Seite
pidoſus ⁊ ſaxoſus in toto. Nam ſaxo­ſa domus que ex ſolo ſaxo eſt dicitur. Adiectiua que epiteta dicimus ſuis ſb̓ iectis venuſte colludunt. vt pauida pu ella. mollis mulier. Quod antiqui per prepoſitōnem cum actīo dixere nos(teſte ſeruio) pulcre da tiuo exprimimus. Vnde virgilius pri mo eneid̓. Inferretqꝫ deos latō. et pau lopoſt. It celo clamor. Et in buccol̓. Il­li ſunt mea carmina cure. Hec antiqͣ ꝓ in lacium. pro in celum. in curam expreſ ſere. In vulgata epiſtola ſcribimus pa riter Sis michi auxilio. id eſt in auxi­lium. Cet̓a vt ſoles adinſtar hoꝝ vtare Nomina tercie inflexionis genitiuum pluralem in ium terminantia accuſatm̄ pluralem pulcrius in is qͣꝫ in es efferūt Vn de virgilius primo eneid̓. Tris nō thus abreptas latentia torquet in ſaxa Cetera videbis in maronis ⁊ tulioīs le­ctōnibus adſuetiſſima. De relatiuis quotiens p̄mittimꝰ nomē cuiuſlibet generis ⁊ interpoſito relatiuo ſequitur nomen alterius generis. Illud relatiuum medium ꝓprij nominis genꝰ ſequitur. vt eſt illud Saluſtij in catali­nario. In carcere locus eſt. quod tulia­num appellatur. Si autem vtraqꝫ noīa fuerint appellatiua. cui velimus. potēter reſpondemus. Vnde Tulius ſexto de republica. Nichil eſt illi principi deo. quod quidem in terris fiat acceptius. qͣꝫ cetus. conciliaqꝫ hominum. que ciui­tates appellantur. Vbi illud relatiuum que. ſi eſt feīm refert ciuitates. Si neu­trum refert concilia. Iuſſus. euentus. permiſſus. nomina in­flexionis quarte ſingulari numero. plu raliter vero neutra ſunt ⁊ ſecunde decli natōnis. Vnde tulius ad acticū. Sem­per enim cauſe euentorū magis mouent qͣꝫ euenta. Et virgilius in bucol̓. Acce­pta iuſſis carmina tuis. Et ibideꝫ haut iniuſſa cano. Et primo eneid̓. Mihi iuſ ſa capeſſere. phas eſt. Prouincia. ꝓcuratō dicta. Vnde The rencius in phormione. O geta geta ꝓ­uinciam accepiſti duram. Id̓ in heant̉. huic noſtra. tradita. eſt ꝓuincia. Ad hec donatꝰ. Ꝙ acquiſite bello longe ab ita lia regiones ꝓuincie dicte ſunt. a porro vel ꝓcul vincendo. ad quas pretores. qꝛ a ſenatu romano cū officō mittebāt̉. officia qͦꝫ ꝓuincie. id eſt ꝓcuratōnes nō minate ſunt. Periculū ꝓ exꝑigentia. Et a ꝑior quod non eſt in vſu. licet experior ⁊ exꝑigētia ſit vſus dicere. Et ꝑiculum ꝑ temptam̄ to. teſte donato. Vnde theren. in eunu­cho. Fac ꝑiculum in litteris. Fac in pale ſtra. Et alibi ꝑiculum a perio. Vnd̓ ꝟgi lius in eneid̓. Defuncte ꝑiculis ait id eſt maris aduerſitatibus. Diſcrimen ꝓ ꝑiculo poni. Vnde ꝟgiliꝰ in primo eneid̓. Per tot caſus. ꝑ tot di ſcrimina rerum. tendimꝰ in lacium. Licꝫ differentiam alibi ſignat. vt mali et bo ni. magnum eſt diſcrimē id ē differētia Et diſcrimen ſectionem pilorum a me­dio frontis ad verticem dici. Suꝑbus ꝓ nobilis. Vnd̓ ꝟgiliꝰ ī ſcd̓o enerd̓. Suꝑbum cecidit ilion.i. nobilis troya. Et idem in tercō. Suꝑbū regna­torem aſie priamū. Et ſuꝑbꝰ arrogans dicit̉ Vnde ꝟgilius ī pͥmo eneid̓. Nō ea vis aīmo Nec tanta ſuꝑbia victis.i. inſolentia vel arrogantia. Munus ꝓ officō ab autoribus legitur vt honeſto fruor munere id eſt officio. Neceſſitudo ꝓ aīcicia. cuiꝰ vſus ē Salu­ſtio freq̄ntiſſimꝰ legētibꝰ ꝓditōꝫ catali ne. Et tulius in epl̓a ad titu fabiuꝫ. Tu ꝟo qͥ ⁊ fortunas ⁊ liberos habeas. ⁊ nos ceteros neceſſitudine ⁊ beniuolentia cō iunctiſſimos. Ind̓ inſueuit neceſſariꝰ amico poni. Cū in neceſſitate ꝓbet̉ aī. Hoc nomē infimꝰ. quouis mō aut cōdi tōne aut natura inferioritateꝫ ſignat. et aliqn̄ ꝓ peſſimo accipit̉. Vn̄ parmēo in qͥt in eunucho gnatoni. tace tu. ego qꝫ. eſſe infra infimos oēs puto hoīes. id eſt oīm peſſimū. Et ſeruoꝝ ꝑſonas dici infi mas.i. abiectas. Nam fuꝝ nomē ẜuorū. ꝯdicō. a ꝟgil̓. in bucol̓. vt qͥd faciāt dn̄i audent cū talia fures.i. ẜui. teſte ſeruio. Antiquus licꝫ etatis ſit. venuſte tn̄ pro nobili dici. Vn̄ ꝟgil̓. pͥmo eneid̓. Nos