Seite
Enceſlaus Brack arcꝭ. ꝓfeſſor. ⁊ examinator in Conſtan̄. ſuis ſcoli­petis ſalutem plurimā dicit. Multa ad te p̄­ſtans iuuenta. ⁊ aſſi­dua eruditōne ⁊ beni­uolentia afficior ea qͣ ſoleo. vtpote mea tuis longe plerūqꝫ poſthabuerim. Sic eſt ꝓfecto. boni viri munus. potent̓ ideꝫ quod tuet̉. obqꝫ nomen ſuſceptū nedū vendicare. verum etiā tueri qua optime poſſit. Hac ip̄e impulſus occaſione tuis ꝓdeſſe tam̄ votis cuꝫ rudimētis quoad potui/ induxi animum. Eſto/ ꝙ optimi adoleſcentuli ad me iam prece nō pau­ca declinaſtis. et qd̓ verecunde expetere voluiſtis/ intuitu defixo ſilenter/ indice rubore/ ſatꝭ explodiſtis. Quid em̄ ener­uacius te ſepenumero ſcolaſticis armis egentem nihil ſua ad ꝓpriatōne auſis lī­gue cōmittere. Venit priſcoꝝ vicō id ī­ſolentie p̄cipiēdi genus/ aut ml̓ta(ſi qͣn­do deniqꝫ fit) barbarice/ ſtrepitu efferre canoro. Non obſecute ſeuerini decretis maternum obticent elogiuꝫ. Ego vero qui ab hiſce inuoluor ſudoribꝰ/ eam pa leſtram nolens/ ſequi cogor. in medium nil noui dare potui Sed ne tamē iuſtis te abigam oratōibus que ex autenticis vidi acceptōra. ne te ex pluribus obtū­derem. teneritati tue/ ſubſcriptis conſi­gnaui modicis puerili progreſſu tabel­los. vale. De celo ⁊ eius ꝑ tibus Celum Firmamentum Polus Der himel Olimpus Aęther Differunt tamē. Quia celum dicit̉ aut qꝛ omīa celat. vel qꝛ eſt ſtellis tāqͣꝫ vas celatis.i. inſculpti ſignis impreſſuꝫ. Ali­quado celū ꝓ aere ponit̉. vt eſt illud vir gilij in ſexto. O nimiū celo cōfiſe ſereno Firmamentū dicit̉. Quia ſuis legibꝰ et curſu eſt firmatum. Polus vero a pun­cto dicit̉ qui termīat axem. talis ꝟo pū ctus eſt duplex ſcꝫ articus ⁊ antarticꝰ ⁊cͣ Olimpus a monte ſicilie vt credo altiſ­ſimo. Aęther vero locus dicit̉ in qͦ ſunt ſidera. Et reuera aęther modo pro igne modo ꝓ aere varie accipit̉. Spera die ſper. corpus ſolidū rotundū ⁊ in hoc differt a circulo qui ē in plano. Item theologi diſſentiūt ⁊ philoſophi de numero celoꝝ. Nam vltra octauam ſperam quā vocamus pͥmuꝫ mobile po­nunt celum trinitatis. empirren̄. criſtal­linum. Empirreū quod quaſi ignitu ſo­nat. Spere planetarū ſunt ſeptem Pri­ma ſatur. Scd̓a iouis. Tercia martis Quarta ſolis. Quinta veneris. Sexta mercurij. Vltima lune. ſub qua eſt ꝑpe­tuum belluꝫ qualitatū primaꝝ in elemē­tis ad ſe ꝯtinuo repugnantibꝰ. Eſt eniꝫ ſub luna ignis qui eſt ſumme callidus et remiſſe ſiccꝰ. ſub quo aer qui eſt ſumme humidus ⁊ imꝑfecte calliduſ. ergo igniſ ⁊ aer in calido ſimboliſant id eſt conue­niunt. ideo facilior in ſe eſt tranſitus id eſt mutatō taliū elementoꝝ. Aqua ſub aere eſt niſi in locis vbi deus terrā pro­pter reſpirantia in ea aquis voluit eſſe diſco oꝑtam. Eſt em̄ aqua ſumme frigi­da. imꝑfecte humida. igni maxime con­traria. Ideo deus vtriuſqꝫ ſimboliſans puta aerem tanqͣꝫ bonum arbitrū in me dio poſuit. Terra infimū eſt elementoꝝ. ſumme ſicca ⁊ imꝑfecte frigida. aeri con traria. voluit prudens deus aquaꝫ eſſe in medio. ⁊ hoc totū vocamꝰ mundum. ⁊ quodlibet ſeorſum ꝑteꝫ mundi. Ideo quia ſunt in continuo motu. ⁊ ibi nulla eſt quies. Nam ſpere planetarū ferūtur contra octauam ſperam. licet ꝑ eam ra­piuntur. Elemēta vero ꝑpetuo pugnāt in ſe. non vt primū ſe temptāt corrūꝑe. ſed qͣꝫtuꝫ quodqꝫ poſſet alterū in ſe hoc eſt in ſui naturam cōuertere. Ideo mun dus dicitur. qꝛ eſt ſꝑ in motu ⁊ hoc quo ad ſperas. vel alteratōem ⁊ hoc qͦ ad ele menta.