Seite
Do operā ſtudio. philoſophie. logice. legibꝰ ⁊c. Summo atqꝫ ardenti cona­tu ſtudio incūbo. Quot quod tēpis vi­uo philoſophie cōmunico. Horatim ī poetria deſudo. Itaqꝫ me gero. vt quo tus ſim. ꝓrſus ſiſto. philoſophie manci­patus. nedū dedicatus. Petitionis precepta Lubet poſt multa. cuius res agi cepit. ꝓ ſequi. Et pͥmo volentes petere hijs ad­monemus. Ꝙ petāt iuſta. poſſibilia. et cū moderamīe. ⁊ quid nos ꝯſequemur. ſi qd̓ petimus. in nos ꝯfert̉. quidqꝫ is. ex nobis recōpenſe tulerit ꝓficuū eſt remu nerare noſtros bn̄factores Hoꝝ oīm v gilius teſtis eſt in primo eneid̓. vbi iu­no ad eolū. vt naues enee ꝑdat. inducit̉ petere in hec ꝟba. Eole nāqꝫ tibi diuuꝫ atqꝫ hoīm rex. Et mulcere dedit fluctus ⁊ tollere vento(Ecce poſſibilitas) Cum addit. Gēs inimica michi tyrrenū naui gat equor. Ecce honeſtas ⁊ equitas. naꝫ iuſtū eſt petere auxilium ꝯtra inimicos. Modus ꝟo petitōis exprimit̉ cū dicit Diſyce corꝑa ponto. Remuneratō. cum addit. Sūt michi bis ſeptē p̄ſtanti cor pore nymphe ⁊cͣ. Adde ꝙ oīs petitō fiat cū quadā humilitate. Eſto ꝙ etiā ſuperi or inferiorē petat. Virgiliꝰ in pͥmo enei. teſtis ē. vbi iunonē cui nume eolo mai eſt. humilē inducit in petitōe aput eolū Idē de venere aput cupidinē filiū. ꝟgi­lius ibidē teſtat̉. Cautela eſt in petitone ꝙ ſi inter aīcos fruſtra nos petituros ex timemꝰ. cū tn̄ pauca ſperam. mag peta­mus. eo facilius minoribus ꝯtentemur. wilt du habē mit forcht matel vn̄ rock. ſo wirſt mit eine par hoſen. ehe du ler weg gaſt. zuo friden vnd cōtentiret. Addunt pleriqꝫ. ꝙ interdū a qͦ petimus aput eundē noſtra q̄ in eū bn̄ficia cōtu­limus. ſine arro gācia cōmemoremꝰ. hoc ruſticitat ⁊ puerilitatꝭ eſt. nam in hͦ mag impperamꝰ. ⁊ aīm abalienemꝰ. qꝛ ſic ſcri­bere videm qͣdam obligatōe nos. q̄ peti mus. conſequi. Quale eſt illud ꝟgilij in buccol̓. Sepibꝰ in noſtris parua te ro­ſcida mella(Dux ego veſter erā) vidi cū mr̄e legenteꝫ Alter ab vndecimoſcū me iam acceꝑat annꝰ Iam fragiles poteraꝫ a t̓ra ꝯtīgē ramos. Ecce damō ad niſā. Ego credo hūc locū quē iam dixi. totū ſilendum. neqꝫ a doctis neqꝫ indoctꝭ. for te a rudibus ad ſimpliciſſimos ⁊ duros atqꝫ inꝑſuaſibiles dici ſolum. Verba tulij. Vn̄ tuliꝰ ad curionē Ego ſi mea in te eſſent officia curio tanta. qn̄ tomagis a te ip̄o p̄dicari qͣꝫ a me ponde rari ſolent. Verecundius ad te ſi q̄ mag michi res petenda eſſet ꝯtendereꝫ. Gra ue em̄ eſt pudenti. petere aliqͥd magnuꝫ ab eo de quo ſe benemeritū putat. ne id quod petat exigere magis qͣꝫ rogare Et in mercedis pociꝰ qͣꝫ beneficij loco cōnū merare videat̉. Et aput the. perſonis vilibꝰ. qꝛ ſeruis bn̄ficioꝝ inuiſa eſt ꝯme moratō. Vn̄ in andria. Soſia ad ſimo­nem cōtendit in hec ꝟba. Nam iſtec co­memoratō. qͣſi exꝓbratō eſt immemorꝭ bn̄ficij. Idē agit parmeno ſeruꝰ ad che­ream in eunucho ⁊c. Num ab ignotꝭ qͥd petamus. Ita. Que. ꝯmunia leuiſſima. puta amorē. ⁊ his ſil̓ia. Itaqꝫ nr̄am(cuꝫ ſuoꝝ laude) obiciamus ẜuituteꝫ. Eoſqꝫ magnifice ꝯmendemꝰ. noſtrā ⁊ ꝑſonam ⁊ merita extenuando. Cetera pendēt ex ſcribentꝭ induſtria. Nam aput ignotos vtiqꝫ captanda eſt beniuolentia. ⁊ a nō ſtraꝑſona ⁊ ab rebꝰ quas petimus ⁊ ab ip̄is ad quos ſcribimus ⁊c. Exemplum Benceſlaus Brack. Ioanni lantz. viro ſpectato ⁊ in hoffen p̄poſito. S. p. dicit. Optime vir non poſſum mei in te amo­ris ferre ſilentiū. nam quocūqꝫ ꝟſor. qͥd quid dicit̉. tu abſens magnā ẜmōis ꝑtē