De tribus generibus legentium Atis vt puto manifeſte de­monſtratum eſt. per fectis aliquid am­plius de ſe ꝓmitten tibus non idem eſſe propoſitum cum in cipientibus. Sed ſicut illis aliquid lici­te conceditur quod iſti ſine culpa mini­me agere poſſunt. Ita etiam ab iſtis ali quid requiri quo illi nondum obligati ſunt. Nunc igitur ad promiſſa ſolueda redeo. vt videlicet oſtendam qualit̓ eis diuina ſcriptura legēda ſit. aduc ī ea ſolum querant ſcientiam. Sunt nonnul li qui diuine ſcripture ſapientiam appe­tunt. Vt vel diuitias augerent vl̓ hono res obtineant. vel famam acquirāt. quo rum intentō quantum peruerſa tantum eſt miſeranda. Sunt rurſum alij quos audire verba dei opera eiꝰ foiſcere de­lectant. non quia ſalutifera. ſed quia mi­rabilia ſunt. ſcrutari archana. mādata cognoſcere volunt. multa ſcire nihil fa cere Inuanum mirantur potentiam. qui non amant miſericordiam. Hos ergo quid aliud agere dicam. qͣꝫ preconia di uina in fabulas commutare. ſic theatrali bus ludis. ſic obſcenis carminibus intē­dere ſolemus. vt ſcilicet auditum paſca mus non animum. Huiuſmodi tamen non tam confundi qͣꝫ admirari oporte­re cenſeo. quorum voluntas non vtiqꝫ maligna eſt. ſed improuida. Alij ꝟo id circo ſacram ſcripturam legunt. vt ſcd̓m apoſtoli preceptum ꝑati ſunt omni po­ſcenti reddere ratōnem. de ea fide ī qua poſiti ſunt. vt videlicet inimicos verita­tis fortiter deſtruāt. minus eruditos do ceant. ipſius veritatis perfectius viam agnoſcāt. Et alcius dei ſecreta intelligē­tes arcius ament. quorum nimirum de­uotō laudanda eſt imitatōne digna. Tria ergo ſunt genera hominuꝫ ſacram ſcripturam legentium. Quorum primi quidem miſerandi ſunt. Secundi iuuan di. Tercij vero laudandi. Nos autem quia omnibus conſulere intendimꝰ. qd̓ bonum eſt augeri cupimꝰ. quod ꝑuer­ſum commutari. omnes intelligere vo­lumus que dicimus. omēs facere quod hortamur. explicit quin tus. Incipit didaſcolicon ſextus hugo nis.