur, licet mul ti ſint ſancti& ſanctę in terra uiuentes Rariſſime tamen nunc miracula operantur, quia eſt modo neceſſaria miraculorum operatio, nec congrua. Non neceſſaria ſi cut fuit inprincipio eccleſię. tunc enim ut fides creſceret neceſſe erat ut miraculis nutriretur. Modo autem fides ſufficienter radicata eſt& firmata, ideo rigatione mira­culorum non indiget, ut oſteridit Gregorius Ome. iiij. &. xxix. Nec congrua eſt modo hęc miraculorum ope­ratio, congruit enim ut modo fides noſtra habeat meri­tum, cui continuata miracula non prebent experimen­tum compleaturqꝫ in nobis iam illiud ad Thomam dictū beati qui non uiderunt& crediderunt. Sic ſecundo. demonū infeſtatio aliquando& ſępiſſime prodeſt ten­tatis, infirmitas corporis, paupertas aduerſitas, diffortu nium,&. frequentiſſime proſunt ſecundum illud pſal­miſtę. pͣs. xiiij. multiplicatę ſunt infirmitates eoꝝ poſtea accelerauerunt. Et iterum, in tribulatione dilataſti mihi Et Eccleſiaſtici. xxxi. infirmitas grauis ſobriam facit ani mam, Iccirco remedia dicta ſunt, puta exorciſmi, aqua benedicta&, ſemper fugant dęmonia. eorumqꝫ fan taſmata atqꝫ maleficia, cęteraqꝫ corporis aut rerum incō moda, ſed hęc in utilitatem hominum etiam aſſumptis remedijs manent. Sic tertio propter indignitatem oran­tium ſepe non exauditur oratio. Sicut Iacobus ait capi­tulo. iiij. petitis& non accipitis eo male petitis, ſicut in concupiſcentijs ueſtris inſinuatis Sic obdefectum fidei unde idem ait capitulo primo. poſtulet autem in fide ni