canonis miſſe Sic in diuerſis collegijs beneficijs prebendis diuerſi inſtituun tur: ſpēaliter celebrent ꝓfundatoribꝰ: his quibꝰ ex ſuis fundati onibꝰ obligant̉. Etiam his. quibꝰ naturali iuſtitia gratitudine. aſtringunt̉. vt parentibus: benefactoribꝰ: ſpūalia: tꝑalia ꝯferen­tibꝰ. Ubi vero ꝯcurrit talis obligatio eſt in arbitrio ſacerdotis: quibꝰ hoc tertio velit applicare: pōt nunc vni: nūc alteri appli­care: ſiue vni ſoli ſiue pluribꝰ ex equo: ſiue pluribꝰ non ex equo: ſꝫ ẜm diuerſos gradus. Un̄ imaginat̉ ſcotus diuerſos valoris gradus in iſto medio: priores poſteriores. Un̄ pōt ſacerdos applicare va­lorem hunc tertij modi alicui in pͥori gradu: quantū illi valere pōt. in hoc gradu nihilominus ſine eius preiudicio applicare: alij in poſteriori gradū: gr̄a exempli: ordinauit deus quantū officiū miſſe valere debet(ceteris paribꝰ) parentibꝰ: quantū fundatoribꝰ: quan tum amicis: quantū his aūt alijs hoc tam ex oꝑe oꝑato: quā etiā ex oꝑe oꝑante. Sic pōt applicare ſacerdos virtutē miſſe fundatori in ſuo gradu vt ſibi tm̄ valeat quantū ei valere pōt in iſto gͣdū: tn̄ ſimul applicare parenti in alio gradū: vt illi valeat quantū poteſt in gradu ſic de alijs: ita quotqͦt in poſterioribꝰ gradibꝰ applica­tur: nullū ſit preiudiciū pͥoribꝰ quibꝰ portio ſua debet̉: non minor qͣꝫ ſi nullus poſterior fuiſſet adiūctus. Quantū aūt debeat̉ huic vel il­li in vel alio gradu: ille ſolꝰ nouit: officiū inſtituit: in eo pr̄i oībꝰ offertur ſcd̓m ſacerdotis determinatōem fructū miſſe ꝑtit̉. Sil̓r ſatis dubiū quis cui ſit p̄ponendus: vtrū fundator parē tibꝰ: vel ecōtrario: benefactor amicis aut ecōuerſo. Ideo ſalubre cō­ſilium eſt: vt celebrans in miſſa vel ante: generalē applicatōem faci­at vel ſil̓i. digneris dn̄e oblatōem illā acceptare illis quibus noſti me obligari ſpc̄al̓r in co gradu in me noſti obligatū. Nec tn̄ dꝫ omitti particularis determinatio: ꝓpt̓ multiplice ſacerdotꝭ obligatōem: tum ꝓpt̓ ingͣtitudinis vitatōem tum ꝓpter deuotionis actualis augmentū: qd̓ naturaliter parit bn̄ficioꝝ recordatio ſi gr̄a dei coniungat̉: tum ꝓpter certiorem debiti impletōem ꝯſcīe ſerena tionem. Un debet ſacerdos in hoc loco particularem memoriā hr̄e eoꝝ viuoꝝ qͥbꝰ ſpecialiter celebrat: pōt nōia eoꝝ ſi nouit vocalit̉ cipͥmere: aut ſolū cogitando mente recitare. Non em̄ de p̄ceptum eccl̓ie reꝑitur: qd̓ dr̄ noīa intelligo noīa ꝓpria: ſed qd̓cūqꝫ ducēs in noticiā rememoratiuā perſone determinatā vel confuſam. Et ne ſacerdos nimis moret̉ in memoria: vn̄ circūſtantes te­dio affligant̉ ſacerdos a diſtractionē p̄ſeruet̉: vtile eſt an̄ acceſſum ſe recolligere quibꝰ velit ſpēal̓r celebrare: tūc ſufficeret in loco habere memoriā vnius vel duoꝝ nōiatim: ceteroꝝ pͥus memo­ratoꝝ in genere: vt ſic cogitando: illiꝰ illiꝰ: eoꝝ quoꝝ priꝰ ſpēalē